Φτάσαμε στα μέσα Ιουλίου και πολύ πιθανό να μην έχεις κάνει ούτε 5 μπάνια ακόμα. Περιμένεις να τελειώσει η εξεσταστική, να πάρεις καμιά άδεια ή να βρεις ένα 10ευρω ξεχασμένο σε καμιά παλιά βερμούδα. Σε καταλαβαίνουμε. Στοιχηματίζουμε επίσης πως ένα roadtrip με την παρέα, το άλλο σου μισό ή και την οικογένεια σου θα ήταν ιδανικό για τούτη την περίοδο. Αφού λοιπόν έρχεται Σαββατοκύριακό και μπορεί να έχεις λίγο ελεύθερο χρόνο, σου ετοιμάσαμε ένα αφιέρωμα με road movies που θα σε κάνουν να ταξιδέψεις ακόμα και αν δεν βγεις από το σπίτι. Άναψε λοιπόν το κλιματιστικό, φτιάξε κάνα κοκτέιλ και απόλαυσε με την παρέα σου κάποια από τις παρακάτω ταινίες που θα σε κάνουν να σχεδιάζεις την επόμενη σου εξόρμηση. Όποτε κι αν αυτή προκύψει.
1. Little Miss Sunshine (2006) του Τζόναθαν Ντέιτον
Όταν ακούτε για roadtrip σίγουρα δεν σας έρχεται στο μυαλό ένα ατελείωτο ταξίδι σε ένα βανάκι με την οικογένεια σας. Στο Little Miss Sunshine του Τζόναθαν Ντέιτον, η οικογένεια Χούβερ αποφασίζει να διασχίσει εκαντοντάδες χιλιόμετρα για να καταφέρει η μικρή κόρη της οικογένειας να πάρει μέρος σε ένα διαγωνισμό ομορφιάς. Ανάμεσα τους βρίσκεται ένας αυτοκτονικός θείος και ένας γιος που μένει εσκεμμένα μουγγός. Sounds like fun? Κι όμως, το καλογραμμένο σενάριο του Μάικλ Αρντ, το οποίο σφίζει από μαύρο χιούμορ και μπόλικους συγκινητικούς διαλόγους, συνεπαίρνει το κοινό. Μαζί βέβαια με τις ερμηνείες του Στιβ Καρέλ και της φανταστικής Άμπιγκειλ Μπρέσλιν.
2. Rain Man (1988) του Μπάρι Λέβινσον
Μία από τις σημαντικότερες ταινίες που θα μπορούσαμε να συμπεριλάβουμε στη λίστα μας είναι το εμβληματικό Rain Man με πρωταγωνιστές τους Τομ Κρουζ και Ντάστιν Χόφμαν. Το δράμα των τεσσάρων Όσκαρ περιγράφει την ιστορία των αδερφών Μπάμπιτ μετά τον θάνατο του πατέρα τους. Συγκεκριμένα, το ταξίδι τους από το Λος Άντζελες ως το Οχάιο. Ίσως η κορυφαία ερμηνεία αυτιστικού ατόμου στην ιστορία του σινεμά από τον Χόφμαν σε ένα από τα road movies που όσα χρόνια κι αν περάσουν παραμένει στην κορυφή πολλών watchlist.
3. My Own Private Idaho (1991) του Γκας Βαν Σαντ
Δύο φίλοι, ο Μάικ και ο Σκοτ, προσπαθούν να εντοπίσουν την μητέρα του πρώτου. Ξεκινούν έτσι ένα ταξίδι από το Σιάτλ με προορισμό το Πόρτλαντ και στη συνέχεια το Άινταχο και από εκεί στη Ρώμη. Το My Own Private Idaho έιναι αφιερωμένο σε όσους ζουν στο περιθώριο και ψάχνουν απλά ένα μέρος να ανήκουν. Αυτούς ακριβώς τους ανθρώπους συμβολίζουν οι χαρακτήρες του. Μια ταινία προϊόν της πανέμορφης φιλίας του Κιάνου Ριβς και του Ρίβερ Φίνιξ η οποία μεταφέρθηκε στην οθόνη με αξιοζήλευτο τρόπο. Η χημεία των νεαρών ηθοποιών θα μείνει για πάντα χαραγμένη στις μνήμες όσων έχουν δει ή θα δουν την ταινία.
4. Y Tu Mamá También (2001) του Αλφόνσο Κουαρόν
Η ταινία που στην ουσία έπλασε τις καριέρες του Γκαέλ Γκαρσία Μπερνάλ και του Ντιέγκο Λούνα και χάρισε στον Αλφόνσο Κουαρόν την πρώτη του υποψηφιότητα για χρυσό αγαλματίδιο. Το Y Tu Mamá También (ελληνικός τίτλος: Θέλω και τη μαμά σου), είναι μια ταινία σταθμός για το μεξικανικό σινεμά. Δύο έφηβοι, ο Χούλιο και ο Τενότς, ξεκινούν ένα ταξίδι με μια μεγαλύτερη γυναίκα, τη Λουίσα. Εκείνη μόλις έχει μάθει πως την απατά ο σύζυγός της. Οι τρείς τους, θα ανακαλύψουν σχεδόν κάθε γωνιά του Μεξικού, μέχρι να φτάσουν στον προορισμό τους, μια ιδιαίτερη παραλία με όνομα “Το στόμα του παραδείσου”. Η ιστορία, οι εικόνες και η κουλτούρα του Μεξικού κλέβουν την παράσταση σε μια ταινία για τις ανθρώπινες σχέσεις, τις επιθυμίες και τον αγώνα για την αυτοανακάλυψη.
5. Almost Famous (2000) του Κάμερον Κρόου
Λίγο καιρό πριν κόσμησε τη στήλη μας στην Ταινιοθήκη Καραντίνας. To Almost Famous είναι ένα από εκείνα τα road movies, που όπως είχαμε γράψει, θα παραμείνει για πάντα φρέσκo. Και αυτό γιατί περιγράφει ένα ονειρικό roadtrip για κάθε φαν της μουσικής. Ποιος δεν θα ήθελε να είναι στη θέση του Γουίλ, ένός δεκαπεντάχρονου αρθρογράφου του Rolling Stone, που συνόδευσε μία μπάντα στην περιοδεία της σε όλη την Αμερική; Θέματα όπως η φήμη, η οικογένεια και η φιλία αποκτούν ιδιαίτερη σημασία σε ένα ταξίδι που θα σημαδέψει τον νεαρό Γουίλ και τους υπόλοιπους συνταξιδιώτες του. Η ταινία περιέχει ένα από τα πιο δεμένα καστ που έχουμε δει στο σινεμά. Πάνω απ’ όλα, ωστόσο, “δεν βασίστηκε σε κάποια φόρμουλα που δημιουργεί επιτυχίες”, αλλά στην μοναδικότητα του σεναρίου της.
