Συντάκτης: Νίκος Γιακουμόγλου
Η συγκεκριμένη ιατρική σειρά είναι κάτι το διαφορετικό, κι αυτός είναι ο λόγος που προκάλεσε διφορούμενες απόψεις στο κοινό της, κυρίως ηθικές.
Το ηθικό αυτό «πρόβλημα» προέρχεται από το γεγονός ότι ο πρωταγωνιστής του Good Doctor είναι ο ηθοποιός Freddie Highmore – γνωστός για διάφορους μεγάλους ρόλους του, όπως αυτού στο Bates Motel – ο οποίος υποδύεται έναν ενήλικα που πάσχει από αυτισμό. Παρόλη την αρχική αναστάτωση, παρατηρήθηκε πως οι διαμαρτυρίες του κοινού κατευνάστηκαν από τον τρόπο που ο συγκεκριμένος ηθοποιός απέδωσε τον ρόλο του. Αλλά και από τον εκλεπτυσμένο τρόπο που εξελίχθηκε η σειρά.
Η ιστορία μας ξεκινάει παρουσιάζοντάς μας την καθημερινότητα του Shawn Murphy. Ο ίδιος αφήνει την σχετικά ήρεμη ζωή του για μια ευκαιρία εργασίας σε ένα γνωστό ιατρικό κέντρο.
Από το πρώτο κιόλας επεισόδιο βλέπουμε τα ταλέντα που μπορεί να παρέχει σε έναν νεαρό χειρουργό το σύνδρομο του Savant. Ταυτόχρονα, όμως, και τις αντίστοιχες δυσκολίες καθώς πάσχει από αυτισμό. Ο Shawn πραγματοποιεί επεμβάσεις και παρατηρεί το ανθρώπινο σώμα με τρόπο τόσο διαφορετικό που θεωρείται ριζοσπαστικός. Τα προτερήματά του παρουσιάστηκαν στο ιατρικό συμβούλιο του νοσοκομείου St. Bonaventure από τον Dr. Glassman, που στάθηκε στη ζωή του Shawn σαν φίλος, μέντορας, μα πάνω απ’ όλα, σαν πατέρας. Παρά τον αρχικό ενθουσιασμό των μελών του συμβουλίου του νοσοκομείου, μόλις αναφέρθηκε η πολύπλοκη διαταραχή αυτή του Shawn, ξεκίνησαν να εμφανίζονται και τα πρώτα εμπόδια στην καριέρα του.
Ο Shawn, εν τέλει, έρχεται αντιμέτωπος με ολόκληρο το νοσοκομείο και κυρίως με τον εαυτό του. Έχει ως σκοπό να αποδείξει πως μπορεί να ανταπεξέλθει στο απαιτητικό και έντονο περιβάλλον ενός νοσοκομείου, τόσο μεγάλου όσο του συγκεκριμένου, κοινώς ό,τι είναι ένας “Good Doctor”. Ο πρωταγωνιστής μας βιώνει καθημερινά την δυσπιστία των συνεργατών του και προσπαθεί να μειώσει τα ελαττώματά του, ώστε να μπορέσει να λειτουργήσει ως μέλος του συνόλου. Αυτό θα αποβεί μια δύσκολη και αργή διαδικασία ανάπτυξης. Δύο από τα μεγάλα μειονεκτήματά του είναι η αδυναμία του να επικοινωνήσει ευθέως με τους συνεργάτες του και να ενστερνιστεί τα συναισθήματα των ασθενών του.
Με αυτή τη σειρά κατάφερα πίσω από την οθόνη μου να ζήσω μια έκδοση της καθημερινότητας τόσο του πρωταγωνιστή όσο και του νοσοκομείου γενικότερα. Τα έντονα συναισθήματα που δημιουργεί η σειρά δεν φαντάζουν καθόλου βεβιασμένα. Πολύ περισσότερο φαντάζουν ως ένα φυσικό αποτέλεσμα ενός καλογραμμένου σεναρίου και φυσικά της στήριξης πολύ καλών ηθοποιών. Αν θα ήθελα να συγκρίνω την σειρά με κάποια άλλη θα μπορούσα κάλλιστα, κατά τη γνώμη μου, να την βάλω στο επίπεδο του House M.D. καθώς οι δυσκολίες των πρωταγωνιστών παραλληλίζονται και η πληθώρα των ιατρικών περιστατικών συμπίπτει. Τέλος, το Good Doctor με κράτησε από το πρώτο του επεισόδιο εδώ και 2 χρόνια. Αυτό οφείλεται στην έμμεση αλλά τόσο καλή σύνδεση με τον κάθε χαρακτήρα της σειράς, όσο διαφορετικός κι αν είναι.
Το μήνυμα της σειράς? You can do anything if you put your mind to it
Βαθμολογία : 9/10 surgeons
