Συντάκτες: Νεφέλη Γκίκογλου – Γρυλλάκης Νίκος
2018, το Θεατρικό
Κανείς δεν μπορεί να αμφισβητήσει ότι το 2018 ήταν μια χρονιά γεμάτη θέατρο για τη Θεσσαλονίκη. Οι παραστάσεις που παρουσιάστηκαν στην πόλη μας και μας τράβηξαν το ενδιαφέρον είναι αναρίθμητες και το να κάνει κανείς ανασκόπηση σε ολόκληρο το έτος είναι γρίφος για δυνατούς λύτες. . Η Θεσσαλονίκη απόλαυσε επιτέλους μια παράσταση ιστορική πλέον, τη Μεγάλη Χίμαιρα σε σκηνοθεσία του Δημήτρη Τάρλοου ενώ έλαμψε για πρώτη φορά και η Frida κι άλλο των Fly Theatre. Το ενδιαφέρον όμως σχεδόν μονοπώλησε ο ιδιαίτερος Φάρος του Κωνσταντίνου Μαρκουλάκη.
Το καλοκαίρι η τραγωδία είχε την τιμητική της και το Θέατρο Δάσους υποδέχτηκε την Ηλέκτρα του Παπακωνσταντίνου που ήταν και η πιο ενδιαφέρουσα – αν και ατελής – πρόταση ενώ ο Ορέστης του Γιάννη Αναστασάκη δίχασε. Επιστρέφοντας από το καλοκαίρι, τα Δημήτρια ήταν αυτά που μας έδωσαν την ευκαιρία να δούμε ασυνήθιστα θεατρικά εγχειρήματα όπως το Relic του Ευριπίδη Λασκαρίδη, ένα υβρίδιο θεάτρου άκρως ενδιαφέρον ενώ αξιόλογες δουλειές παρουσίασε μετά το καλοκαίρι το Θέατρο Αριστοτέλειον με το Δείπνο Ηλιθίων και τους Ήρωες να συγκινούν το κοινό, κάθε παράσταση με το δικό της τρόπο.
Το TFC Magazine θα επιχειρήσει να κάνει μια ανασκόπηση στους τελευταίους θεατρικούς μήνες και να ξεχωρίσει ό,τι ξεχώρισε αλλά και να προτείνει μία δουλειά που αναμένει με ενδιαφέρον το 2019.
Τα «Ορφανά»του ΚΘΒΕ
Τον περασμένο Απρίλιο το ΚΘΒΕ παρουσίασε μια από τις πιο αξιοσημείωτες δουλειές της φετινής θεατρικής σεζόν. Τα «Ορφανά» του Ντέννις Κέλλυ καθήλωσαν το κοινό της Θεσσαλονίκης και κράτησαν κατάμεστο το φουαγιέ της ΕΜΣ για περισσότερες από 80 παραστάσεις. Μια ιστορία «γροθιά στο στομάχι», που κατάφερε να προβληματίσει τον θεατή σχετικά με τις λεπτές γραμμές τη οικογενειακής αγάπης και της ανθρώπινης ηθικής. Η παράσταση του Τάκη Τζαμαργιά πρόσφερε δυνατές συγκινήσεις, ενώ σύστησε στο κοινό και τον πρωτοεμφανιζόμενο ηθοποιό Χρήστο Διαμαντούδη, που μαζί με τον Χρίστο Στυλιανού και την Ελένη Θυμιοπούλου απέδωσαν με καθηλωτικό τρόπο το έργο του βρετανού συγγραφέα.
«Σεράγεβο 1914 – μου είναι μικρός αυτός ο τάφος» από τους Ars Moriendi Theatre Group
Η ομάδα Ars Moriendi Theatre group χάρισε φέτος στο κοινό της πόλης μια πολύ ιδιαίτερη παράσταση. Το «Σεράγεβο 1914 – μου είναι μικρός αυτός ο τάφος» είναι μια ιστορία για την ανθρώπινη διάσταση πίσω από το βάρος της ιστορίας. Το γεγονός που στάθηκε η αφορμή για την έναρξη του Α’ Παγκοσμίου Πολέμου βγήκε από τις εγκυκλοπαίδειες, πήρε ανθρώπινο μέγεθος και έγινε η ιστορία μιας ομάδας νέων παιδιών με φιλοδοξίες και ιδανικά. Η ομάδα, με το Θάνο Νίκα στο σκηνοθετικό τιμόνι, μίλησε με καθαρότητα και έδωσε στους θεατές τη δυνατότητα να σκεφτούν τις καθημερινές ιστορίες που διαμόρφωσαν τα μεγάλα γεγονότα.
«Frida κι άλλο»
Πόσο εύκολο είναι για μια θεατρική ομάδα να κάνει μια δουλειά άρτια με έμπνευση, πρωτοτυπία, όμορφες θεατρικές εικόνες αλλά που να προβληματίζει και τον θεατή; Θα υποθέσουμε ότι δεν είναι καθόλου εύκολο. Και όμως όπως μας απέδειξε η ομάδα Fly Theatre σίγουρα δεν είναι ακατόρθωτο. Μια παράσταση διαμάντι που βάζει τον πήχη της ομάδας που ούτως ή άλλως ξεχωρίζει με τις προτάσεις της πολύ πολύ ψηλά. Περιμένουμε τις προτάσεις των Fly Theatre με μεγάλο ενδιαφέρον πάντα στη Θεσσαλονίκη. Μακάρι η δημιουργικότητα και η ευφυΐα να είναι πάντα τα βασικά υλικά με τα οποία η ομάδα θα ζυμώνει τις παραστάσεις της.
«Ντα» όπως Ντάντι από το ΚΘΒΕ
Το «ΝΤΑ» ήταν η παράσταση του ΚΘΒΕ που κατάφερε να μας γεμίσει συγκίνηση και μελαγχολία. Το έργο του Ιρλανδού Χιου Λέοναρντ αποτελεί έναν ύμνο στη σχέση πατέρα-γιου. Η παράσταση μας μίλησε για την ωριμότητα που φέρνει στη ζωή το πέρασμα του χρόνου μέσα από μια γλυκόπικρη ιστορία. Σημείο αναφοράς της ο Κώστας Σαντάς στο ρόλο του Da – από το daddy-. Ο καταξιωμένος ηθοποιός με την ερμηνεία του έφερε σε πολλούς δάκρυα στα μάτια, καθώς δημιούργησε μια πατρική φιγούρα που εύκολα ταυτιζόταν με προσωπικές ιστορίες. Γι’ αυτό άλλωστε η παράσταση αγαπήθηκε τόσο από το κοινό και επαναλήφθηκε και το Νοέμβριο, στα πλαίσια της νέας θεατρικής σεζόν.
Ο «Μολυβένιος Στρατιώτης» της μουσικής και της ευαισθησίας
Από τη λίστα δεν θα μπορούσε να λείπει η φετινή δουλειά της Μαριάννας Τόλη, η οποία μετά την Παπλωματού προετοίμασε με την υπέροχη ομάδα καλλιτεχνών που σταθερά έχει στην πόλη μας το παραμύθι του Χανς Κρίστιαν Άντερσεν. Μια δουλειά με ευαισθησία, χρώμα, χορό και τραγούδι που κάθε παιδί αυτής της πόλης – και ενήλικας! – θα απολαύσει και δεν θα ξεχάσει για πολύ καιρό. Οι καλλιτέχνες της παράστασης που ακούραστα τραγουδούν και χορεύουν δίνοντας την ψυχή τους για να μεταδώσουν την ψυχή του παραμυθιού στα παιδιά είναι ο λόγος που αυτή η παράσταση μένει αξέχαστη σε κάθε θεατή, μικρό και μεγάλο!
Το 2019 τι;
Ελπίζουμε το 2019 να είναι μια χρονιά με εξίσου όμορφες παραστάσεις – αν όχι και ομορφότερες – και να μας χαρίσει θεατρικές στιγμές που θα αργήσουμε να λησμονήσουμε. Οι θεατρικές παραστάσεις που περιμένουμε με αγωνία να δούμε στην πόλη μας είναι αρκετές αλλά μία που παρουσιάζει λίγο περισσότερο ενδιαφέρον από τις υπόλοιπες και γι’ αυτό θα την ξεχωρίσουμε είναι το Τίμημα σε σκηνοθεσία της Ιωάννας Μιχαλακοπούλου, το οποίο θα παρουσιαστεί στο Θέατρο Αριστοτέλειον από τον Μάρτιο. Μια παράσταση που διέγραψε ήδη μια πολύ επιτυχημένη πορεία στην Αθήνα και προσδοκούμε ότι θα διαγράψει αντίστοιχη στη Θεσσαλονίκη. Αναμένουμε με πολύ μεγάλο ενδιαφέρον!
