Η Νατάσα Μποφίλιου, ο Θέμης Καραμουρατίδης και ο Γεράσιμος Ευαγγελάτος έρχονται το Σάββατο 8 Φεβρουαρίου για μία μεγάλη συναυλία στη Θεσσαλονίκη
Είναι δύο από τους πιο ταλαντούχους και παραγωγικούς καλλιτέχνες της γενιάς τους. Μαζί με τη Νατάσα Μποφίλιου, έχουν γίνει την τελευταία δεκαετία ίσως η πιο «ισχυρή» τριάδα του ελληνικού μουσικού στερεώματος. Ο Θέμης Καραμουρατίδης και ο Γεράσιμος Ευαγγελάτος, έρχονται στη Θεσσαλονίκη μαζί με τη μούσα τους, με μια παράσταση που τους γυρνά πίσω στην αρχή. Με το «ΕΝ ΛΕΥΚΩ» να αποτελεί πλέον σήμα κατατεθέν της δημιουργίας τους, αλλά χωρίς να τους έχει περιορίσει καθόλου στην εξαιρετική τους πορεία εδώ και μια δεκαετία, αφήνουν πίσω τους τις Sold Out παραστάσεις στην Αθήνα και φτάνουν στη Θεσσαλονίκη, σημειώνοντας μία ακόμη. Λίγο πριν την εμφάνιση στο Principal Club Theater, ο Γεράσιμος Ευαγγελάτος και ο Θέμης Καραμουρατίδης μίλησαν στο TFC Magazine για τη δημιουργία, τη μουσική, και πάνω απ όλα το «μαζί».
Η επιστροφή στο «Εν Λευκώ» ως τίτλος της καινούριας σας παράστασης δεν περνάει απαρατήρητη. Ποιος είναι ο λόγος πίσω από αυτή την επιλογή;
Ύστερα από τα “Ελληνικά Διάφορα” – μια παράσταση αναδρομή στο ελληνικό τραγούδι κυρίως της δεκαετίας του 90, και την απόσταση που πήραμε από το ρεπερτόριο μας θέλαμε να επιστρέψουμε στην αφετηρία μας. Ποια καλύτερη αφορμή λοιπόν από το τραγούδι που μας σύστησε ως τριάδα στο κοινό που μας ακολούθησε μέσα στα χρόνια και μας έδωσε την ελευθερία να εκφραστούμε ακριβώς όπως επιθυμούσαμε.
Από το Μπελ Ρεβ, στα Ελληνικά Διάφορα και τώρα στο Εν Λευκώ, οι εμφανίσεις της τριάδας ξεπερνούν την απλή συναυλιακή μορφή και αποκτούν ένα concept, μια ιστορία, κάτι που δεν είναι το σύνηθες στο χώρο της μουσικής. Είναι αυτή η επιδίωξη;
Από την πρώτη στιγμή θέλαμε οι παραστάσεις μας, είτε πρόκειται για εμφανίσεις σε κλειστούς χώρους, είτε για ανοιχτές συναυλίες να έχουν ένα συγκεκριμένο πλαίσιο παρουσίασης και να επικοινωνούν με συγκεκριμένες συναισθηματικές περιοχές του ακροατή. Αυτό μπορείς να το καταφέρεις μόνο όταν δημιουργείς τις κατάλληλες ειδικές συνθήκες. Για μας το τραγούδι εκτός από αφορμή για εκτόνωση οφείλει να είναι και μια ολοκληρωμένη συναισθηματική εμπειρία.
Όταν 12 χρόνια μετά την κυκλοφορία του το συγκεκριμένο τραγούδι εξακολουθεί να αποτελεί μια τόσο ισχυρή οντότητα, θα μπορούσαμε να πούμε πως έχει περάσει πλέον στη σφαίρα του «διαχρονικού» ;
Αυτό δε μπορούμε να το πούμε εμείς. Διαχρονικό είναι κάτι που σπάει το φράγμα της εποχής και του καιρού του και περνάει σε άλλες σφαίρες. Εμείς ξέρουμε πως το εν λευκώ παραμένει ένα τραγούδι που αποκαλύπτει εδώ και τόσα χρόνια μια ασυνήθιστη μορφή συγγένειας μας με ανθρώπους που έχουν ανάγκη την εξωτερίκευση της κραυγής που κουβαλάει όσο κι εμείς. Στα στενά όρια των δικών μας ζωών λοιπόν θα λέγαμε πως είναι ξεκάθαρα διαχρονικό.
Στον χώρο του ελληνικού τραγουδιού που εκπροσωπείτε, υπάρχει συχνά μια τάση ωραιοποίησης του «παλιού καλού τραγουδιού». Ωστόσο ένα πολύ μεγάλο δυναμικό νέων καλλιτεχνών ανατρέπει αυτή τη λογική και φτιάχνει την επιτυχία «εδώ και τώρα». Πώς το αντιλαμβάνεστε αυτό εκ των έσω;
Κάθε εποχή έχει το τραγούδι που έχει ανάγκη καθώς και τους εκπροσώπους του. Σημασία έχει οι καλλιτέχνες κάθε εποχής να έχουν το χώρο που χρειάζονται για να εκφράζουν ελεύθερα τους προβληματισμούς των καιρών τους.
Όπου υπάρχει ελευθερία κι όχι προσπάθεια για τυποποίηση, οι ψυχές των ανθρώπων συντονίζονται με το παρόν και τις ανάγκες του.
Ως θεατής, εισπράττω το κάθε live ως έναν πραγματικό κυκεώνα συναισθημάτων που μεταδίδεται από τη σκηνή προς το κοινό. Για τον καλλιτέχνη εκείνη τη στιγμή ισχύει το ίδιο ή παίρνει άλλους όρους όταν αντιμετωπίζεται ως «δουλειά»;
Πόσο μεγάλη τύχη η δουλειά σου να ταυτίζεται με την έκφραση του συναισθήματος σου! Είναι μεγάλο δώρο και την ίδια στιγμή πολύ απαιτητικό να πρέπει να είσαι την ίδια στιγμή αποτελεσματικός και συγκεντρωμένος και συγχρόνως καθαρός και διαθέσιμος. Είναι μια επικίνδυνη ισορροπία. Είναι όμως τόσο μαγικό όταν το καταφέρνεις!
Επιστρέφοντας στο «Εν Λευκώ». Είναι διαχειρίσιμο για έναν καλλιτέχνη να εκτίθεται τόσο πολύ συναισθηματικά μέσω των έργων του;
Χρειάστηκε πολύς χρόνος για να αποδεχτώ προσωπικά ότι τελικά η έκθεση είναι το ζητούμενο. Είναι το τίμημα που πρέπει να πληρώσεις για την επι ίσοις όροις καθαρή επικοινωνία. Ειδικά για μένα που είμαι ένας ιδιαίτερα κλειστός άνθρωπος χρειάστηκε να διανύσω πολλά χιλιόμετρα αναμέτρησης με το μέσα μου για να αποδεχτώ ότι η ειλικρινής έκθεση είναι μονόδρομος.
Έχετε, ως συνθέτης και στιχουργός αντίστοιχα, την πολυτέλεια σήμερα για δουλειές που σας εκφράζουν απόλυτα; Έχετε νιώσει να περιορίζεστε;
Κάναμε από πολύ νωρίς μια συγκεκριμένη επιλογή: να κάνουμε πράγματα τα οποία ικανοποιούσαν με τον έναν ή τον άλλο τρόπο τη δημιουργική μας περιέργεια. Αυτό είχε ένα μεγάλο τίμημα (κυρίως οικονομικό), αλλά μας έδωσε τη χαρά να είμαστε συνεπείς σε αυτό που μας λέει η ψυχή μας. Μέχρι τώρα δε μας έχει βγει σε κακό.
Μιας και το τέλος της δεκαετίας δίνει εξαιρετική αφορμή για ανασκοπήσεις, ποια θα ήταν η λέξη που θα δίνατε στη δεκαετία που έκλεισε;
Μαζί.
Τέλος, τι επιφυλάσσει η νέα δεκαετία για το τρίπτυχο Μποφίλιου – Καραμουρατίδης – Ευαγγελάτος;
Νέους δρόμους, νέες περιπέτειες, ωριμότητα. Είμαστε κι οι ίδιοι περίεργοι να δούμε που θα μας βγάλει το ταξίδι.
Το κοινό της Θεσσαλονίκης αγκάλιασε με ενθουσιασμό τη νέα πρόταση της Νατάσσας Μποφίλιου, του Θέμη Καραμουρατίδη και του Γεράσιμου Ευαγγελάτου – που θριαμβεύει και στην Αθήνα – καθιστώντας sold out τη συναυλία στις 8/2 στο Principal Club Theater
Για το λόγο αυτό προγραμματίζεται μία επιπλέον συναυλία, στον ίδιο χώρο, την Παρασκευή 3 Απριλίου
0