Η σχέση μου με τα Gilmore Girls ξεκινάει αρκετά χρόνια πριν. Η σειρά ξεκίνησε να προβάλλεται το 2000 στο αμερικανικό κανάλι WB και συνεχίστηκε στο CW. Στην Ελλάδα κατάφερε να γίνει ευρέως γνωστή μερικά χρόνια αργότερα μέσα από τις πολλές επαναλήψεις στο Star Channel. Τότε, όμως, η μικρή μου ηλικία δεν με βοήθησε στο να εκτιμήσω κατάλληλα τη σημασία της σειράς. Σήμερα, ως μία γυναίκα που διανύει πλέον την δεκαετία των 20, αποφάσισα να δώσω μία δεύτερη ευκαιρία στη σειρά που έκανε τη μαμά μου να κάθεται μπροστά στην τηλεόραση κάθε απόγευμα περιμένοντας το νέο επεισόδιο.
Τα Gilmore Girls είναι όντως η καταλληλότερη σειρά για το φθινόπωρο
Τόσο στο Instagram, όσο και στο TikTok, υπάρχει ένας άγραφος κανόνας τα τελευταία χρόνια που επιβάλλει να παρακολουθήσει τα Gilmore Girls κάθε φθινόπωρο. Φέτος, λοιπόν, μπήκα κι εγώ σε αυτό το challenge με περίσσεια περιέργεια. Η αλήθεια είναι πως η απόφαση αυτή με αποζημίωσε. Τα Gilmore Girls όντως με μετέφεραν σε αυτήν την early 2000s εποχή – την οποία νοσταλγώ κι ας ήμουν τότε περίπου 5 ετών.
Δεν ξέρω αν φταίει η Lorelai, η Rory, οι άνθρωποι γύρω τους ή η μικρή πόλη του Stars Hollow. Ξέρω όμως πως όλα αυτά μαζί δημιουργούν μία πολύ ανθρώπινη ιστορία ενηλικίωσης, για μητέρα και κόρη ταυτόχρονα. Κι ενώ ξεκίνησα βλέποντας περισσότερο τον εαυτό μου στην Rory, στις φιλοδοξίες της και στην ψυχραιμία που αντιμετωπίζει τις καταστάσεις, σταδιακά συνειδητοποίησα πως από εδώ και πέρα θα βρίσκομαι πιο κοντά στην Lorelai, στις ανησυχίες της και στην εξάρτησή της από την καφεΐνη.
View this post on Instagram
Ένας κόσμος ονειρικά πλασμένος – αλλά προβληματικός
Don’t get me wrong, αλλά αν τα Gilmore Girls κυκλοφορούσαν φέτος για πρώτη φορά, θα είχαν να αντιμετωπίσουν αρκετή κριτική. Κι αυτό γιατί υπάρχει ένας ελέφαντας στο δωμάτιο που η σειρά μάλλον θεωρεί αυτονόητο να μην θίξει – το λευκό προνόμιο. Τα Gilmore Girls είναι άλλη μία σειρά των 2000s όπου οι λευκοί χαρακτήρες έχουν τον πρώτο λόγο σε όλα, ενώ οι ελάχιστοι POC που εμφανίζονται λειτουργούν συμπληρωματικά ή ως κωμική ανάπαυλα σε όσα συμβαίνουν.
Έπειτα έρχεται και το προνόμιο της οικονομικής άνεσης, το οποίο η Lorelai φαίνεται να αγνοεί διαρκώς, μιας και έχει επιλέξει να δουλέψει και να είναι μία οικονομικά ανεξάρτητη γυναίκα. Οι ευκατάστατοι γονείς της όμως βρίσκονται πάντοτε εκεί για να “σώσουν” τη μέρα και να παρέχουν στη Rory την καλύτερη δυνατή εκπαίδευση και ό,τι άλλο χρειαστεί. Για τα 2000s, η Lorelai ήταν μία φεμινίστρια που είχε μεγαλώσει από τα 16 της ένα παιδί μόνη. Σήμερα, προφανώς δεν χρειάζεται να τα αναιρέσουμε όλα αυτά, αλλά να τα εξετάσουμε σε ένα γενικότερο συγκείμενο.
Τα Gilmore Girls ήταν πράγματι “μπροστά” για την εποχή τους – ό,τι κι αν σημαίνει αυτό
Και μέχρι σήμερα έχουν καταφέρει να παραμείνουν μία comfort σειρά, παρά τα 22 χρόνια που έχουν περάσει από την πρεμιέρα τους. Σίγουρα δεν είναι η τέλεια σειρά ή η σειρά που θα μπορούσα να υμνήσω σήμερα για τις φεμινιστικές ιδέες της. Είναι όμως η σειρά η οποία πάντοτε θα συμμερίζεται την αγάπη μου για τον καφέ, τα βιβλία και τα βράδια με πίτσες ή ντόνατ και ταινία στο σπίτι. Ίσως γίνει τελικά και η σειρά που θα συνοδεύει από εδώ και στο εξής την ετήσια μετάβασή μου από το καλοκαίρι στον χειμώνα. Ραντεβού και πάλι σε έναν χρόνο εδώ για να δούμε αν θα επιβεβαιωθώ.
