Είναι γνωστό ότι η Σκωτία αποτελεί έναν ονειρικό προορισμό, κάπως περιπετειώδη. Μαζί με την Ισλανδία αποτελούν το ντουέτο των προορισμών που πρέπει να εξερευνηθούν πριν φύγουμε από αυτή τη ζωή. Εκεί, λοιπόν, που η χώρα μας περνούσε το πρώτο κύμα του ανελέητου καλοκαιρινού καύσωνα, εμείς βρεθήκαμε για περίπου δύο εβδομάδες στην πολύ δροσερή Σκωτία.
Γλασκόβη για 24 ώρες
Προκειμένου να φτάσεις σε αρκετές πόλεις της χώρας, μπορείς να πάρεις τρένο από το Λονδίνο, όπως κάναμε κι εμείς, και μέσα σε 4,5 ώρες περίπου να φτάσεις στον επιθυμητό προορισμό. Δεδομένου ότι δεν πέφτουμε στις απεργίες των σιδηροδρόμων, η συγκοινωνία είναι συχνή και λύνει τα χέρια, μιας και η διαδικασία του αεροδρομίου/αεροπλάνου καταλήγει σε περισσότερη σπατάλη χρόνου, ιδιαίτερα στην καλοκαιρινή περίοδο που οι καθυστερήσεις δίνουν και παίρνουν. Ομολογώ πως δεν πρόλαβα να δω αρκετά την πόλη, λόγω κούρασης και χρονικών περιορισμών, αλλά το κέντρο της περπατιέται πολύ εύκολα. Σε σημεία θυμίζει το Λονδίνο, όμως η αρχιτεκτονική είναι πολύ πιο μεσαιωνική, ειδικά στον κεντρικό άξονα. Δεν πειράζει, όμως, που είχαμε στη διάθεσή μας μόνο ένα βράδυ. Στην πραγματικότητα, αυτή είναι μια καλή αφορμή για να επιστρέψουμε κάποια στιγμή εκεί.
Ο δρόμος για το Εδιμβούργο
Μόλις 50 λεπτά μακριά από τη Γλασκόβη βρίσκεται το Εδιμβούργο. Η πλήρως ερωτεύσιμη αυτή πόλη έχει υπάρξει το σκηνικό πολλών μεσαιωνικών και μη ταινιών και σειρών. Η μεγάλη ιστορία της φαίνεται με το που περάσεις τα σύνορα, αφού το ύφος, οι δρόμοι και τα σκηνικά αλλάζουν ριζικά, κάτι το οποίο συνεχίζει και μέσα στο κέντρο.
Είναι δύσκολο να μην γίνεις γραφικ@ όταν περιγράφεις το Εδιμβούργο
Κάθε γωνιά είναι κι ένας πίνακας ζωγραφικής, κάθε κτίσμα και ιστορία. Πάνω απ’ όλα βρίσκεται ο ορισμός της ομορφιάς και της καλαισθησίας, κάτι που συχνά λείπει από το νησί του Ηνωμένου Βασιλείου. Η Σκωτία ακολουθεί την παράδοση που θέλει τον καιρό να αλλάζει κάθε 5 λεπτά, αλλά μας ευλόγησε πολλές φορές με ηλιοφάνεια και καθαρό ουρανό, σε σημείο που φαινόταν παράνομο να βλέπεις αυτά τα κάδρα και με αυτόν τον καιρό. Αλλά δεν ξεφεύγουμε από τις μπόρες και τα γενικότερα showers. Θα θυμάμαι για πάντα την επίσκεψη στο Κάστρο του Εδιμβούργου και τη βροχή που έπεφτε για περίπου μισή ώρα. Τουλάχιστον έμαθα ότι έκανα καλή δουλειά αγοράζοντας το αδιάβροχο που πήρα μαζί μου.
Γύρω από το κάστρο θα βρούμε αμέτρητα σοκάκια για περίπατο, τα οποία αργά ή γρήγορα θα οδηγήσουν είτε στο Royal Mile και την οδό Victoria, είτε στην πλατεία του Scott Monument στην οδό Princes. Παράλληλα, υπάρχουν πολλά σημεία τα οποία έχουν φόντο το κάστρο του Εδιμβούργου, με το καλύτερο και πιο εύκολο στην πρόσβαση και εύρεση τραπεζιού να είναι το βιβλιοπωλείο Waterstones επάνω στο δρόμο, καθώς από κάθε γωνιά του καφέ του, υπάρχει πρόσβαση στη θέα. Επίσης, αν ένα μουσείο αξίζει επίσκεψης αυτό είναι το Εθνικό Μουσείο της Σκωτίας, όπου άνετα μπορείς να περάσεις μία ολόκληρη μέρα σε αυτό.
Ένα tour στα βιβλιοπωλεία της πόλης, βόλτες στο γραφικό και μεσαιωνικό Dean Village και τη γειτονιά του Stockbridge, ένα πικνίκ στους κήπους της οδού Princes, ένας περίπατος στους δρόμους που είναι κάθετοι στο Royal Mile, μία πεζοπορία για να απολαύσεις τη θέα από το Κάθισμα του Arthur και το λόφο Calton, το Εδιμβούργο δεν έχει τίποτα που μπορεί να αφήσει άσχημη γεύση. Είναι ίσως η πιο προσεγμένη πόλη της Ευρώπης.
Στο δρόμο για τα Highlands
Δεν μπορείς να πας Σκωτία χωρίς να επισκεφτείς και λίγο το βόρειο τμήμα της χώρας. Αρχικά, πρέπει να συμβιβαστείς με το γεγονός ότι όσες μέρες και αν αφιερώσεις σε αυτό το ταξίδι, δε θα είναι ποτέ αρκετές. Στην προκειμένη περίπτωση, μιλάμε για 5 γεμάτες ημέρες, στις οποίες καλύφθηκε σχεδόν ολόκληρο το NC500, που είναι ουσιαστικά τα 500 μίλια που καλύπτουν τις παρυφές της χώρας δημιουργώντας έναν κύκλο. Κάποιες απαραίτητες στάσεις πρέπει να γίνουν στο Inverness, μία παραδοσιακή πανέμορφη κωμόπολη, από την οποία είναι πολύ κοντά το Loch Ness. Στα Γαελικά Loch σημαίνει λίμνη, επομένως δεν υπάρχει μόνο αυτό το διάσημο Loch, αλλά περίπου 30000 τέτοια, άλλα πολύ μικρά και άλλα πολύ μεγάλα, τα οποία απλώνονται σε όλη την χώρα.
Από εκεί και πέρα, τα χωριά και οι διαδρομές είναι ολοένα και πιο όμορφα. Άλλα είναι πάρα πολύ μικρά, όπως το χωριό Dunkeld με τα πιο γλυκά τοπικά μαγαζάκια, και άλλα είναι δίπλα στον Ατλαντικό Ωκεανό, όπως το Ullapool. Παράλληλα, υπάρχουν ουκ ολίγα εθνικά πάρκα και reserves, όπως το Cairngorms National Park και το Corrieshalloch Gorge, με τον απότομο καταρράκτη που δεν τόλμησα να δω ποτέ πού καταλήγουν τα νερά του.
Η πιο όμορφη διαδρομή έχει το όνομα Bealach Na Ba
Αν πρόκειται να επισκεφτείς ένα μόνο κομμάτι των Highlands λόγω περιορισμένου χρόνου, αυτό είναι το Isle of Skye. Με κέντρο του το πανέμορφο και πολύχρωμο χωριό Portree, το Skye χωράει όλες τις ομορφιές της χώρας σε ένα μικρό νησάκι. Εκεί βρίσκονται και οι πιο γνωστές τοποθεσίες της χώρας ολόκληρης, όπως ο βράχος του Old Man of Storr, το βουνό Quiraing με τα έτοιμα μονοπάτια για ορειβασία και πεζοπορία, ο γκρεμός του Kilt Rock με τον καταρράκτη του, το βουνό Ben Nevis και το κάστρο Eilean Donan και τα Fairy Pools, όπου μπορείς και να βουτήξεις-αν και θέλει αρκετό θάρρος. Το νησί είναι πολύ εύκολο να εξερευνηθεί και να σε κάνει να χαθείς στην ομορφιά του. Δεν έχει σημασία αν βρέχει ή αν έχει ήλιο για να καταφέρεις να εκτιμήσεις την ομορφιά του.
Σε γενικές γραμμές, η Σκωτία μοιάζει να βγήκε από όνειρο και τα μοναδικά τοπία της είναι βάλσαμο για την ψυχή και την ηρεμία του μυαλού. Αν υπάρχει ανάγκη για αποσύνδεση και χαλάρωση, επαναπροσδιορισμό και επαναπρογραμματισμό, είμαι πεπεισμένη ότι μόνο εκεί μπορεί να γίνει.
