Συντάκτης: Χρήστος Χριστακίδης
Η συνέχεια της ιστορίας της Λίσμπετ Σαλάντερ, της εμβληματικής ηρωίδας των βιβλίων του Στιγκ Λάρσον, έρχεται 7 χρόνια μετά το αριστούργημα του Ντέιβιντ Φίντσερ, με νέα πρωταγωνίστρια και τον σκηνοθέτη του “Don’t Breathe” στο τιμόνι της.
Η Λίσμπετ Σαλάντερ είναι μια από τις πλέον γνωστές ηρωίδες βιβλίων των τελευταίων δεκαετιών. Μέσω της τριλογίας του «Millennium» του Στιγκ Λάρσον, οι λάτρεις των ιστοριών μυστηρίου γνώρισαν μια αντισυμβατική ηρωίδα που πολεμάει για τη ελευθερία και τα δικαιώματα κυρίως των γυναικών σαν μία σύγχρονη εκδικήτρια. Η ιστορία της δεν άργησε να μεταφερθεί στην μεγάλη οθόνη, αφού 4 χρόνια μετά την έκδοση του βιβλίου, η Νούμι Ραπάσε ενσάρκωσε τη Σαλάντερ στο “Το Κορίτσι με το τατουάζ” (Män som hatar kvinnor ), μια ταινία σταθμό για το σκανδιναβικό σινεμά.
Δύο χρόνια μετά, ο υπερταλαντούχος κύριος Ντέιβιντ Φίντσερ, που μεταξύ άλλων μας έχει χαρίσει ταινίες όπως το “Seven” και το “Zodiac“, σκηνοθέτησε την χολιγουντιανή βερσιόν της ταινίας (“The Girl with the Dragon Tatoo“) τοποθετημένη και πάλι όμως σε σκανδιναβικό έδαφος. Η Ρούνεϊ Μάρα έλαμψε στον ρόλο της Σαλάντερ, ρόλος που δικαιωματικά της χάρισε και την πρώτη της υποψηφιότητα για Όσκαρ. Φέτος, το κορίτσι με το τατουάζ γίνεται “Το Κορίτσι στον Ιστό της Αράχνης” σε μια άτυπη συνέχεια της ιστορίας της Λίσμπετ Σαλάντερ στο σινεμά, με πρωταγωνίστρια πλέον την Κλερ Φόι του “The Crown” και σκηνοθέτη τον Ουρουγουανό Φέντε Άλβαρεζ.
Πλοκή
Η Λίσμπετ Σαλάντερ, μία χάκερ που βοηθάει τις γυναίκες που πέφτουν θύματα κακοποίησης και εκμετάλλευσης στην Σουηδία, θα αναλάβει μία διαφορετική δουλειά κλέβοντας ένα λογισμικό του Αμερικανικού στρατού που ελέγχει τα πυρηνικά όλου του πλανήτη. Απεσταλμένη από τον ίδιο τον δημιουργό του λογισμικού, θα βρεθεί παγιδευμένη στο επίκεντρο μια ιστορίας στην οποία εμπλέκεται η σουηδική μυστική υπηρεσία, ο αμερικανικός στρατός και μια επικίνδυνη οργάνωση που ακούει στο όνομα “Αράχνες”. Έτσι θα ζητήσει την βοήθεια του δημοσιογράφου Μίκαελ Μπλόμκβιστ για να καταφέρει να βγάλει εις πέρας την αποστολή της, η οποία την φέρει αντιμέτωπη με “φαντάσματα” από το παρελθόν της.
Πρώτα Σχόλια
Το “Κορίτσι στον Ιστό της Αράχνης”, αν και με νέο επιτελείο, έρχεται σαν συνέχεια της ταινίας του Φίντσερ αλλά δεν θυμίζει τίποτα από το θρίλερ μυστηρίου το 2011 που μας καθήλωσε. Η νέα ταινία ακολουθεί ένα αρκετά διαφορετικό στυλ αφήγησης, ξεφεύγει από το σκανδιναβικό νουάρ, που παρουσιάζουν και τα βιβλία, και υιοθετεί πολλά χολιγουντιανά χαρακτηριστικά ταινιών δράσης. Ο σκηνοθέτης Φέντε Άλβαρεζ παρουσιάζει κάποιες άρτιες σκηνές δράσης στα πανέμορφα παγωμένα τοπία της Σουηδίας αλλά φαίνεται να ξεφεύγει από το κόνσεπτ των βιβλίων. Η ιστορίες της Λίσμπετ Σαλάντερ βασίζονται στο μυστήριο και στην αγωνία. Στην ταινία αυτά καταπίνονται σε μεγάλο βαθμό από τις εκκωφαντικές σκηνές δράσης, με αποτέλεσμα το “Κορίτσι στον ιστό της Αράχνης¨ να θυμίζει περισσότερο πράκτορα 007 παρά νουάρ ιστορία.
Όπως αναφέραμε και παραπάνω, τα σκανδιναβικά τοπία που παρουσιάζονται στην ταινία είναι εντυπωσιακά και κλέβουν την παράσταση. Η φωτογραφία της ταινίας είναι άκρως προσεγμένη και γ αυτό αξίζει ένα μεγάλο μπράβο στον Άλβαρεζ. Τοποθέτησε την ιστορία εκεί ακριβώς που έπρεπε, σε μέρη που θα ευδοκιμούσε κάθε ταινία δράσης, αλλά ο χαρακτήρας των βιβλίων του Στιγκ Λάρσον δεν βασίζεται στην δράση αλλά σε άλλα χαρακτηριστικά, πιο σκοτεινά και σίγουρα λιγότερο χολιγουντιανά.
Ερμηνείες
Η Κλερ Φόι από τη μεριά της παίζει μια εξαιρετική Λίσμπετ Σαλάντερ. Η βρετανίδα δείχνει ότι έχει τεράστιο υποκριτικό βάθος και μεταμορφώνεται αξιοθαύμαστα από βασίλισσα σε μια σκοτεινή και αδίστακτη εκδικήτρια που ανάμεσα στις πίκρες του παρελθόντος και στη μοναξιά του παρόντος βρίσκει παρηγοριά στο να σώζει άλλες γυναίκες, χωρίς όμως να έχει καταφέρει μέχρι τώρα να σώσει τον ίδιο της τον εαυτό. Τα βαριά αγγλικά της με σουηδική προσφορά αν και στην αρχή φαίνονται περίεργα, όσο περνάει η ώρα συνηθίζονται και αποκτούν ενδιαφέρον. Η Φόι καταφέρνει να φέρει στην μεγάλη οθόνη πτυχές του χαρακτήρα που οι προηγούμενες δύο πρωταγωνίστριες δεν μας είχαν δείξει αν και αδικείται λίγο από το υπόλοιπο σύνολο.
Αν εξαιρέσεις την πρωταγωνίστρια, δεν υπάρχει καμία άλλη ουσιαστική ανάπτυξη χαρακτήρα καθ’ όλη τη διάρκεια της ταινίας. Ο χαρακτήρας του Μίκαελ Μπλόμκβιστ, τον οποίο στην προηγούμενη ταινία ερμήνευσε ο Ντάνιελ Κρέγκ με τεράστια επιτυχία, εδώ λειτουργεί μόνο ως βοηθητικός και δεν παίζει κανένα ουσιαστικό ρόλο στην εξέλιξη των γεγονότων. Αυτή που ίσως καταφέρνει να ξεχωρίσει από την ουδετερότητα τον υπολοίπων είναι Σίλβια Χόεκς, η οποία υποδύεται την Καμίλα Σαλάντερ αλλά καταλήγει και αυτή να χάνεται μέσα στα χιονισμένα δάση της Σουηδίας και να καταπλακώνεται από την δυναμικότητα της Φόι.
Συνεπώς
Ο Άλβαρεζ υπέπεσε σε λάθη και μαζί με τις πολλές σεναριακές “ευκολίες” βγήκε ένα αποτέλεσμα που δεν ταιριάζει τόσο με τα βιβλία του Λάρσον όσο και με τις προηγούμενες ταινίες. Μπορεί η Φόι και τα πανέμορφα τοπία να σώζουν εν μέρει την συγκεκριμένη παρτίδα αλλά είναι πολύ πιθανό οι φαν της Λίσμπετ Σαλάντερ να φύγουν απογοητευμένοι από την αίθουσα. Αναμένουμε τη συνέχεια.
Με την υποστήριξη του Cineplexx
