fbpx
CinemaCultureTFCinema

Past Lives: Ένας αναστοχασμός σε όλα τα «τι θα γινόταν αν…» της ζωής μας

Έχοντας κάνει την παγκόσμια πρεμιέρα του τον Ιανουάριο, το κινηματογραφικό ντεμπούτο της Celine Song ταξίδεψε σε μερικά από τα σημαντικότερα φεστιβάλ στον κόσμο για να φτάσει σχεδόν δύο μήνες πριν την εκπνοή του χρόνου στις ελληνικές αίθουσες. Μέσα σε αυτή την παγκόσμια «βόλτα», το Past Lives κατάφερε να κάνει πολλές καρδούλες να ραγίσουν, κι όχι άδικα. Πρόκειται για ένα μικρό θαύμα που εκτυλίσσεται μπροστά στα μάτια σου για 106 λεπτά και μερικές φορές ίσως να εύχεσαι να μην τελείωνε ποτέ.

Οι επιλογές που κάνουμε και οι επιλογές που μας κάνουν αυτό που είμαστε

Η ταινία ξεκινά με μία γυναίκα να κάθεται ανάμεσα σε δύο άντρες σε ένα μπαρ. Η γλώσσα του σώματος άλλοτε μαρτυρά οικειότητα κι άλλοτε αμηχανία. Όπως και οι παρατηρητές απέναντί τους, που προσπαθούν να μαντέψουν τι συμβαίνει ανάμεσά τους, έτσι κι εμείς προσπαθούμε να καταλάβουμε πώς συνδέονται αυτοί οι τρεις άνθρωποι.

Πολύ γρήγορα λύνονται όλες οι απορίες μας, καθώς βλέπουμε τη νεαρή Na Young να μεταναστεύει σε ηλικία 12 ετών με την οικογένειά της από τη Νότια Κορέα προς τον Καναδά, αφήνοντας πίσω τον πολύ καλό της φίλο-childhood swetheart, Hae Sung. Δώδεκα χρόνια αργότερα, ο Hae Sung ψάχνει τη Na Young στο Facebook, και τελικά τη βρίσκει ως Nora πλέον να ζει στη Νέα Υόρκη. Το Skype γίνεται ο βασικός σύνδεσμος ανάμεσά τους, καθώς εκεί περνούν το μεγαλύτερο μέρος της ημέρας τους για να μπορούν να είναι σε επαφή. Αναγνωρίζοντας, όμως, το αδιέξοδο αυτής της κατάστασης, η Nora ζητά να διακόψουν την επικοινωνία τους. Χρειάζεται να περάσουν άλλα δώδεκα χρόνια μέχρι να την επισκεφτεί ο Hae Sung στη Νέα Υόρκη κι εκεί να έρθουν και οι δύο αντιμέτωποι με όλα όσα δε μπόρεσαν ποτέ να μοιραστούν.

Το Past Lives γεφυρώνει το κενό ανάμεσα στις τρυφερές στιγμές που θυμόμαστε ότι έχουμε ζήσει και σε όλες εκείνες που φανταστήκαμε ότι θα μπορούσαμε να έχουμε ζήσει

Το μεγαλύτερο μέρος της ταινίας στηρίζεται πάνω στον διάλογο, σε όσα λέγονται, αλλά και σε όσα μένουν ανείπωτα όλα αυτά τα χρόνια ανάμεσα στη Nora και τον Hae Sung. Η σεναριογράφος και σκηνοθέτρια Celine Song, προερχόμενη από τη συγγραφή θεατρικών έργων, χτίζει το σενάριο του Past Lives σαν ένα τρίπρακτο δράμα με μονάχα τρεις ήρωες. Και μολονότι σε αυτήν την περίπτωση έχουμε μία μεγάλη εικόνα να συνοδεύει τους διαλόγους και να πλαισιώνει τους ήρωες, άλλοτε αυτή της Σεούλ κι άλλοτε αυτή της Νέας Υόρκης, κάθε τοπίο, κάθε εικόνα μοιάζει να εξαφανίζεται ή έστω να μη φέρει καμία σημασία όταν η Nora βρίσκεται μαζί με τον Hae Sung. Από την άλλη, όμως, η Celine Song έχει έναν μαγικό τρόπο να κινηματογραφεί όλα αυτά τα μέρη και να τονίζει τον τρόπο με τον οποίο επιδρούν στον ψυχισμό των ηρώων.

Οι σχέσεις που δε μπορούμε να ονομάσουμε

Υπάρχουν κάποιες ανθρώπινες σχέσεις σε αυτή τη ζωή που ίσως δυσκολευόμαστε να εντάξουμε σε κάποια κατηγορία. Μία τέτοια σχέση είναι και αυτή ανάμεσα στη Nora και τον Hae Sung. Εκείνοι δεν ήταν ποτέ μαζί ως ζευγάρι, σίγουρα όμως δεν ήταν και ποτέ απλά φίλοι. Η ταινία με τον τρόπο της απορρίπτει τις συμβάσεις των ρομαντικών ταινιών, παρουσιάζοντας όμως μία από τις πιο ρομαντικές και ειλικρινείς ιστορίες που έχουμε δει ποτέ στη μεγάλη οθόνη.

Αν πούμε περισσότερα, ίσως και να προδώσουμε πολλά για την πλοκή της ταινίας ή τέλος πάντων, τα ποικίλα συναισθήματα που αυτή καταφέρνει να φέρει στην επιφάνεια. Ο ρόλος του συζύγου της Nora, αλλά και η αναφορά στο inyun είναι μόλις μερικά από αυτά. Σε κάθε περίπτωση, το Past Lives θέτει πολλά -αν όχι όλα- τα ερωτήματα που συχνά έχουμε θέσει κι εμείς για τις ζωές μας και τον τρόπο με τον οποίο εκτυλίσσονται, αποδεικνύοντας ότι τελικά δεν υπάρχουν οριστικές απαντήσεις σε αυτά.

5

Leave a Reply

Your email address will not be published. Required fields are marked *