Για σήμερα σας έχουμε την πρώτη μεγάλου μήκους ταινία του Ιρλανδού Μάρτιν ΜακΝτόνα. Έχουν περάσει σχεδον δύο χρόνια από τότε που είδαμε το Three Billboards Outside Ebbing, Missouri (2018) (μπορείτε να διαβάσετε την κριτική μας εδώ) το οποίο μας θύμισε το ταλέντο του ΜακΝτόνα στη σκηνοθεσία αλλά και στο screenwriting. Το είχε αποδείξει το 2012 στο Seven Phychopaths, αλλά το κοινό της έβδομης τέχνης τον γνώρισε με το In Bruges το 2009.
Αφού ολοκλήρωσαν μια αποστολή στο Λονδίνο, δύο πληρωμένοι εκτελεστές καταφεύγουν στην Μπριζ και περιμένουν οδηγίες από το αφεντικό τους για την επόμενη. Χωρίς όμως να το γνωρίζει νωρίτερα, ο Κεν, ο οποίος έχει αναλάβει περισσότερες δολοφονίες, θα κληθεί να σκοτώσει τον συνεργάτη του, τον επιπόλαιο Ρέι.
Το In Bruges είναι μια ταινία πραγματικά ξεκαρδιστική
Διατηρεί άψογα τις ισορροπίες ανάμεσα στην κωμωδία, τη δράση και το έγκλημα. Έτσι, και τα τρία αυτά στοιχεία συνυπάρχουν αρμονικά. Το σενάριο του ΜακΝτόνα παίζει τεράστιο ρόλο σε αυτό καθώς είναι άκρως καλογραμμένο. Αναγνωρίστηκε και από την Ακαδημία άλλωστε με την υποψηφιότητα που έλαβε για καλύτερο πρωτότυπο σενάριο. Η σκηνοθεσία του Ιρλανδού είναι επίσης υπέροχη με την πανέμορφη Μπριζ πάντα σε πρώτο πλάνο. Ασχέτως που ο πρωταγωνιστής έχει άλλη άποψη.
Ο Κόλιν Φάρελ έχει κάνει πολλές κακές επιλογές στην καριέρα του αλλά εδώ είναι τρομερός. Βρίσκεται στο στοιχείο του και κλέβει την παράσταση με κάθε ατάκα, σε κάθε σκηνή, κωμική και μη. Ο Μπρένταν Γκλίσον και ο Ρέιφ Φάινς ακολουθούν από κοντά. Είναι και οι δύο απολαυστικοί αλλά χωρίς την ερμηνεία του Κόλιν Φάρελ η ταινία δεν θα ήταν ίδια. Ευκαιρία να ελαφρύνει το κλίμα σήμερα λοιπόν, με αυτό το ξεκαρδιστικό διάλειμμα δια χειρός Μάρτιν ΜακΝτόνα.
