Δεν θέλω να κάνω συνέχεια αναδρομές στο παρελθόν, αλλά όλες οι ιστορίες από κάπου ξεκινάνε. Το αν τελειώνουν θα το συζητήσουμε κάποια άλλη φορά. Είναι 2021 κι έχουμε κάνει το καφέ Rubik’s στη Θεσσαλονίκη δεύτερο σπίτι ήδη από το καλοκαίρι, τρώγοντας μπισκότα με όλα τα αγαπημένα μας πρόσωπα. Το ίδιο φθινόπωρο βλέπω γραμμένη στον καθρέφτη της τουαλέτας την φράση «πάρε με αγκαλιά να κολλήσουμε…αγάπη». Ακόμη αισθάνομαι ότι κοιτάω αυτόν τον καθρέφτη, αυτή τη φράση, σαν να είναι η πρώτη φορά. Αγάπη; Η αγαπημένη μου ίωση! Πάλι καλά που δεν έχουν βρει το φάρμακο! Πίσω στο σήμερα, λοιπόν. Όταν ρώτησα τον Yiakou πού θέλει να βρεθούμε, η απάντησή του με γέμισε φως: «στο Rubik’s φυσικά!». Έτσι, φυσικά, κύλησαν οι τρεις ώρες που συναντηθήκαν οι τροχιές μας με αφορμή την έκθεσή του στην πόλη μας. Τρεις ώρες γεμάτες γέλιο, έρωτα και αληθινή σύνδεση. Αφεθείτε και απολαύστε.
Λοιπόν, εσύ δεν το ξέρεις, αλλά εγώ θα σου κάνω την ερώτηση που κάνω σε όλους: Από πού έρχεσαι και πού πηγαίνεις;
Θα σου απαντήσω με μια ερώτηση: «Αν δε σε προσδιορίζει το όνομά σου και η δουλειά σου, τότε ποιος είσαι;». Είμαι ο Yiakou, ο καλλιτέχνης; Αυτή τη φορά θα απαντήσω με στίχο: «Είμαι μια ψυχή που ο προσδιορισμός μου είναι για καλό σκοπό». Ή ίσως το ερώτημα δεν είναι πού πάω εγώ, αλλά πού πάει ολόκληρη η ανθρωπότητα (γέλιο).
Μιας και ανέφερες το Yiakou, πώς προέκυψε το ψευδώνυμο;
Στα 18 μου ήμουν στη Σκωτία για σπουδές και παράλληλα έψαχνα την καλλιτεχνική μου ταυτότητα. Ήθελα να δημιουργήσω ένα καλλιτεχνικό όνομα που να το νιώθω δικό μου και παράλληλα να θυμίζει μικρά ονόματα, όπως Νταλί ή Μονέ. Το Yiakou δεν είναι απλώς ένα όνομα, είναι η ιδέα πίσω από αυτό. Με το Yiakou εκπροσωπώ ένα συναίσθημα‧ του έρωτα, του ταξιδιού, των ονείρων. Ο Yiakou στην ουσία είναι χρώματα, φιλοσοφία, αγάπη.
View this post on Instagram
Πραγματικά, αν παρατηρήσουμε, η τέχνη σου είναι γεμάτη χρώματα και σχέδια που θυμίζουν κάτι πιο παιδικό, πιο αθώο.
Μέχρι πριν λίγο καιρό πίστευα ότι η ουτοπία είναι το μέσο για να ξεφύγουμε από αυτόν τον κόσμο. Η ουτοπία για μένα ήταν η επικοινωνία με το παιδί. Ήταν το ταξίδι σε οτιδήποτε σε φέρνει σε μια ήρεμη όμορφη εσωτερική συνθήκη, ονειρική, για αυτό και τα σύννεφα και τα αστέρια.
Θα ήθελες να γράψεις ή να εικονογραφήσεις παιδικά βιβλία κάποια στιγμή;
Σε βρίσκω μη ενημερωμένη (γέλιο). Έχω γράψει 4 βιβλία και τώρα ετοιμάζω το πέμπτο. Τα δύο πρώτα είναι ποίηση. Στα 26 έγραψα το πρώτο μου παραμύθι, το οποίο εικονογράφησα κιόλας, και το τελευταίο είναι ένα μικρό μυθιστόρημα. Δεν μου αρέσει τόσο να εικονογραφώ για άλλους, γιατί δεν αισθάνομαι ότι επικοινωνεί αυτό που είμαι εγώ.
Κάποτε είχες πει ότι «το μωβ είναι το απόλυτο χρώμα του έρωτα». Είμαι περίεργη να μάθω γιατί αυτό το χρώμα;
Ο έρωτας όσο ανυψωτικό συναίσθημα κι αν είναι, κρύβει μέσα του και την μελαγχολία. Οπότε για μένα ο έρωτας, ναι μεν έχει τα κόκκινα, τα ροζ και τα έντονα του πάθους, αλλά έχει και το χρώμα της μελαγχολίας, το μπλε. Κόκκινο και μπλε μαζί κάνουν μωβ. Δεν ξέρω αν τον έρωτα που βιώνει ο άνθρωπος, τον αντιλαμβάνεται οποιοδήποτε άλλο πλάσμα στη φύση. Οπότε ο έρωτας είναι ανθρώπινο δημιούργημα και για αυτό του δίνουμε κι ένα χρώμα που δημιούργησε ο άνθρωπος, το μωβ.
View this post on Instagram
Ο έρωτας είναι από τις βασικές θεματικές σου. Θα δήλωνες ερωτευμένος με τη ζωή;
Όταν μπαίνεις σε μια δημιουργική ροή, κάτι που συμβαίνει όταν ζωγραφίζω, και χάνομαι στον χωροχρόνο, σημαίνει ότι είμαι ερωτευμένος με αυτό που κάνω. Για μένα ο έρωτας είναι έμπνευση και είναι παντού γύρω.
Ο καθρέφτης στο υπόγειο γράφει «πάρε με αγκαλιά να κολλήσουμε αγάπη». Από εκεί σε γνώρισα εγώ. Πώς προέκυψε να έρθεις να ζωγραφίσεις το Rubik’s στη Θεσσαλονίκη;
Σε αυτό το ανθρωποκεντρικό μοντέλο, ο άνθρωπος κάνει τον χώρο. Έτσι, λοιπόν, τα παιδιά επικοινώνησαν μαζί μου, επεξεργαστήκαμε τις θεματικές για να ταιριάζουν και στις δύο πλευρές και, επειδή μια ιστορία δεν είναι ολοκληρωμένη χωρίς κείμενο, πρότεινα να μπουν και κάποιες εκφράσεις. Ήμασταν στην περίοδο του κορωνοϊού και τότε δεν αγκαλιαζόμασταν. Κι επειδή μέσα από την φιλοσοφία των ενεργειών γνωρίζω πως όταν δύο καρδιές έρχονται πάρα πολύ κοντά μέσα από μια αγκαλιά επικοινωνούν πραγματικά, αποφάσισα να γράψω αυτό. Γιατί μέσα από την αγάπη θεραπεύεις τα πάντα.
Μίλησέ μας για την έκθεσή σου στο Bord de l’eau με τίτλο «Το Εγκεφαλικό Σεξ δεν είναι Σεξ».
Τον τελευταίο καιρό ασχολούμαι πολύ με το κομμάτι της πνευματικότητας, τι σκοπό έχει αυτό το πνεύμα και πώς οδηγείται στα ανώτερα του επίπεδα. Ένας δρόμος μπορεί να είναι η τέχνη, αλλά μπορεί να είναι και ο έρωτας. Όταν ερωτεύεσαι πραγματικά φεύγεις από αυτόν τον κόσμο. Η πνευματική ανύψωση μέσα από την συναλλαγή ενεργειών με έναν έτερο μπορεί να σε οδηγήσει -αν αφεθείτε αληθινά- σε ένα ανώτερο πνεύμα, όπου τα πάντα θα μοιάζουν να είναι εσύ αλλά τίποτα δε θα είναι ίδιο.
Έτσι και το «εγκεφαλικό σεξ δεν είναι σεξ» είναι ο λόγος που όταν θα δεις μια εικόνα ενός ζευγαριού να κάνει κάτι σκληρό εικονικά -γιατί το σεξ αντιγράφει τον έρωτα- θα το βρεις ρηχό. Όταν όμως παρατηρήσεις τα συννεφάκια από πίσω, τα χρώματα, το διάφανο φιλμ που προσδίδει ένα συναίσθημα αντιλαμβάνεσαι ότι αυτό είναι κάτι πιο βαθύ.
View this post on Instagram
Θα έρθουμε να προβληματιστούμε, λοιπόν! Κλείνοντας, να σε περιμένουμε ξανά στη Θεσσαλονίκη ή θα σε βρούμε κάπου στην Αθήνα;
Κάπου εδώ να πω ότι τον τελευταίο χρόνο δεν έχω σταθερές (γέλιο). Μέσα από το ταξίδι μου τους τελευταίους μήνες είδα την ομορφιά του σκοταδιού, μάλλον γιατί πήγα συνειδητά. Ο καινούριος μου εαυτός κατέστρεψε την ουτοπία και εμφάνισε τον ρεαλισμό. Πού θα με βρείτε; Τώρα μπορώ να πω ότι σε αυτό το ταξίδι θα με βρείτε παντού χωρίς να φοβάμαι το σκοτάδι, χωρίς να υμνώ το φως και να σκοτώνω τις σκιές μου.
Σε ευχαριστώ πάρα πολύ για αυτή την συζήτηση. Ελπίζω να τα ξαναπούμε σύντομα στην Αθήνα!
Εγώ ευχαριστώ και σε περιμένω. Α, και, πάρτε τον εαυτό σας μια αγκαλιά και αποδεχτείτε τον.
