Ο κόσμος των Pokémon ζωντανεύει για πρώτη φορά στη μεγάλη οθόνη και συνδυάζεται με το φιλμ νουάρ σε μια ταινία που κανείς δεν ζήτησε, αλλά πολλοί θα πάνε να δουν.
Όσοι είστε γεννημένοι την τελευταία δεκαετία του περασμένου αιώνα σίγουρα θα θυμάστε την κυριαρχία των Pokemon στην τηλεόραση αλλά και στο gaming. Ελάχιστα ήταν τα παιδιά που δεν έβλεπαν το πρωί των σαββατοκύριακων τον Ash και την παρέα του να κάνει σκόνη την ομάδα πύραυλος. Όσοι απ’ την άλλη είχαν τη δυνατότητα να αποκτήσουν μια συσκευή Gameboy, περνούσαν ώρες και ώρες εκπαιδεύοντας τα δικά τους Pokemon.
Μετά από πολλά χρόνια στην αφάνεια, τα Pokemon επέστρεψαν και πάλι στο προσκήνιο πριν λίγα χρόνια. Αυτός ήταν και ο κύριος λόγος της δημιουργίας του “Pokémon Detective Pikachu” . Μια ταινία κομμάτι του ρεύματος των live action ταινιών που, σχεδόν κάθε μήνα πλέον, έρχονται στις αίθουσες παρουσιάζοντας με ανανεωμένη ματιά τους παιδικούς μας ήρωες. Υπεύθυνος για την επίτευξη του εγχειρήματος χρίστηκε ο σκηνοθέτης Ρομπ Λετερμαν του “Shark Tale” (“Καρχαριομάχος”).
Πλοκή
O ντετέκτιβ Χάρι Γκούντμαν χάνει τη ζωή του σε ένα μυστηριώδες ατύχημα και ο γιος του Τιμ πηγαίνει στην πόλη Ράιμ για να μάθει περισσότερα για τον θάνατο του πατέρα του. Εκεί θα γνωρίσει ένα ξεχωριστό Pokemon, τον ντετέκτιβ Πίκατσου, τον οποίο έχει τη δυνατότητα να καταλάβει. Η ξεχωριστή σύνδεση των δύο θα τους βοηθήσει να λύσουν το μυστήριο. Όλα αυτά ενώ η αρμονική συμβίωση ανθρώπων και Pokemon απειλείται.
Σχόλια
Οι δημιουργοί της ταινίας γνώριζαν πως το κοινό θα πάει να την δει για δύο πολύ συγκεκριμένους λόγους. Ο πρώτος είναι η νοσταλγία, της γενιάς των 90s και των 00s, για τα αγαπημένα φανταστικά πλάσματα με τα οποία πέρασαν μαζί την παιδική τους ηλικία. Ο δεύτερος είναι ο Ράιαν Ρέινολντς, του οποίου το όνομα έχει γίνει συνώνυμο του χιούμορ μετά την τεράστια επιτυχία του Deadpool. Όταν έγινε γνωστό πως ο Ρέινολντς θα χαρίσει τη φωνή του στο πιο αγαπητό Pokemon όλων των εποχών, τα δεδομένα άλλαξαν. Oι φανς ήξεραν πως ο ηθοποιός θα έφερνε στην ταινία αυτό που ξέρει να κάνει καλά. Το αδιάκοπο και έξυπνο χιούμορ.
Ωστόσο, αν και το χιούμορ σε σημεία είναι διασκεδαστικό, σεναριακά η ταινία έχει πολλά θέματα. Η προσπάθεια του συνδυασμού του φιλμ νουάρ με φανταστικά πλάσματα δεν αποτέλεσε και την κατάλληλη ιδέα. Ή τουλάχιστον δεν εκτελέστηκε σωστά. Κενά στο σενάριο, ιδέες που δεν μεταφέρθηκαν σωστά αλλά και επίπεδοι χαρακτήρες είναι κάποια από τα αρνητικά χαρακτηριστικά του τελικού αποτελέσματος. Το “Pokemon Detective Pikachu” δείχνει να έχει πρόβλημα ταυτότητας. Χάνεται ανάμεσα στην περιπέτεια, την αστυνομική και την νεανική κωμωδία. Προσπαθεί να τα χωρέσει όλα αλλά καταλήγει να τα κάνει όλα μέτρια.
Στο τεχνικό κομμάτι, τα CGI των Pokemon είναι εν μέρει πετυχημένα. Ωστόσο οι δημιουργοί τους επικεντρώθηκαν περισσότερο στα πιο πρωταγωνιστικά Pokemon. Αυτό έχει ως αποτέλεσμα τα δεκάδες που εμφανίζονται στο βάθος των σκηνών να είναι κατώτερης ποιότητας και να μην έχουν την ίδια λάμψη.
Χαρακτήρες
Όπως αναφέρθηκε και παραπάνω, το χιούμορ του Ρέινολντς είναι αυτό που κάνει την ταινία διασκεδαστική και διορθώνει κάπως τα πράγματα. Ο χαρακτήρας του Πίκατσου κλέβει την παράσταση και φαίνεται πως ο ηθοποιός έχει βάλει το χεράκι του σ’ αυτό. Όσον αφορά τους υπόλοιπους όμως, δεν μπορούμε να πούμε το ίδιο.
Ο Τζάστις Σμιθ είναι καλός ως Τιμ αλλά μόνο μαζί με τον Πίκατσου. Μόνος του είναι αδιάφορος και ανέκφραστος. Η Κάθριν Νιούτον ως Λούσι Στίβενς απ’ την άλλη, δεν προσφέρει απολύτως τίποτα στην ταινία παρά μόνο κάποιες ανούσιες σκηνές αποτυχημένου χιούμορ. Εκεί το CGI του Σάιντάκ της παρουσιάζει περισσότερες υποκριτικές δυνατότητες.
Αν ο βασικός λόγος για να πας να δεις την ταινία είναι η νοσταλγία ή το χιούμορ του Ρέινολντς, δεν θα σε αποτρέψουμε απ’ το να πας να τη δεις. Αν όμως ψάχνεις κάτι παραπάνω καλύτερα να την προσπεράσεις. Tα ξαναλέμε την επόμενη εβδομάδα με τις εντυπώσεις μας από το “Toy Story 4”!
Με την υποστήριξη του Cineplexx
