Το The Batman του Matt Reeves έχει κυκλοφορήσει εδώ και δύο περίπου μήνες, και είμαι σίγουρη πως έχεις διαβάσει ήδη πολλά για τη νέα ταινία του bat-verse, θετικά ή μη. Μέχρι σήμερα είναι αρκετές οι μεταφορές του ήρωα της DC στη μεγάλη οθόνη και η αλήθεια είναι πως η συζήτηση γύρω από όλο το καστ κάθε ταινίας έχει πάντα ενδιαφέρον. Η πιο πρόσφατη όμως μεταφορά του πιο «σκοτεινού» χαρακτήρα, αποτέλεσε αφορμή για πολλούς να δουν με μια άλλη οπτική τον Robert Pattinson.
Την τελευταία δεκαετία, ο Robert Pattinson έχει αναδειχθεί ως ένας από τους πιο συναρπαστικούς ηθοποιούς που εργάζονται αυτή τη στιγμή
Υπήρξε μια εποχή -αυτή που όλ@ θυμόμαστε- που το όνομα Robert Pattinson προκαλούσε μόνο δύο αντιδράσεις, την απόλυτη εφηβική αφοσίωση ή το αντρικό μίσος. Και τα δύο προερχόμενα από την ερμηνεία του ως Edward Cullen στο franchise του Twilight, μιας και στο Harry Potter and the Goblet of Fire, που ήταν το κινηματογραφικό του ντεμπούτο, ο χαρακτήρας του Robert Pattinson, Cedric Diggory, δεν πήρε κάποια ιδιαίτερη προέκταση. Στον απόηχο του casting του Pattinson στο The Batman, πολλοί άνθρωποι φάνηκε πως τον είχαν συσχετίσει μόνο με την ερμηνεία του στο Twilight. Δημοσιογράφοι, θαυμαστές, καθώς και πολλά ακόμη άτομα τον ανέφεραν ως «ο star του Twilight, Robert Pattinson στο ρόλο του Bruce Wayne…». Αυτή η συνεχής σχέση του Pattinson με έναν από τους πρώτους ρόλους του, ήταν ένας παράγοντας στην αποφυγή του από την κύρια κινηματογραφική βιομηχανία για το μεγαλύτερο μέρος της δεκαετίας.
Τα πρώτα βήματα του Robert Pattinson σε έναν πιο καλλιτεχνικό κινηματογράφο έγιναν με την ταινία Cosmopolis (2012) του David Cronenberg
Το Cosmopolis είχε τόσο μεγάλη απόκλιση από τον προηγούμενο ρόλο του Pattinson, που πολλοί εξεπλάγησαν. Δύο χρόνια αργότερα, και ενώ το Twilight Saga είχε ήδη ολοκληρωθεί, ο Robert Pattinson συμπρωταγωνιστεί με τον Guy Pearse στο The Rover (2014) του David Michod. Η ερμηνεία του ήταν για πολλούς μια επαναπροσδιοριστική στιγμή στη καριέρα του, κυρίως διότι το The Rover, μια βαθιά σκοτεινή και ασυμβίβαστη ταινία, οριοθέτησε την παρουσία και τον ρόλο του Pattinson σε έναν άπορο, εξαρτημένο εγκληματία, και όχι σε μια φιγούρα καρδιοκατακτητή.
Ο Pattinson εκείνη τη περίοδο αρχίζει να χτίζει ένα εναλλακτικό προφίλ σε σχέση με αυτό που του επέβαλαν ως Edward Cullen
Θα μπορούσε να πει κάποιος πως αποτελεί ένα «σπάνιο» είδος σταρ, εκτός του γενικού μοντέλου του Hollywood, αφού μετά από τη τεράστια mainstream αλλά διφορούμενη επιτυχία του, έκανε στροφή στις ευρωπαϊκές indie ταινίες. Εξαιτίας αυτού, πολλοί περιστασιακοί θεατές ταινιών ή εκείνοι που τείνουν να δίνουν προσοχή μόνο στον κινηματογράφο υπερπαραγωγής, δεν γνώριζαν τη δραστική αλλαγή του έργου του Pattinson. Αυτό φυσικά ίσχυε μέχρι την κυκλοφορία του Good Time το 2017, των αδερφών Safdie.
Το Good Time, ακολουθεί έναν ληστή τράπεζας του Queens, τον Connie Nikas, τον οποίο υποδύεται ο Pattinson, σε ένα εφιαλτικό σπριντ στη Νέα Υόρκη, καθώς προσπαθεί να βγάλει αρκετά χρήματα για να καταβάλει εγγύηση για τον ανάπηρο μικρότερο αδερφό του. Τότε κοινό και κριτικοί μίλησαν για την επιβλητική παρουσία του Pattinson στην οθόνη, παρά το γεγονός ότι ο χαρακτήρας του ήταν βαθύτατα ελαττωματικός, βίαιος και αδίστακτος. Ακόμη και σε αυτή την περίπτωση, ο ίδιος δεν δυσκολεύτηκε τόσο, όσο με τον ρόλο του ως Edward Cullen.
Ένα χρόνο αργότερα, η ερμηνεία του στο High Life (2018) της Claire Denis απέσπασε και πάλι διθυραμβικές κριτικές
Αυτή ήταν ακόμη μία τεράστια συνεργασία με μία από τις καλύτερες σύγχρονες σκηνοθέτριες της Ευρώπης. Το arthouse είδος συνέχισε να τον συναρπάζει, αφού ακολούθησε γρήγορα ίσως η πιο ξεχωριστή ερμηνεία του, αυτή στο The Lighthouse (2019) του Robert Eggers. Ένα θορυβώδες δίδυμο στο οποίο συμμετείχε με τον έμπειρο ηθοποιό Willem Dafoe, έμελλε να κατατάξει τον Robert Pattinson ανάμεσα στους καλύτερους ηθοποιούς της γενιάς του.
Αρνήθηκε την τελευταία δεκαετία να γραφτεί ως μόνο ο έφηβος καρδιοκατακτητής και αντ’ αυτού επιλέγει προσεκτικά ποικίλα και ενδιαφέροντα σενάρια. Ένα από αυτά ήταν και το πολύ ιδιαίτερο Tenet (2020) του Christopher Nolan, όπου ακόμα και ο ρόλος αυτός, χωρίς κάποια ιδιαίτερη κλιμάκωση συναισθήματος όπως οι προηγούμενοι, έμοιαζε να είχε φτιαχτεί για τον Pattinson και αυτό είναι μια προσωπική επιτυχία. Μια επιτυχία που οδήγησε και στην επιλογή που έκανε ο Matt Reeves για να δημιουργήσει τη δική του Batman Trilogy, όπου, όπως ο ίδιος είχε αναφέρει, ήθελε αποκλειστικά τον Robert Pattinson σε αυτό τον ρόλο.
Εάν, λοιπόν, θέλουμε να πιστεύουμε σε κάτι, αυτό είναι πως ο ρόλος του Bruce Wayne ίσως αποτελέσει το τελευταίο σκαλοπάτι για τον Robert Pattinson στην απαλλαγή του από την ονειρική απεικόνιση του στυλιζαρισμένου βρικόλακα της εφηβείας μας. Και ναι, είμαστε πολύ έτοιμ@ γι’αυτό!
