Καλωσορίσατε στα ελληνικά ’90s, την εποχή όπου λεφτά υπάρχουν -έστω κι αν πρόκειται για δάνεια- εμφανίζεται το διαδίκτυο, ο κόσμος ξενυχτάει στα μπουζούκια, πηγαίνει σε rave party και αγαπά την υπερβολή.
Στα περίπτερα φιλοξενούνται περιοδικές εκδόσεις για όλα τα γούστα. Ό,τι κι αν σε ενδιαφέρει, θα το βρεις σε ένα γυαλιστερό έντυπο, με εξώφυλλα που δεν θυμίζουν σε τίποτα εκείνα των προηγούμενων δεκαετιών. Κυριαρχούν τα έντονα χρώματα, οι τολμηροί -σχεδόν πονηροί- τίτλοι, το χαρτί υψηλής ποιότητας, οι ακριβές παραγωγές, δημιουργώντας έτσι μια νέα αισθητική. Πρόκειται για τα πολύχρωμα social media του ’90, σε έντυπη μορφή, με ελαφρώς χιουμοριστικά κείμενα, άμεσο ύφος και συμβουλές για «καλή ζωή».
Πριν το Instagram
Τα περιοδικά ποικίλης ύλης, ή αλλιώς τα lifestyle περιοδικά, υπήρξαν από τις πιο δημοφιλείς επιλογές του αναγνωστικού κοινού, με ΚΛΙΚ, Nitro και Downtown να πρωταγωνιστούν. Έντυπα με παιχνιδιάρικο χαρακτήρα, άπειρες διαφημίσεις ποτών και τσιγάρων, εκδόσεις που καθόριζαν τα πρόσωπα της εποχής. Αν ήσουν αρκετά «άξιος», βρισκόσουν στο εξώφυλλο. Αν αποτελούσες αναγνωστέα ύλη, το κύρος σου καθοριζόταν από το πόσες σελίδες αφιερώθηκαν για εσένα. Έτσι είχε επιλέξει ο κόσμος να «ανεβάζει» και να «κατεβάζει» τους ανθρώπους. Όπως εμείς σήμερα έχουμε επιτρέψει στον αριθμό των likes να ορίζει το πόσο αρεστοί είμαστε, έτσι συνέβαινε το 1990, απλά μετρώντας σελίδες. Όπως εμείς σήμερα έχουμε το verified σύμβολο για την επιβεβαίωση διασημοτήτων, έτσι ακριβώς λειτουργούσε το εξώφυλλο.
Πριν το Netflix
Για όσους δήλωναν σινεφίλ, τα περιοδικά ΣΙΝΕΜΑ και Parallaxi, υπήρξαν από τους καλύτερους πληροφοριοδότες. Έντυπα με ειδική θεματολογία, διοχέτευαν όλο το πάθος και την ενέργεια τους στην αγάπη για τον κόσμο του σινεμά. Κριτικές, αφιερώματα, συνεντεύξεις με ηθοποιούς, λίστες με ταινίες, σχολιασμός βραβείων, οι απόλυτοι οδηγοί για το αναγνωστικό κοινό. Μπορεί σήμερα η Parallaxi να είναι το free press περιοδικό της Θεσσαλονίκης, στο ξεκίνημά της, όμως, ήταν ένα αμιγώς κινηματογραφικό περιοδικό, διοργανώνοντας στην πόλη μεταμεσονύχτιες προβολές και σεμινάρια κινηματογράφου. Τι κι αν τώρα έχουμε πλατφόρμες όπως το Netflix, βοηθώντας μας να διαλέξουμε ταινίες βάσει των προτιμήσεών μας, site να μας ενημερώνουν για κάθε τι που συμβαίνει σε Ελλάδα και εξωτερικό, το έργο αυτό, το είχε ξεκινήσει ήδη από τη δεκαετία του ’90, ο περιοδικός τύπος.
Πριν το Facebook
Δεν θα μπορούσαμε να παραλείψουμε τα εφηβικά περιοδικά, το σημαντικότερο μέσο κοινωνικής δικτύωσης των ’90s. Στα τεύχη της Σούπερ Κατερίνας υπήρχαν δύο, ίσως και περισσότερες, σελίδες με δημοσιευμένα ονόματα, διευθύνσεις, ηλικία και ενδιαφέροντα του αναγνωστικού κοινού. Έχοντας διαβάσει τα στοιχεία του καθενός, επέλεγες σε ποιο άτομο θέλεις να στείλεις γράμμα και ξεκινούσες να αλληλογραφείς. Συγχαρητήρια, μόλις έκανες μια νέα φίλη/έναν νέο φίλο. Μήπως το friend request εμφανίστηκε πολύ νωρίτερα απ΄όσο νομίζαμε;
Πριν το Spotify
Κλείνουμε με μουσική και μεταφερόμαστε στα περιοδικά ΠΟΠ & ΡΟΚ, ΠΟΠ ΚΟΡΝ, Jazz & τζαζ, Δίφωνο και Metal Hammer. Όποιο είδος μουσικής κι αν άκουγες, υπήρχε τουλάχιστον ένας τίτλος που το εκπροσωπούσε επάξια. Μάθαινες για ελληνικά και ξένα ονόματα της μουσικής, διάβαζες στίχους αγαπημένων τραγουδιών, έβρισκες όλα όσα σε απασχολούσαν σχετικά με τη μουσική σκήνη, ενώ σε κάποια τεύχη είχες την τύχη να προσφέρεται ως δώρο κάποιο CD. Σήμερα, έχουμε εκσυγχρονιστεί με συνδρομές σε πλατφόρμες όπως το Spotify, φτιάχνοντας λίστες με τραγούδια και «ακολουθώντας» τους αγαπημένους μας καλλιτέχνες. Συνδέουμε το κινητό με τα ακουστικά και παρακολουθούμε videoclip στο YouTube. Πίσω στα ’90s, όλα αυτά αποδίδονταν με κείμενο, εντυπωσιακές φωτογραφίσεις και γραφικά. Οι άνθρωποι ξεφύλλιζαν περιοδικά, διάβαζαν και προσπαθούσαν να μάθουν να στέλνουν ένα SMS.
Έχεις φανταστεί ποια μπορεί να είναι άραγε η εξέλιξη όλων αυτών;
