Σαν κάτι από παραμύθι, σαν μια μικρή πολύχρωμη στιγμή που παγώνει ο χρόνος, σαν ένα dodo που αποφάσισε να επισκεφτεί την γκρίζα και γεμάτη τρέξιμο Αθήνα.
Μέσα σε τρεις μέρες, τα μέλη της οικογένειας Καρακώστα παλεύουν να αντιμετωπίσουν την πιο κρίσιμη, αλλά και την πιο ευτυχισμένη στιγμή της ζωής τους. Την χρεωκοπία, και τον γάμο της κόρης τους, Σοφίας (Νατάσα Εξηνταβελώνη).
Η μητέρα της Σοφίας, Μαριέλλα (Σμαράγδα Καρύδη), έχει μόλις δύο μέρες να οργανώσει τον τέλειο, αλλά όχι και τόσο ιδανικό, γάμο για την κόρη της με τη βοήθεια της wedding planner, Κάτιας (Μαριέλλα Σαββίδη). Παράλληλα, ο πατέρας της Σοφίας, Παύλος (Άκης Σακελλαρίου) προσπαθεί να κάνει ό,τι θεμιτό και αθέμιτο μπορεί με τον συνεργάτη του Αλέξη (Νίκος Γκέλια), για να γλυτώσει την χρεωκοπία και να αποφύγει όσο μπορεί τις φήμες για εκείνον και την οικογένεια του. Η Σοφία είναι κάτι παραπάνω από απρόθυμη να προχωρήσει σε αυτό τον γάμο συμφερόντων, και μοιάζει να ακολουθεί το οικογενειακό ντόμινο λάθος επιλογών.
Και ενώ οι σχέσεις μεταξύ των μελών της οικογένειας είναι τεταμένες, ένα dodo εμφανίζεται από το πουθενά, περίπου 300 χρόνια μετά τον αφανισμό του από τον άνθρωπο, και ανατρέπει τα πάντα στη βίλα Καρακώστα
Μια βίλα όπου τελικά θα χωρέσει όλους μαζί τους χαρακτήρες της ταινίας, οι οποίοι δίνουν όλη τους την προσοχή σε αυτό το παράξενο, εξωτικό, πληγωμένο, αλλά τόσο γλυκό πουλί που τρώει ποπ-κορν και δεν επιθυμεί μεγάλες ταραχές.
Πόσα πράγματα μαζί μπορούν να συγκλίνουν στις ταινίες του Πάνου Χ. Κούτρα; Η αποδοχή, οι σουρεαλιστικές μορφές κάθε είδους, από έναν γιγαντιαίο μουσακά μέχρι ένα κουνέλι και ένα πολύχρωμο dodo, όλες οι ταινίες του, σύμφωνα με τον ίδιον, με κάποιο τρόπο συνδέονται. Ο κρίκος τους; Η φαινομενική ελαφρότητα, οι ανθρώπινες καταστάσεις, η επιβίωση από τον «σωστό» ή τον «λάθος» κόσμο. Η πηγή των ταινιών του Πάνου Χ. Κούτρα είναι οι χαρακτήρες του, και στο DODO αυτό δεν μένει απ’έξω.
Από τη συγκινητική ερμηνεία της Σμαράγδας Καρύδη, έως την ανάλαφρη και γεμάτη μπρίο ερμηνεία του Άγγελου Παπαδημητρίου, το DODO είναι μία πολύχρωμη ταινία συμπεριληπτικότητας, αλήθειας, αγκαλιάς -νοητής και πραγματικής-, όπου κάθε χαρακτήρας ξεχωρίζει για τη δική του μοναδική απόχρωση. Κι αν το DODO έχει μόνο ένα χρώμα, αυτό είναι όλες μαζί οι μοναδικές αποχρώσεις των χαρακτήρων του.
2
