Τα σύνορα μεταξύ Ηνωμένων Πολιτειών της Αμερικής και Μεξικού φέρνουν ακούσια στο μυαλό απάνθρωπες εικόνες χωρισμού οικογενειών και βίαιων συγκρούσεων. Η άσκηση σκληρής μεταναστευτικής πολιτικής από τις Ηνωμένες Πολιτείες κρατάει ομήρους τους ανθρώπους που βλέπουν την ελπίδα να εξανεμίζεται. Μεγάλο ποσοστό αυτών αποτελούν παιδιά, τα οποία αποχωρίζονται τους γονείς τους. Οι τρεις τραμπάλες ροζ χρώματος που τοποθετήθηκαν πάνω στο διάτρητο τείχος που χωρίζει τις δύο χώρες προσέφερε ένα προσωρινό γεφύρωμα αλλά και ένα βροντερό πολιτικό σχόλιο.
Το αρχιτεκτονικό γραφείο Rael San Fratello υλοποίησε την εγκατάσταση για την οποία συνεργάστηκαν η Virginia San Fratello, μέλος της σχολής σχεδιασμού εσωτερικών χώρων στο Μεξικό, και ο καθηγητής Αρχιτεκτονικής στις ΗΠΑ, Ronald Rael. Έτσι για μισή περίπου ώρα, και υπό το αυστηρό βλέμμα των συνοριακών αστυνομικών, παιδιά από τις δύο πλευρές του τείχους μπορούσαν να νιώσουν χαρούμενα. Να κάνουν έτσι ένα διάλειμμα από τα προβλήματα που αντιμετωπίζουν άθελά τους.
Πώς προέκυψε η έμπνευση για αυτή την εγκατάσταση με τις τραμπάλες;
Η ιδέα για το παιχνίδι γεννήθηκε το 2009. Ένα μέσο απόρριψης της απομόνωσης των λαών, μιας και στην τραμπάλα το ένα άτομο προκαλεί την κίνηση του άλλου. Το «Teeter-Totter Wall», όπως ονομάζεται το project, φανερώνει τις ευαίσθητες ισορροπίες μεταξύ των δύο λαών. Ισορροπίες που σπάνε όταν το ένα κράτος ζητάει μετανάστες ως φτηνά εργατικά χέρια, αλλά ταυτόχρονα αρνείται την είσοδό τους. Η ιδέα αυτή, αλλά και πολλές ακόμη, περιλαμβάνονται στο μανιφέστο «Borderwall as Architecture» του Ronald Rael. Αντικείμενο μελέτης του συγγραφέα αποτέλεσαν οι τρόποι με τους οποίους θα μπορούσε το τείχος να προωθεί το διάλογο μεταξύ των δύο πλευρών.
