fbpx
TFCinema

“Three Billboards Outside Ebbing, Missouri”: Ήρθε, το είδαμε, μας κέρδισε!

Συντάκτης: Χριστακίδης Χρήστος

Υπό τις οδηγίες του εξαιρετικά ευφυούς Μάρτιν ΜακΝτόνα, η Φράνσις ΜακΝτόρμαντ και ο Σαμ Ρόκγουελ ξεφεύγουν από τα στερεότυπα και μας προσφέρουν δύο ερμηνείες που αξίζουν, το λιγότερο, ένα standing ovation.

Τι είναι το Έμπινγκ; Γιατί μας ενδιαφέρουν τρεις πινακίδες σε μία άγνωστη πόλη του Μισούρι στην επαρχιακή Αμερική; Πώς είναι δυνατόν να μη βρέθηκε ένας πιο συμπυκνωμένος τίτλος για μια ταινία; Αυτές και πολλές άλλες απορίες μας γεννήθηκαν πριν δούμε αυτήν την ταινία. Οι απαντήσεις που πήραμε όμως δεν ήταν απλά επαρκείς, ούτε απλά μας κάλυψαν. Μας έκαναν να μετανιώνουμε που έστω για ένα δευτερόλεπτο αμφισβητήσαμε το “Three Billboards Outside Ebbing, Missouri” και το ταλέντο του δημιουργού του, Μάρτιν ΜακΝτόνα.

Ο Λονδρέζος θεατρικός συγγραφέας-σκηνοθέτης επιστρέφει στο σινεμά μετά από το διασκεδαστικότατο “Seven Psychopaths” του 2012 και η καινούρια του ταινία αποτελεί μία από τις πληρέστερες και πιο “αληθινές” των τελευταίων ετών. Το “Three Billboards Outside Ebbing, Missouri” είναι από τις ταινίες που θα σε μπερδέψουν, όχι όμως λόγω του σεναρίου της, αλλά λόγω του ύφους της, το οποίο συνδυάζει τόσο ιδανικά το δράμα και την κωμωδία που θα σε κάνει να γελάσεις και να καταρρακωθείς με διαφορά λίγων δευτερολέπτων. Περιέχει μία από τις καταπληκτικές ερμηνείες της -αξιοζήλευτης- καριέρας της Φράνσις ΜακΝτόρμαντ και έναν χαρακτήρα που θα δώσει στον Σαμ Ρόκγουελ την αναγνώριση που του αξίζει.

Πλοκή

Επτά μήνες μετά τον βιασμό-δολοφονία της κόρης της, η Μίλντρεντ Χέιζ, μία μεσήλικας υπάλληλος gift-shop στο Έμπινγκ του Μιζούρι, αποφασίζει να νοικιάσει τρεις απαρχαιωμένες διαφημιστικές πινακίδες στο δρόμο που οδηγεί στο σπίτι της. Ο λόγος αυτής της της πράξης; Ήθελε να θέσει μια ερώτηση στην τοπική αστυνομία και τον σερίφη, γράφοντας: «Βιάστηκε και δολοφονήθηκε», «Και ακόμη καμία σύλληψη», «Πώς κι έτσι, αστυνόμε Γουίλουμπι;» Οι πινακίδες αυτές όμως θα δημιουργήσουν μία μεγάλη αντιπαράθεση ανάμεσα στη Μίλντρεντ και στους κατοίκους του Έμπινγκ, οι οποίοι για πολλούς λόγους θα εναντιωθούν στην ανάρτηση τους. Παράλληλα, θα αποτελέσουν έναυσμα, όμως, και για μία σειρά επεισοδίων, στα οποία θα εμπλακεί και η ίδια η Μίλντρεντ και η αστυνομία της πόλης αλλά και όλοι οι κάτοικοι της.

Πρώτα Σχόλια

Ο ΜακΝτόνα έκανε σε αυτήν την ταινία αυτό που πολλοί δεν τολμούν ούτε να ακουμπήσουν. Δημιούργησε μία δραματική “παλέτα” και σταγόνα με τη σταγόνα, κατά τη διάρκεια της ταινίας, πρόσθεσε κωμικές “πινελιές”. Οι πινελιές αυτές, όμως, δεν πρωταγωνιστούν στην ιστορία γιατί δεν ήταν αυτό το κύριο μέλημα του. Το μέλημα του ήταν να αναπτύξει τους χαρακτήρες και το σενάριο του δραματικά. Τα κωμικά στοιχεία, που δένουν υπέροχα με τα σκοτεινά γεγονότα, συμβάλλουν σε μεγάλο βαθμό στο να “φρεσκαριστεί” όλη αυτή η δραματικότητα.

Από την άλλη, η ειρωνεία είναι εμφανής σε κάθε σκηνή, καθώς οι πινακίδες απλά ήταν η αφορμή για όλα τα υπόλοιπα, που κρυβόταν πολύ καλά μέσα στις ψυχές των κατοίκων του Έμπινγκ. Η “κίνηση ματ” όμως του Βρετανού ήταν ότι έδωσε στους χαρακτήρες του χώρο να εξελιχθούν και τους παραχώρησε μία ελευθερία που σε καμία περίπτωση δεν αρμόζει σε μια τέτοια ιστορία. Αυτό είχε ως αποτέλεσμα την εξοικείωση του κοινού με αυτούς, το οποίο λίγα λεπτά μετά την έναρξη της ταινίας τους ένιωθε σαν δικούς του ανθρώπους.

Όσο υπέροχα όμως τα κατάφερε o ΜακΝτόνα στο σενάριο του “Three Billboards Outside Ebbing, Missouri”, τόσο καταπληκτικά και το σκηνοθέτησε. Οι γουέστερν λεπτομέρειες, που ταιριάζουν ιδανικά με την επαρχία του Μισούρι και με τον αγώνα της Μίλντρεντ, προσδίδουν μία “παλαιότητα” στην ιστορία, που λειτουργεί συμβολικά για να δείξει την απλότητα της ζωής των κατοίκων της πόλης. Τα πλάνα αλλάζουν ανάλογα με το ύφος της στιγμής και σκιαγραφούν έξοχα τους χαρακτήρες σε όποιες καταστάσεις κι αν εκείνοι βρίσκονται. Ωστόσο, όλα τα προηγούμενα θα ήταν πιο “στεγνά”, εάν δεν υπήρχε το φοβερό μουσικό background του Κάρτελ Μπάργουελ, το οποίο λειτούργησε τέλεια, καθώς όλες οι μουσικές επιλογές ήταν πραγματικά on point.

Ερμηνείες

Francis McDormand

Στον ρόλο της Μίλντρεντ Χείζ έχουμε την τύχη να γίνουμε μάρτυρες ακόμα μίας απίστευτης ερμηνείας από την Φράνσις ΜακΝτόρμαντ, ίσως την καλύτερη της μετά το “Fargo” . Η βετεράνος ηθοποιός δίνει τα πάντα σε ένα ρόλο που είχε κάθε περιθώριο να γίνει άκρως δραματικός και να μείνει εκεί. Αυτό μπορεί σε ορισμένα σημεία να συμβαίνει, όμως η ΜακΝτόρμαντ, υπό τις οδηγίες του σκηνοθέτη της, δεν καταφεύγει σε τραγικές κραυγές και δάκρυα με το τσουβάλι, κάτι το οποίο για μια μητέρα θα ήταν λογικό. Αντίθετα είναι μία αποφασισμένη, badass, μεσήλικη κυρία, η οποία δεν έχει σκοπό να κάνει πίσω στον αγώνα της για κανέναν απολύτως λόγο.

Θα μπορούσε ο χαρακτήρας της να θεωρηθεί άκαρδος και εμμονικός αλλά οι εκφράσεις του προσώπου της και το βάθος στο βλέμμα της φανερώνουν την ευαισθησία και τον πόνο που κρύβει μέσα της. Μια ερμηνεία που αδιαμφισβήτητα συνοψίζει σε δύο ώρες το υπέρμετρο ταλέντο της ηθοποιού και σίγουρα θα τη θυμόμαστε για πολύ καιρό.

Sam Rockwell

Στον πρώτο από τους δύο β’ ανδρικούς ρόλους στην ταινία, ο Σαμ Ρόκγουελ και ο χαρακτήρας του ο αστυνόμος Ντίξον, δίνει αυτό το κάτι που απογειώνει μια ταινία τέτοιου είδους. Η ανάπτυξη του έρχεται μετά τη μέση της ταινίας, όμως η διάρκεια της αρκεί για να τον βάλεις στην καρδιά σου. Η εξιλέωση του μετά τα βίαια και σκληρά περιστατικά, των οποίων ήταν υπαίτιος, όντας αστυνομικός, δεν θα επιτευχθεί με εύκολο τρόπο. Τελικά θα καταλάβει τα λάθη του πριν να είναι πολύ αργά. Ο εξαιρετικά ταλαντούχος Ρόκγουελ βρίσκεται στο στοιχείο του, καθώς η περσόνα του έχει αρκετά κωμικά στοιχεία παρόλο που ο πόνος και η δραματικότητα είναι εμφανή πίσω απ’ αυτά. Σίγουρα η ερμηνεία της καριέρας του μέχρι στιγμής, η οποία του προσφέρει εξιλέωση και για κάποιες από τις κινηματογραφικές επιλογές του παρελθόντος.

Woody Harrelson

Τέλος, ο Γούντι Χάρελσον στον ρόλο του σερίφη είναι ο γνωστός στιβαρός Χάρελσον. Ένας ρόλος που του πηγαίνει κουτί -ποιός δεν του πηγαίνει-, με τις κωμικές του ατάκες να κλέβουν την παράσταση. Μία εξέλιξη στην πλοκή που εξηγεί πολλά για τον χαρακτήρα του θα σας κάνει να τον συμπαθήσετε ακόμα περισσότερο -αποφυγή spoiler.

Συνεπώς

Το “Three Billboards Outside Ebbing, Missouri” έχει ήδη αναγνωριστεί παγκοσμίως, αποσπώντας 4 χρυσές σφαίρες και 7 υποψηφιότητες για τα επερχόμενα όσκαρ, στα οποία αναμένεται να σαρώσει, γεγονός απολύτως λογικό. Το αξίζουν και οι πρωταγωνιστές και ο δημιουργός της, γιατί είναι μια ταινία που δεν έχει μέσα της ούτε ένα ίχνος προχειροδουλειάς. Σκηνή με τη σκηνή, ψάχνεις να βρεις ψεγάδι και δεν τα καταφέρνεις. Σίγουρα αποτελεί ένα από τα πιο ενδιαφέροντα δίωρα σε κινηματογραφική αίθουσα τα τελευταία χρόνια.

 

Με την υποστήριξη του Cineplexx


0

Leave a Reply

Your email address will not be published. Required fields are marked *