Πολλά ποιήματα είναι ποτάμια.
Άλλα είναι χαμολούλουδα σε βραδινό κάμπο.
‘Αλλα είναι σαν πέτρες που δεν χτίζουν τίποτα.
Γιάννης Ρίτσος, “Το χρέος των ποιητών” (απόσπασμα)
Η ποίηση δεν είναι σαν τη λογοτεχνία. Είναι πιο περίπλοκη, πιο προσωπική. Επιδέχεται ερμηνείες που αλλάζουν ανάλογα όχι μόνο με το άτομο αλλά και με τις καταστάσεις και τα συναισθήματα που κάποιος βιώνει.
Μέχρι τα 18 μισούσα την ποίηση. Τη μισούσα μέχρι που άρχισα να διαβάζω για εμένα και τότε, ανακάλυψα τη μαγεία της. Σε αυτό βοήθησαν -ανάμεσα σε άλλους- οι δύο αγαπημένοι μου ποιητές:
O Γιάννης Ρίτσος και ο Ντίνος Χριστιανόπουλος.
Το έργο του Γιάννη Ρίτσου είναι γνωστό στους περισσότερους. Είναι άλλωστε ένας από τους μεγαλύτερους Έλληνες ποιητές, ενώ τα έργα του έχουν μεταφραστεί σε πολλές γλώσσες. Η ποίησή του είναι καθαρά συναισθηματική. Τα ποιήματά του αναφέρονται σε μεγάλο βαθμό στον έρωτα, τον πόθο, τον πόνο και τον θάνατο.
Στα πιο διάσημα έργα του περιλαμβάνονται: “Σονάτα του Σεληνόφωτος”, “Ρωμιοσύνη”, “Πρωινό Άστρο”, “Τα Ερωτικά” και ο “Επιτάφειος”. Πέρα από την συγγραφή, ο Ρίτσος ασχολήθηκε και με την μετάφραση. Τα ποιήματα τόσο του Ναζίμ Χικμέτ όσο και του Βλαντιμίρ Μαγιακόφσκι μεταφράστηκαν με μοναδικό τρόπο στα Ελληνικά από τον Ρίτσο.
Με το κόκκινο του αίματος
είμαι.
Είμαι για σένα.
Τ’ όνομά σου μονάχα
πάλι και πάλι-
βαθειά ερημιά μου,
ο αρχάγγελος,
το ποίημα.
Άλλη κατοικία δεν έχω.
Κατοικώ στο σώμα σου.
Γιάννης Ρίτσος, “Τα Ερωτικά” (1981)
Ο Ντίνος Χριστιανόπουλος επίσης ανήκει στους ποιητές που όλοι έχουν λίγο-πολύ διαβάσει. Πρόκειται για έναν πολύ ταλαντούχο ποιητή. Χαρακτηριστικά γνωρίσματα της ποίησής του; Η ειρωνία και ο σαρκασμός καθώς και η αγάπη του για την πόλη στην οποία γεννήθηκε και ζει- η Θεσσαλονίκη.
Απόψε πάλι τριγυρνώ
μονάχος στο Βαρδάρι.
Χτύπησα πόρτες, μα κανείς
δε μου’κανε τη χάρη.
Απ’ έξω απ΄τα σινεμά
η δίψα μου με στήνει.
Στη ρημαγμένη μου καρδιά
η αρχοντιά μου σβήνει.
Τους φίλους μου τους ντρέπομαι.
τους ξένους τους φοβάμαι
και μέσα στην κατάντια μου
τη μάνα μου λυπάμαι.
Ντίνος Χριστιανόπουλος, “Βαρδάρι”
Η ποίηση του Χριστιανόπουλου αγγίζει θέματα όπως ο έρωτας, η μοναξιά, οι σχέσεις και ο θάνατος. Η προσέγγυσή του όμως στο καθένα από αυτά είναι μοναδική και πρωτότυπη, με έξυπνες παρατηρήσεις που σε κάνουν να χαμογελάς και να προβληματίζεσαι ταυτόχρονα.
Απ’ όλα τα αφηρημένα ουσιαστικά
πειράζει να εξαιρέσουμε τη μοναξιά;
Ντίνος Χριστιανόπουλος, “Μικρά Ποιήματα”
Την ποίηση μπορείς να τη βρεις παντού, αρκεί να θέλεις. Αξίζει πάντως να βρεις τους ποιητές που μιλάνε σε σένα, που νιώθεις ότι εκφράζουν τα συναισθήματα και τις σκέψεις μέσα από τα έργα τους. Μόνο έτσι θα μπορέσεις να βρεις την ποίηση μέσα αλλά και γύρω σου.
