Παραδοσιακά, το καλοκαίρι αποτελεί μια μίνι μαύρη τρύπα υποχρεώσεων και γενικότερης αίσθησης του χρόνου. Αυτό το κενό σου δίνει την ευκαιρία να βουλιάξεις στο κρεβάτι/καναπέ/αιώρα σου με το λάπτοπ αγκαλιά – παρέα με μισό κιλό παγωτό. Για συνοδευτικό έχεις μια αγαπημένη σειρά της παιδικής ή εφηβικής ηλικίας σου. Η νοσταλγία πάει χέρι χέρι με τη καλοκαιρινή ραστώνη και εγώ προτείνω 10 σειρές διαμαντάκια που καλύπτουν όλο το νοσταλγικό φάσμα από τη δεκαετία του ’70 μέχρι και τα τιμημένα 00s για να γεμίσεις τα μεσημέρια σου.
10. Charmed (1998-2006)
Η λίστα ξεκινάει με μια προφανή επιλογή, το Charmed ή κατά την ελληνική μετάφραση, Μάγισσες. Αυτή η σειρά γέμιζε τα απογεύματα των Σαββατοκύριακών μας ακολουθώντας τις αδελφές Piper, Phoebe και Prue (που έγινε Paige στην τρίτη σεζόν). Με την δύναμη της μαγείας και των κακών οπτικών εφέ των 90s, κατέστρεφαν κάθε δαιμονική μορφή που έρχονταν στο διάβα τους. Πέρα, όμως, από τις όποιες οπτικές αδυναμίες, που εν τέλει ενισχύουν τον νοσταλγικό παράγοντα, αυτή η σειρά είναι εξαιρετικό παράδειγμα γυναικείας συντροφικότητας και εν γένει δυναμισμού, περνώντας το μήνυμα στα κορίτσια πως μπορούν να επιδιώξουν το πεπρωμένο τους, γιατί κρύβουν μέσα τους πραγματική μαγεία. Σταματάω γιατί θα κλάψω.
9. Απαράδεκτοι (1991-1992)
Αν δεν παινέψεις το σπίτι σου θα πέσει να σε πλακώσει λένε. Η ελληνική τηλεόραση έχει σωρεία νοσταλγικών σειρών να προσφέρει στη λίστα. Από όλες αυτές, δικαιωματική επιλογή θαρρώ πως είναι οι Απαράδεκτοι της Δήμητρας Παπαδοπούλου. Τοποθετημένη στο μεταιχμιακό στάδιο μεταξύ 80s και 90s, προσφέρει γερή δόση γεωμετρίας στα σκηνικά και εμπριμέ στα πουκάμισα του Βλάσση Μπονάτσου. Είναι μια σειρά η οποία καταφέρνει να είναι ξεκαρδιστική ενώ ταυτόχρονα κριτικάρει τα τεκτενόμενα της εποχής της. Τα περισσότερα από αυτά φαίνονται τρομακτικά επίκαιρα. Οι Απαράδεκτοι δεν θα έπαιζαν εύκολα στο σαλόνι της γιαγιάς, αλλά σε αυτό της κούλ θείας, καθώς ήταν από τις πρώτες σειρές με έναν γκέι χαρακτήρα.
8. Halt and Catch Fire (2014-2017)
Το συγκεκριμένο entry δεν είναι παραδοσιακά νοσταλγικό. To “Halt and Catch Fire” είναι μια δραμματική σειρά του AMC, και αφορά την έκρηξη της τεχνολογίας από τα τέλη της δεκαετίας του ’70 εώς τις αρχές του ίντερνετ. Η αισθητική που αποπνέει αυτή η σειρά είναι ασύγκριτη, πραγματικά βουτηγμένη στην σκληρή corporate αμερική του ’80 και ταυτόχρονα την πανκ ιδεολογία. Όλα αυτά προβάλλονται μέσα από τους χαρακτήρες του Joe και της Cameron αντίστοιχα. Πρόφανώς, ως μια όχι-αυθεντική σειρά των 80s είναι γεμάτη ρομαντισμό για την εποχή με μια τάση ωραιοποίησης. Αυτό, όμως, είναι που αποζητά το κοινό της. Πέρα όμως από την αισθητική και τεχνολογική νοσταλγία ως θετικό, το “Halt and Catch Fire” είναι από τα πιο υποτιμημένα δράματα της δεκαετίας, με εξαιρετική πλοκή, υποκριτική και μουσική υπόκρουση.
7-6. Dexter(1995-2003)/Dexter(2006-2013)
Εδώ ακολουθεί ένα μπέρδεμα. Όταν συνομιλούσα με την φίλτατη Γεωργία για αυτή τη λίστα, της έδειξα τα entries που επέλεξα, και εδώ, όντας ένα μικρό καλοκάγαθο κορίτσι, ήθελα να βάλω ένα animation. Τι καλύτερο λοιπόν από το Dexter του Cartoon Network? To Dexter του Showtime που σκέφτηκε εκείνη! Βέβαια, προς υπεράσπισή της, ο τίτλος του κινουμένου σχεδίου είναι Dexter’s Laboratory, που συντομεύτηκε από το ελληνικό κανάλι όπου προβαλόταν. Έτσι, αποφάσισα να κρατήσω και τις δύο σειρές, καθώς προσφέρουν αμφότερες στο νοσταλγικό βαιμπ.
Το Dexter’s Laboratory ακολουθεί τον Dexter, μικρό υπερ-ευφυή, αλλά αδέξιο νεαρό με μυστικό εργαστήριο που κρατάει κρυφό από τους γονείς του. Ταυτόχρονα η αδελφή του Dee Dee εισβάλει συνεχώς στο προσωπικό του χώρο και καταστρέφει τα πειράματά του, ενώ τον φέρνει διαρκώς σε δύσκολη θέση σε κοινωνικές καταστάσεις. Είναι μια σειρά που μίλησε πολύ στην προεφηβική ηλικία απεικονιζοντας την φρικιαστική αβολοσύνη που φέρνει η εφηβία. Χοντρή ταύτιση.
Το Dexter από την άλλη είναι μια τελείως διαφορετική, πιο σκοτεινή ιστορία. Ο πρωταγωνιστής μας είναι ένας αναλυτής διασποράς αίματος στην αστυνομία του Μαϊάμι την ημέρα, ενώ το βράδυ μετατρέπεται σε δολοφόνο των εγκληματιών που δεν βρέθηκαν στα χέρια της δικαιοσύνης. Είναι απο τις σειρές στη κατηγορία “έφηβο με πρόσβαση στη τηλεόραση μετα τη 1 το χάραμα”, που κατέληγε συνήθως σε σειρές όπως και αυτή (ή εκπομπές του Λιακόπουλου). Πολλοί θα διαφωνήσουν για την ποιότητα της σειράς καθώς εξελίχθηκε, αλλά συνεχίζει να είναι μια καινούρια ματιά σε anti-hero χαρακτήρες.
5. That 70s Show (1998-2006)
Ακόμα μια σειρά που είναι διφορούμενα νοσταλγική. Το That 70s Show του Fox είναι ένα sitcom που διαδραμματίζεται στα τέλη του ’70 και ακολουθεί 6 εφήβους. Βρισκόμενοι χρονικά στην εποχή της απελευθέρωσης, αλλά τοπικά στη μέση του πουθενά, οι πρωταγωνιστές μας καταλήγουν σε κάθε λογής μπελάδες λόγω βαρεμάρας. Ή και λόγω κάνναβης. Το That 70s Show χρησιμοποιεί ευφυώς τα tropes της αναφερόμενης δεκαετίας, ενδυματολογικά αλλά και σεναριακά. Ο θεατής μεταφέρεται άμεσα στο πνεύμα της εποχής εντελώς αβίαστα. Ταυτόχρονα, η σειρά αποτελεί θεμελιώδη προσθήκη στην κατηγορία “καλοκαιρινή κωμωδία” από τα παιδικά μας χρόνια. Ωστόσο, το rewatch value της δεν έχει πέσει καθόλου και αξίζει σίγουρα μια δεύτερη επίσκεψη.
4. Veronica Mars (2004-2007,2019)
Υπερφόρτωση γυμνασιακού δράματος με μια κυριολεκτική ντετέκτιβ και άλλα εξωφρενικά μας ταΐζει το Veronica Mars και εμείς προφανώς δε χορταίνουμε. Μετά το θάνατο της φίλης της και την καθαίρεση του πατέρα της από τη θέση του σερίφη, η Veronica αποφασίζει να διαλευκάνει όλα τα μυστήρια του σχολικού της περιβάλλοντος. Teen drama από τα λίγα, πασπαλισμένο με γερή δόση noir και δοσμένο από γυναικεία οπτική, πράγμα που δε βλέπουμε συχνά. Οπτικά το Veronica Mars πετυχαίνει το νοσταλγικό παράγοντα των 00s με την πολύχρωμη αισθητική του, ενώ κρατά μερικά noir κομμάτια. Έχοντας γερό κοινό θαυμαστών, κατάφεραν να χρηματοδοτήσουν μια ταινία το 2014 μετά την ακύρωση της σειράς, και να την επαναφέρουν για μία τελευταία σεζόν το 2019. Καθόλου άσχημα.
3. One Tree Hill (2003-2012)
Πλησιάζοντας στη κορυφή είναι πρέπον να αναφερθεί το μεγαθήριο One Tree Hill, από τις πιό πετυχημένες νεανικές σειρές στην αμερικάνικη τηλεόραση. Η ιστορία ξεκινάει ακολουθώντας δύο ετεροθαλή αδέρφια, τον Nathan και τον Lucas Scott οι οποίοι ανταγωνίζονται για μια θέση στην σχολική ομάδα μπάσκετ. Από αυτή τη μικρή αφορμή, παράχθηκε αρκετό δράμα για να γεμίσει 187 επεισόδια. Ερωτικά τριγωνα-τετράγωνα-πολύγωνα, ατυχήματα, εγκυμοσύνες, απαγωγές, γάμοι-βαφτίσια, αυτή η σειρά έχει τα πάντα!
2. True Βlood (2008-2014)
Πάλι στην κατηγορία “έφηβος με πρόσβαση στη τηλεόραση μετά τη 1” το True Blood στόλιζε τα γυμνασιακά βράδια μας με απίστευτες ποσότητες αίματος, σεξ και γενικότερης παράνοιας. Η αφήγηση ακολουθεί τη Sookie, μια σερβιτόρα με τηλεπαθητικές ικανότητες, σε ένα σύμπαν που οι βρικόλακες είναι out and proud. Έτσι γνωρίζει τον Bill, ένα βρικόλακα του οποίου τις σκέψεις δεν μπορεί να διαβάσει, και αναπόφευκτα ερωτεύονται. Εννοείται, μετά απο αυτό και για 7 σεζόν όλοι προσπαθούν είτε να χωρίσουν το ζεύγος είτε να “φάνε” τη Sookie. Αυτή η σειρά αποτελεί νοσταλγικό άγιο δισκοπότηρο, γιατί παρακολουθώντας εντοπίζεις την εξέλιξη των κινητών, απο flip-phones στα πρώτα android. Προσωπικά αυτό το “κυνηγητό” το έβρισκα εξίσου διασκεδαστικό με τα νεραϊδοβρυκολακικά ερωτικά τρίγωνα.
1. The Fresh Prince of Bel-Air (1990-1996)
Για το τέλος άφησα το πανίσχυρο entry, κατεξοχήν νοσταλγικό show, τον πιο φρέσκο απ όλους, Πρίγκιπα του Μπελ Αιρ. Το τότε σχεδόν αμούστακο αγόρι Will Smith υποδύεται τον έφηβο που μέσα από τις απροσεξίες του καταλήγει να ζει με τους θείους του σε μια από τις πιο πλούσιες γειτονιές του Λος Άντζελες. Εκεί η πολιτιστική σύγκρουση είναι αναπόφευκτη καθώς ο Will προέρχεται από την εργατική τάξη. Ωστόσο, το αποτέλεσμα είναι θετικό και δημιουργείται ένα κλίμα κατανόησης και σύμπνοιας. Εννοείται, τα εμπριμέ πάνε ανά τετραγωνικό μέτρο, ενώ τα walkmans, οι κασέτες, τα boomboxes και πολλά ακόμα αντικείμενα νοσταλγικής αξίας κοσμούν τη σειρά. Είναι πραγματικά μια οπτική χρονοκάψουλα που χαίρεται κανείς να παρακολουθεί τα καλοκαιρινά μεσημέρια. Δε θα μπορούσε λοιπόν να έχει άλλη θέση στη λίστα, πέρα από την κορυφή.
