Το τέλος ενός βιβλίου μπορεί να αλλάξει εντελώς την άποψη σου για ολόκληρη την πλοκή. Μπορεί να λάτρεψες όλη την ιστορία και στο τέλος απλά να απογοητεύτηκες με την κατάληξη. Σε άλλες περιπτώσεις τα τελευταία κεφάλαια δίνουν νόημα σε όλο το βιβλίο και την αίσθηση μίας όμορφης κατάληξης, αυτής ακριβώς που χρειαζόσουν. Βέβαια, η συγγραφή ενός βιβλίου δεν είναι εύκολη υπόθεση και συχνά ένας συγγραφέας χρειάζεται χρόνια δουλειάς και έμπνευσης για να ολοκληρώσει το έργο του. Έτσι, συχνά η πλοκή αλλάζει, και η κατάληξη μπορεί να είναι εντελώς διαφορετική μετά από όλη αυτή τη διαδικασία.
Αναρωτήθηκες ποτέ πώς θα ήταν να διαβάζεις τα αγαπημένα σου βιβλία, αν όντως τελείωναν με διαφορετικό τρόπο; Aν ναι, εμείς έχουμε συγκεντρώσει στην παρακάτω λίστα μερικά που μας κίνησαν την περιέργεια.
Μεγάλες Προσδοκίες, Charles Dickens
O Dickens άλλαξε το τέλος του διάσημου βιβλίου του όχι μία, αλλά δύο φορές, μετά από συμβουλή του φίλου του και συγγραφέα Edward Bulwer-Lytton. Εκείνος είχε βρει το αρχικό του πλάνο μελαγχολικό και ίσως κάπως βαρετό. Σύμφωνα με την αρχική ιδέα του συγγραφέα, η ιστορία δεν θα τελείωνε με τον Pip και την Estella να καταλήγουν μαζί, όπως τελικά έγινε. Η Estella θα είχε χηρέψει και ξαναπαντρευτεί πριν προλάβει να ξανασυναντηθεί με τον Pip. Παρόλο που ο ίδιος ο Dickens προτιμούσε ένα πιο ασυνήθιστο τέλος για τους χαρακτήρες του, ο ίδιος είπε πως πείσθηκε από τα επιχειρήματα του Bulwer. Για εκείνον, η αλλαγή αυτή ήταν για το καλύτερο.
Ο Χάρυ Πότερ και οι κλήροι του θανάτου, J.K. Rowling
Η Rowling είχε αρκετά διαφορετικό τέλος στο μυαλό της για ορισμένους από τους δευτερεύοντες χαρακτήρες των λατρεμένων μας βιβλίων, αλλά τελικά άλλαξε γνώμη. Πιο συγκεκριμένα, στο αρχικό της πλάνο συμπεριλαμβανόταν ο θάνατος του Arthur Weasley και όχι αυτοί των Lupin και Tonks στη μάχη του Hogwarts. Όπως έγραψε σε σχετικό post στο Twitter, επέλεξε τελικά να κρατήσει ζωντανό τον Arthur, γι’ αυτό ο Lupin έπρεπε να πεθάνει. Εκτός αυτού ένα από τα αρχικά της σχέδια έδειχναν τον Neville και την Luna να καταλήγουν μαζί. Αυτό βέβαια δεν έγινε ποτέ στην πραγματικότητα.
Ματίλντα, Roald Dahl
Η αρχική εκδοχή της αγαπημένης παιδικής ιστορίας είχε ένα πολύ διαφορετικό και αρκετά μακάβριο τέλος. Ο Dahl, στο αρχικό του πλάνο, παρουσίαζε την Ματίλντα ως ένα πολύ άτακτο παιδί, που έκανε συνεχώς φάρσες σε όλους. Στο τέλος εκείνη πέθαινε, σαν κάποιου είδους εξιλέωση για το πόσο σκληρή και επιθετική ήταν. Το γεγονός του θανάτου της θα χρησίμευε σαν μία υπενθύμιση στα παιδιά που θα διάβαζαν το βιβλίο, πως οι πράξεις τους θα είχαν συνέπειες στο μέλλον. Ευτυχώς, ο συγγραφέας άλλαξε αρκετά το τελικό του βιβλίο, γράφοντας μια πιο ήπια εκδοχή της πρωταγωνίστριας του. Τώρα εκείνη κάνει ακόμα φάρσες, αλλά κυρίως σε όσους τις αξίζουν και έχει το happy ending που αξίζει στην ίδια.
Πριν έρθεις εσύ, Jojo Moyes
Η ίδια η Moyes έχει πει πως δυσκολεύτηκε αρκετά μέχρι να αποφασίσει πιο τέλος θα δώσει στην ιστορία της Lou και του Will. Είχε, μάλιστα, δύο διαφορετικές καταλήξεις στο μυαλό της, τις οποίες συζητούσε ξανά και ξανά με τον ατζέντη της. Το εναλλακτικό τέλος που τελικά δεν δόθηκε στο love story της ήταν σίγουρα πιο χαρούμενο. Οι πρωταγωνιστές της επρόκειτο να συνεχίσουν τη ζωή τους μαζί, ευτυχισμένοι. Ωστόσο, κάτι τέτοιο θα ήταν κάπως αναμενόμενο. Σε συνέντευξη της η συγγραφέας έχει πει πως ενώ αναγνωρίζει πως το τέλος του βιβλίου είναι μελαγχολικό και κάπως αμφιλεγόμενο, η ίδια δεν έχει μετανιώσει για την επιλογή της. Διαφορετικά, θα αισθανόταν πως έκανε την εύκολη επιλογή ενός συνηθισμένου happy end.
Αποχαιρετισμός στα όπλα, Ernest Hemingway
Ούτε μια, ούτε δύο, αλλά σαράντα εφτά φορές άλλαξε ο Hemingway την κατάληξη του βιβλίου του. Ήθελε να βρει αυτή που πραγματικά τον ευχαριστούσε. Μία από αυτές μάλιστα ήταν πρόταση του F.Scott Fitzgerald. To τέλος που τελικά διάλεξε γι’αυτή την ιστορία πολέμου και αγάπης είναι αντιπροσωπευτικό του στυλ γραφής του. Απλό με μια αίσθηση θλίψης, φαντάζει να έχει γραφτεί από τον Hemingway χωρίς ιδιαίτερη προσπάθεια. Βλέπουμε, όμως, πως ακόμα και ο ίδιος ο Hemingway δυσκολεύτηκε να αποφασίσει. Άλλαζε συχνά την πλοκή όλου του έργου και έδινε στην κατάληξη εντελώς διαφορετικές μορφές από εκδοχή σε εκδοχή.
Το λάθος αστέρι, John Green
Αν έχεις διαβάσει το συγκεκριμένο μυθιστόρημα του αγαπημένου John Green, τότε ξέρεις τι θα πει πόνος. Ο απροσδόκητος θάνατος του Augustus, συμπρωταγωνιστή και αγοριού της Hazel, λίγα κεφάλαια πριν το τέλος του βιβλίου σε έχει κάνει σίγουρα να πονέσεις και να κλάψεις. Ταυτόχρονα, αποτελεί το ιδανικό κλείσιμο σε αυτή την ιστορία αγάπης. Πρόσφατα, όμως, ο Green αποκάλυψε δύο διαφορετικές κατευθύνσεις που σκεφτόταν να πάρει στο βιβλίο του, που ευτυχώς τελικά απέρριψε. Στην πρώτη ο Peter Van Houten έδενε έναν από τους πρωταγωνιστές στις ράγες ενός τρένου, προκειμένου να αναπαραστήσει το φιλοσοφικό ερώτημα, γνωστό και ως Trolley Problem. Στη δεύτερη, ο Van Houten και η Hazel πεθαίνουν μαζί σε ανταλλαγή πυροβολισμών με διακινητές ναρκωτικών. Όσο κι αν μας πονάει ο θάνατος του Augustus, τον προτιμάμε από κάθε άλλο τέλος.
