Μπορεί η αλλαγή της ώρας να έγινε τον Οκτώβριο, ωστόσο εμείς ακόμα να συνηθίσουμε σε αυτή τη νέα πραγματικότητα που θα διαρκέσει μερικούς μήνες ακόμα. Έτσι, αποφασίσαμε να μοιραστούμε τις προάλλες στο group chat όλα όσα μας βοηθούν να αντιμετωπίσουμε τις ημέρες που οι ηλιόλουστες ώρες της ημέρας είναι πολύ λιγότερες. Όπως θα δείτε, λίγο ή πολύ, όλες έχουμε παρόμοιους μηχανισμούς αντιμετώπισης για τη χειμερινή περίοδο-καθόλου τυχαίο δεδομένου ότι βρισκόμαστε σήμερα εδώ!
Γεωργία
Επιτέλους ήρθε η εποχή που νυχτώνει νωρίς. Το φθινόπωρο και ο χειμώνας είναι οι αγαπημένες μου εποχές. Ό,τι κι αν κάνω το απόγευμα που έχει νυχτώσει, το λατρεύω: είτε να βάζω την αγαπημένη μου σειρά (κάθε φορά ίσως να είναι διαφορετική ή και η ίδια), να ανάβω αρωματικό κερί που μου θυμίζει χειμώνα και να πίνω ζεστό καφέ, είτε να είμαι έξω για απογευματινή βόλτα για περπάτημα. Αυτές οι συνήθειες είναι οι αγαπημένες μου, ειδικά αν ο καιρός έχει κρυώσει.
Σοφία
Πέρυσι τέτοια εποχή μία συζήτηση με μια φίλη με έκανε να σκέφτομαι διαφορετικά τις εποχές και τις αλλαγές που αυτές φέρνουν. Την ώρα που γκρινιάζαμε για το κρύο και το σκοτάδι που έρχεται νωρίτερα, κοντοστάθηκε. Μου είπε «Σκέψου ότι ο χειμώνας είναι η υπενθύμιση να στραφούμε προς τα μέσα, είτε αυτό είναι το σπίτι μας, είτε ο ψυχισμός μας. Μετά την εξωστρέφεια του καλοκαιριού έρχεται η ανάγκη της εσωστρέφειας». Έτσι, το ότι νυχτώνει νωρίς είναι για μένα μια ευκαιρία να βγάλω από τη ντουλάπα την αγαπημένη μου κουβέρτα, να ανάβω νωρίτερα τα αγαπημένα μου κεριά και να μην περιμένω να πάει η ώρα εννιά για να βάλω την αγαπημένη μου ταινία.
Αθηνά
Γλυκερία
Έχοντας ήδη εκφράσει την απέχθειά μου για τους χειμερινούς μήνες, η αλλαγή ώρας έρχεται να με αποτελειώσει. Το χειρότερο; Αυτή η υπνηλία που σε πιάνει τα μεσημέρια και λες «έλα μωρέ, προλαβαίνω να κοιμηθώ μισή ώρα»… Σε αυτό το μισάωρο, ο ήλιος έχει εξαφανιστεί κι εσύ νομίζεις ότι ξύπνησες στο 2024. Το δικό μου «κόλπο» είναι να δίνω στον εαυτό μου ένα υποκατάστατο ύπνου. Βρίσκω τη θέση μου κάπου ζεστά και άνετα παρέα με μία ζεστή σοκολάτα ή ένα τσάι (φτιάξτε και καφέ αν μπορείτε να κοιμηθείτε το βράδυ, εγώ με τίποτα) και πολύ ήρεμα διαβάζω κάποιο βιβλίο. Το αποτέλεσμα: χαλαρώνω, δεν χάνω την αίσθηση του χρόνου και προσπαθώ (τονίζω την προσπάθεια!) να μειώσω την #tbr στοίβα που με κοιτάει από τη γωνία της βιβλιοθήκης μου.
Νεφέλη
Τον τελευταίο καιρό που νυχτώνει νωρίς, δεν έχω τίποτα καλύτερο από τον συνδυασμό καναπέ, κουβέρτας, ζεστού καφέ, καθώς και τη συντροφιά κάποιας μουσικής σε μπλουζ ηχοχρώματα που ενίοτε μπορεί να παραχωρήσει τη θέση της σε ένα βιβλίο. Ο απόλυτος οδηγός επιβίωσης κατά τη γνώμη μου απέναντι στη γκρίζα πραγματικότητα.
Ελένη
Έφτασε λοιπόν η στιγμή που μόλις το ρολόι δείξει πέντε το απόγευμα, έχει πια νυχτώσει, ο ουρανός ντύνεται με σκούρο μπλε και σε κάνει να χάνεις την αίσθηση του χρόνου. Προσωπικά, προτιμώ τον χειμώνα από τον καλοκαίρι, μου δημιουργεί μια cozy διάθεση κι ας είναι το πρόγραμμα πιο φορτωμένο από ποτέ. Για εμένα το ότι νυχτώνει νωρίτερα, κυρίως με γοητεύει, γιατί βλέπω όλο και περισσότερα μαγαζιά να στολίζονται με χρυσαφένια και πολύχρωμα φωτάκια. Από τα μαθήματα του μεταπτυχιακού σχολάω πάντοτε αργά (21:00 ή 22:00) και αυτό που με αποφορτίζει είναι μια μικρή βόλτα προς το Κουκάκι, χαζεύοντας τα λαμπερά μαγαζάκια που φωτίζουν τα στενά του. Μπορείς να το πεις και main character moment. Δεν ενδείκνυνται βέβαια όλες οι μέρες για βόλτα.
Αν επιλέξω να μείνω σπίτι, φτιάχνω ζεστό τσάι, φοράω τις πιο άνετες πιτζάμες και ξεχύνομαι στον καναπέ, έτοιμη να αφεθώ στο Netflix. Ωστόσο, η αγαπημένη μου συνήθεια όταν υπάρχει περισσότερος ελεύθερος χρόνος, είναι να βγω με τις φίλες μου για ζεστή σοκολάτα και εννοείται να κάνουμε ψυχανάλυση η μία στην άλλη. Πιστεύω πως δεν πρέπει να μας προκαλεί θλίψη ο σκοτεινός ουρανός, αντιθέτως, ας το δούμε σαν μια ευκαιρία να ρομαντικοποιήσουμε την καθημερινότητά μας.
Μαρίνα
Μπορεί να βιώνω αυτή την αλλαγή της ώρα τα τελευταία 26 χρόνια, εξακολουθεί πάντως να αποτελεί ένα μικρό σοκ για το μυαλό και τον ψυχισμό μου. Τα τελευταία χρόνια, προσπαθώ να προσπαρμοστώ καλύτερα, ακόμα κι ας μου παίρνει χρόνο. Δεν ξέρω αν τα καταφέρνω τελικά, ωστόσο οι κινηματογραφικές αίθουσες παίζουν έναν πολύ σημαντικό ρόλο σε αυτή την προσαρμογή. Ακόμη και η ιδέα ότι δε χρειάζεται να χάσω ηλιόλουστες ώρες πηγαίνοντας νωρίς σινεμά, είναι μίας μορφής παρηγοριά. Από εκεί και πέρα, ξεσηκώνω κάθε λογής συνταγή για vegan μάφιν και κέικ και πειραματίζομαι αντίστοιχα δημιουργώντας ένα cookbook-παρακαταθήκη για τις φίλες μου που θέλουν να έχουν κάτι να φτιάξουν τα Σαββατοκύριακα.
