Οι περισσότερες ταινίες φτιάχνονται μόνο για τη διασκέδαση του κοινού. Για πολλούς είναι ωραίο να “σβήνουν” για δυο ώρες τον εγκέφαλο τους και να περνούν ευχάριστα την ώρα τους με μία κωμωδία ή μία εντυπωσιακή ταινία δράσης. Υπάρχει, όμως, και μια βαθιά αίσθηση ευχαρίστησης όταν μια ταινία σε κάνει να σκέφτεσαι κατά τη διάρκεια, αλλά σίγουρα και μετά το τέλος της. Ο Κρίστοφερ Νόλαν έκανε πάντα τέτοιες ταινίες και θα συνεχίσει να κάνει τέτοιες ταινίες. Διότι την γνωρίζει καλά αυτήν την αίσθηση ευχαρίστησης. Γνωρίζει ότι το μυαλό είναι ένας μυς και πως το σινεμά είναι ένας από τους πιο ενδιαφέροντες τρόπους για τον γυμνάσεις. Γι’ αυτούς τους λόγους έγραψε και παρουσίασε το Memento το 2000.
Μετά την δολοφονία της γυναικάς του, ο Λέοναρντ Σέλμπι, πάσχει από απώλεια μνήμης. Ο άνθρωπος που σκότωσε τη γυναίκα του είναι υπαίτιος και γι’αυτό που του συμβαίνει. Για να θυμάται τα στοιχεία που έχει συλλέξει, τα κάνει τατουάζ στο σώμα του και τα καταγράφει πάνω σε polaroid φωτογραφίες. Με την μνήμη του να διαγράφεται κάθε 15 λεπτά, η βοήθεια μιας μπαργούμαν θα αποδειχθεί ζωτικής σημασίας για αυτόν.
Ένα από τα ταλέντα του Νόλαν έγκειται στη δημιουργία της κατάλληλης ατμόσφαιρας για τις ιστορίες του, όπως φαίνεται και στο Memento
Για παράδειγμα, η ιστορία εδώ λαμβάνει χώρα στο Λος Άντζελες. Θα μπορούσε, ωστόσο, να είναι οπουδήποτε. Ο Νόλαν θα μπορούσε να κάνει τα πιο συνηθισμένα πράγματα να φαίνονται ενδιαφέροντα μέσα από τα κατάλληλα φίλτρα.
Η ιδιοφυΐα του πάντα γίνεται ξεκάθαρη στο σενάριο και στο storytelling. Στο Memento ο Νόλαν συντρίβει την κλασική γραμμική μέθοδο αφήγησης και παίρνει τα πράγματα ανάποδα. Διηγείται την ιστορία αντίστροφα, με το κοινό να γνωρίζει τι συμβαίνει στο τέλος. Τα κίνητρα και όλα τα υπόλοιπα στοιχεία αποκαλύπτονται βήμα-βήμα σε κάθε rewind. Το ακόλουθο βίντεο με τον ίδιο τον σκηνοθέτη να αναλύει την αφήγηση της ταινίας θα σας λύσει τα χέρια γιατί πιστέψτε μας, θα τα βρείτε δεμένα.
Παρόλο που μπορεί να είναι πολύ δύσκολο για μερικούς ανθρώπους, όσοι είναι πρόθυμοι να δώσουν στο Memento δύο ώρες από την προσοχή τους, δεν θα το μετανιώσουν. Η προσοχή στις μικροσκοπικές λεπτομέρειες και τον τρόπο με τον οποίο παρουσιάζεται αυτή η λαβυρινθική πλοκή είναι αναγκαία. Λέιπουν ταινίες σαν το Memento από το σινεμά σήμερα. Ταινίες που σε ωθούν να θες να ενώσεις όλα τα κομμάτια του παζλ. Κι αν δεν μπορέσεις με μία προσπάθεια, να τις δεις και δεύτερη και τρίτη φορά. Είμαστε σίγουροι πως και το Tenet που έρχεται θα είναι κάπως έτσι, γιατί ο Νόλαν δεν μας απογοήτευσε ποτέ. Ας ελπίσουμε ότι δεν θ’ αργήσει πολύ.
