Οι λεγόμενες “body-switch comedies” ανέκαθεν αποτελούσαν αρκετά ενδιαφέροντα εγχειρήματα, ειδικά όταν είναι καλοφτιαγμένες και διασκεδάζουν το κοινό. Ωστόσο, την δεκαετία του 1980 έσκασε ένα κύμα από τέτοιου είδους ταινίες. Κάποιες από αυτές ήταν Like Father Like Son, το 18 Again! και το Vice Versa. Αναμφίβολα, όμως, καμία από αυτές δεν πλησίασε τα standards του Big (1988) της Penny Marshall όπου ένας 32χρονος Tom Hanks υποδύεται ένα 13χρονο σε ενήλικο σώμα.
Πλοκή
Ένα νεαρό αγόρι κάνει μια ευχή σε ένα παιχνίδι ενός λούνα παρκ να γίνει μεγάλος. Το επόμενο πρωί διαπιστώνει πως η ευχή του έχει εκπληρωθεί, καθώς ξυπνάει σε σώμα ενός ενήλικα, αλλά μέσα του είναι ακόμα το ίδιο 13χρονο αγόρι. Πλέον πρέπει να μάθει πώς να αντιμετωπίζει τον άγνωστο κόσμο των ενηλίκων, συμπεριλαμβανομένης της επαγγελματικής του αποκατάστασης, αλλά της πρώτης ρομαντικής του συνάντησης με μια γυναίκα.
Η σκηνοθεσία της Penny Marshall και το σενάριο των Gary Ross και Anne Spielberg (αδερφής του Steven) κατάφεραν να φέρουν το Hanks στο προσκήνιο του Hollywood μετά από περίπου μια δεκαετία μέτριων ρόλων. Το Big είναι μια πολύ γλυκιά ταινία που ακροβατεί πάνω στις δυσκολίες που αντιμετωπίζει μια παιδική ψυχή σε έναν ενήλικο κόσμο και στην άγνοια που την χαρακτηρίζει. Αυτή η άγνοια και η παιδική αθωότητα, όμως, λειτουργεί θετικά για τον πρωταγωνιστή καθώς του χαρίζει την εύνοια των ενηλίκων.
Ολόκληρο το καστ είναι εξαιρετικό, αν και είναι ο Hanks αυτός που αξίζει τα περισσότερα εύσημα για την ερμηνεία του. Μεταφέρει με χαρακτηριστική φυσικότητα τα συναισθήματα, τις σκέψεις και τις δυσκολίες που αντιμετωπίζει ο Josh στην νέα του ζωή πάντα με την αθωότητα στα μάτια του. Δίκαια κέρδισε την υποψηφιότητα για Όσκαρ με την ταινία να λαμβάνει ακόμα μία για το Καλύτερο Πρωτότυπο Σενάριο.
Η θετικές κριτικές της εποχής και η εμπορική επιτυχία επιτυχία του Big οδήγησαν σε μια ακόμη συνεργασία μεταξύ της Penny Marshall και του Hanks, στο υποτιμημένο A League of their Own λίγα χρόνια αργότερα.
