Έχουμε άνοιξη, έχουμε lockdown και έχουμε και πολλή μουσική. Είχε πει κάποτε ο Corey Taylor των Slipknot ότι δεν του αρέσει οτιδήποτε καινούριο υπάρχει στη ροκ σήμερα. Στις αρχές του μήνα και ο Adam Levine των Maroon 5 εξέφρασε την άποψή του, λέγοντας πως δεν υπάρχουν πλέον ροκ μπάντες. Ε, ο Μάρτιος έφερε την άνοιξη και σαν κάπως να αποφάσισε να αποδείξει ότι οι προηγούμενοι μιλάνε κάπως αβάσιμα. Εδώ, λοιπόν, θα βρείτε τον πιο ροκ Μάρτιο μέχρι τώρα, μαζί με πολλές μπάντες:
1.DVNE – Etemen Ænka
Ο όρος altenative metal είναι γενικά παρεξηγημένος και αν μη τι άλλο πολύχρησιμοποιημένος. Συχνά και με αρνητική σημασία. Αυτό δεν ισχύει για τους DVNE που είναι η Σκωτσέζικη version των Αμερικανών Mastodon. Δυναμικές συνθέσεις στο μόλις δεύτερο oλοκληρωμένο δίσκο του συγκροτήματος. Σχεδόv επικό.
2. Citizen – Life in Your Glass World
Όταν οι Citizen συνάντησαν τους Two Door Cinema Club γεννήθηκε το Life in Your Glass World. Όχι ότι αυτό έγινε όντως, αλλά κάπως έτσι ανάγεται το νέο συνολάκι του συγκροτήματος. Φρέσκο, νεανικό, αθεράπευτα γλυκό ροκ από την μπάντα που αγαπάμε χρόνια. Ήρθε η άνοιξη παιδιά.
3. Saint Agnes – Vampire EP
“You call me evil, but baby I’m so much worse” λέει ο πρώτος στίχος από το The World Ain’t Big Enough από αυτό το μοναδικό EP. Οι Άγγλοι Saint Agnes υπογράφουν ένα σαρκαστικό/ badass/glam/ goth/ garage υβρίδιο που καταντά άκρως εθιστικό και απλά fun. Έχουμε επίσης και διασκευή Grinderman, οπότε ανέβηκαν θέση στην καρδιά μου, προσωπικά.
4. Xiu Xiu – OH NO
Το solo project που μετατράπηκε σε ντουέτο κυκλοφόρησε πριν λίγες ημέρες το OH NO, που είναι το μεγαλύτερο crossover γεγονός μετά το Infinity War. Θα περίμενε κανείς ότι για 12ος δίσκος θα είχαμε φτάσει να μιλάμε για τετριμμένα πράγματα, όμως εδώ θα ακούσουμε από την Sharon Van Etten και την Alice Bag μέχρι τους Drab Majesty και την Chelsea Wolfe. Ένας δίσκος για προσωπική προδοσία με συνεργασίες που εμπνέουν δυνατές φιλίες.
5. Genesis Owusu – Smiling With No Teeth
Περίμενα πολύ καιρό να μιλήσω για αυτόν το δίσκο, μιας και κυκλοφόρησε με το καλημέρα του Μαρτίου. Περίμενα βαρύ hip hop, τελείως unrelatable αλλά παραδόξως πιασάρικο. Πήρα όμως απρόσμενα funky διάθεση με old school αύρα και περισσότερο pop χρώμα, πράγμα που σημαίνει ότι αυτό εδώ το ντεμπούτο πρέπει να μπει στα ραντάρ σας asap.
6. Dead Poet Society – -!-
Σκέφτομαι μερικές φορές πόσο αγαπών τα πρώτα albums, αυτά τα “ντεμπούτα” τα οποία ανακαλύπτεις και σκέφτεσαι κάτω από ποια πέτρα ζούσες και δεν είχες ξαναπέσει πάνω σε αυτόν τον καλλιτέχνη. Μετά το πρώτο σοκ συνειδητοποιείς ότι μιλάμε για 1ο βήμα και κάπως ηρεμείς. Αυτό έγινε και με τους Dead Poet Society και το κάπως υπαρξιακό περιεχόμενό της μουσικής τους (γιατί το όνομά τους δεν το προδίδει, ας πούμε) που ακολουθεί στα βήματα των Fever 333, Gallows κλπ.
7. Kings Of Leon – When You See Yourself
Νέο δισκάκι και από τους Λέοντες είχαμε φέτος και είναι από τα πολύ καλά πράγματα που έφερε η πανδημία. Σχετικά πιο χαλαρό από τα προηγούμενα πονήματα του συγκροτήματος, αλλά εξίσου ενδιαφέρον, το When You See Yourself είναι ένα πολύ όμορφο αποτέλεσμα και μάλιστα προσφέρει ένα πολύ χαλαρό άκουσμα.
8. Serj Tankian – Elasticity EP
Κι άλλο EP στη λίστα μας και αυτήν τη φορά από τον master που ακούει στο όνομα Serj Tankian. Ίσως το κοντινότερο που θα έχουμε από το μέτωπο των System of a Down για κάποιο καιρό και είναι αρκετό για να δώσει τροφή στην ανάγκη μας. Περίεργο, δυναμικό και τόσο όσο χρειάζεται για να θέλουμε κι άλλο.
9. ERRA – ERRA
Ατόφιο djent/progressive metal από τους ERRA που φέτος μου δίνουν έναν πολύ σοβαρό λόγο να σταματήσω να τους τοποθετώ στην άκρη και να γίνουν το κύριο πράγμα που θα ακούω για το υπόλοιπο του 2021. Στιβαρός δίσκος που επιτέλους δείχνει τι ακριβώς μπορούν να κάνουν οι ERRA οι οποίοι ίσως και ξεφύγουν από τη γενικότερη κατηγορία του ‘core’ για να τραβήξουν και ακόμα περισσότερο κοινό.
10. Lana Del Rey – Chemtrails Over The Country Club
Δεν ξέρω που είμαστε στο όλο θέμα Lana Del Rey. Ποιοι την υποστηρίζουν, πόσο σοβαρό είναι το controversy που την περικλείει και πάει λέγοντας. Παρ’ όλ’ αυτά όλοι κρυφά περιμέναμε το Chemtrails Over The Country Club για να νιώσουμε λίγο αυτό το raw vintage στο πετσί μας. Απλά και λιτά.
