Έχουμε διαβάσει τα έργα τους, έχουμε ταυτιστεί με τους ήρωες τους και έχουμε χουχουλιάσει ατελείωτες ώρες αγκαλιά με τα αντίτυπα των βιβλίων τους. Έχεις, όμως, αναρωτηθεί ποτέ πώς αυτοί οι συγγραφείς έγραψαν τα αγαπημένα μας βιβλία; Κάθονταν άραγε στην εξοχή και θαύμαζαν τη φύση γύρω τους ή μήπως σε ένα γραφείο γεμάτο βιβλία και σημειώσεις; Από πού εμπνεύστηκαν και τι τους βοηθούσε να συγκεντρωθούν; Ετοιμάσου, λοιπόν, να εκπλαγείς διαβάζοντας παρακάτω τις πιο περίεργες συνήθειες εφτά διάσημων συγγραφέων.
Dan Brown
O συγγραφέας του Κώδικα Ντα Βίντσι και πολλών άλλων bestseller, πιστεύει πως η καλύτερη λύση όταν το μυαλό του έχει κολλήσει, όταν έχει στερέψει από ιδέες είναι να σηκωθεί από το γραφείο του και να «ξυπνήσει» το σώμα του. Η σωματική άσκησή του όμως δεν περιορίζεται σε κάμψεις, καθίσματα και stretching. Προτιμά να φοράει ένα ζευγάρι gravity boots και να κρεμιέται ανάποδα. Ναι καλά διάβασες, να κρεμιέται σαν νυχτερίδα. Σύμφωνα με τον ίδιο αυτή η θεραπεία τον βοηθά να χαλαρώνει και να συγκεντρώνεται πριν αρχίσει πάλι να γράφει.
Agatha Christie
Η περίεργη συνήθεια της συγγραφέα μυστηρίου έχει να κάνει με φαγητό και μάλιστα με μήλα. Και θα μου πεις, πού είναι το περίεργο στο να τρώει μήλα, εφόσον θέλει να σκεφτεί νέες ιδέες για τις ιστορίες της; Πουθενά θα σου πω εγώ, εκτός αν σκεφτείς ότι τα έτρωγε βυθισμένη στην μπανιέρα της, ενώ ταυτόχρονα ξεφύλλιζε φωτογραφίες φόνων σαν να ήταν περιοδικό.
Jack Kerouac
Είναι αρκετά γνωστό πως ο Kerouac πάλευε με τις εξαρτήσεις. Η χρήση ναρκωτικών είχε ως αποτέλεσμα την αύξηση της αποδοτικότητας του και στη γραφή. Όντας γεμάτος ενέργεια σε υπερβολικό βαθμό, προσπαθούσε να την χρησιμοποιήσει προς όφελος του. Για να καταφέρει να γράψει λοιπόν το έργο του On the Road, χωρίς διακοπή, πήρε ένα κομμάτι χαρτί 37 μέτρων και το τοποθέτησε στη γραφομηχανή του ώστε να μην χρειάζεται να σταματήσει ούτε λεπτό. Έγραφε ασταμάτητα για τρεις εβδομάδες. Καταναλώνοντας μόνο καφέ και βενζενδρίνη, κατάφερε να συνθέσει το έργο του, που είχε αδιάκοπη ροή.
Victor Hugo
Ο Hugo, με τη σειρά του, ήταν αρκετά τελειομανής, ώστε να βάζει στον εαυτό του προθεσμίες και να πιέζει το εαυτό του να τελειώσει το έργο του χωρίς να χρειάζεται παραπάνω χρόνο. Για να το πετύχει αυτό βέβαια, έπρεπε να παραμείνει απόλυτα συγκεντρωμένος. Συγκεκριμένα, όταν ξεκίνησε να γράφει την Παναγία των Παρισίων, κλειδώθηκε οικειοθελώς σε ένα δωμάτιο παίρνοντας μαζί του μόνο ένα δοχείο μελάνι και την πένα του. Δεν πήρε καν ρούχα, παρά μόνο αυτά που ήδη φορούσε. Με αυτόν τον τρόπο ήθελε να μειώσει την ανάγκη του να βγει έξω. Σαν να μου ακούγεται καλή αυτή η λύση για την εξεταστική, ε;
Truman Capote
Ο ίδιος ο Capote είχε παραδεχτεί πως ήταν περίεργος τύπος και αρκετά προληπτικός. Είχε μάλιστα παραδεχτεί κάποιες συνήθειες του, όπως το ότι ποτέ δεν ξεκινούσε ή τελείωνε να γράφει κάτι τις Παρασκευές, δεν τηλεφωνούσε σε φίλους του που οι αριθμοί τους, αν τους πρόσθετες, είχαν αποτέλεσμα 13, ούτε έμενε ποτέ σε δωμάτιο ξενοδοχείου με τον αριθμό 13. Αν σου φάνηκαν όλα αυτά πολύ περίεργα, περίμενε γιατί δεν είναι μόνο αυτά. Έχοντας συνδέσει το κάπνισμα στενά με το έργο του, συνήθως κάπνιζε ενώ έγραφε. Το τασάκι του όμως δεν έπρεπε να έχει ποτέ πάνω από τρία αποτσίγαρα. Αν ήταν περισσότερα, τα έβαζε στις τσέπες του σακακιού του. Αν και αναγνώριζε πόσο περίεργα ήταν όσα έκανε, δεν σκόπευε να σταματήσει. Σύμφωνα με το ίδιο, αυτές οι συνήθειες τον βοηθούσαν να ηρεμήσει.
James Joyce
Οι συνήθειες του Joyce ίσως ήταν οι μόνες που μπορούμε να δικαιολογήσουμε στο πλαίσιο της λογικής – όσο παράξενες κι αν φαίνονται. Έχοντας αρκετά αδύναμη όραση, δυσκολευόταν να γράψει τα έργα του καθισμένος σε ένα γραφείο με ένα απλό μολύβι στο χέρι. Αντιθέτως, ξάπλωνε μπρούμυτα στο πάτωμα, χρησιμοποιούσε μολύβια μπλε χρώματος και φορούσε πάντα άσπρο παλτό όταν έγραφε. Ξαπλωμένος, ήταν πιο κοντά στο χαρτί και το μπλε χρώμα τον βοηθούσε να βλέπει πιο καθαρά, ενώ το άσπρο χρώμα του ρούχου του αντανακλούσε πάντα περισσότερο φως.
Maya Angelou
Η Αμερικανή ποιήτρια Maya Angelou, δεν μπορούσε ποτέ να γράφει στο σπίτι της. Αντ’ αυτού, έκλεινε δωμάτιο σε ένα ξενοδοχείο, ζητούσε από το προσωπικό να αδειάσει το δωμάτιο από κάθε διακοσμητικό και έγραφε ξαπλωμένη στο κρεβάτι από τις 6:30 το πρωί έως τη 13:30 το μεσημέρι. Δεν κοιμόταν ποτέ σε αυτά το δωμάτια που έκλεινε. Πάντα γύριζε στο σπίτι της το απόγευμα για να ξεκουραστεί και να χαλαρώσει. Συμπλήρωνε το τελετουργικό της πίνοντας πάντα ένα ποτήρι sherry, είτε στις 6:30 το πρωί όταν πρωτοέμπαινε στο δωμάτιο, είτε λίγο αργότερα, κατά τις 11.
