Αν κάτι ξεχωρίζει τον Michael Fassbender, εκτός από τις υποκριτικές του ικανότητες, είναι το ιδιαίτερο χαμόγελο του. Όχι, δεν είναι αυτός ο λόγος για το σημερινό μας αφιέρωμα σε εκείνον, αν και θα μπορούσε.
Ο Michael Fassbender είναι ένας από τους καλύτερους και πιο καταξιωμένους ηθοποιούς της γενιάς του και του 21ου αιώνα
Γεννήθηκε στη Γερμανία το 1977 και μεγάλωσε στην Ιρλανδία, από όπου κατάγονταν και οι γονείς του. Ήταν μόλις 17 όταν αποφάσισε να ασχοληθεί με την υποκριτική, ενώ στα 19 του πήγε στη δραματική σχολή του Λονδίνου, την οποία και άφησε για να παίξει στη θεατρική παράσταση Three Sisters του Anton Chekhov.
Η πρώτη του τηλεοπτική εμφάνιση ήταν στη σειρά Band of Brothers των Tom Hanks και Steven Spielberg, ενώ τα επόμενα χρόνια ακολούθησε η συμμετοχή του και σε άλλες σειρές. Ο πρώτος ρόλος που τον έκανε πιο γνωστό στο ευρύ κινηματογραφικό κοινό, ήταν αυτός του Στέλιου στη ταινία 300 του Zack Snyder, ενώ σχεδόν ταυτίστηκε με τον ρόλο του Magneto στα prequel της σειράς ταινιών της Marvel, X-Men.
Αυτό που σίγουρα δεν ξέρεις είναι ότι σύμφωνα με το IMDB, το πραγματικό ντεμπούτο του Michael Fassbender ήταν στη μικρού μήκους ταινία Things I Notice. Things You See της Bindu de Stoppani την οποία τη βρίσκεις εδώ. Ποιος να έλεγε στον Fassbender τότε, ότι μια ταινία, που θυμίζει σκηνή από το 504 χλμ. Βόρεια της Αθήνας, για δύο ανθρώπους που φλερτάρουν σε ένα laundry room, θα ήταν η αρχή για μια τόσο πετυχημένη καριέρα.
Αυτός είναι ο Michael Fassbender και αυτές είναι οι 5 καλύτερες ερμηνείες του
Bobby Sands στο Hunger (2008) του Steve McQueen
Το Hunger και ο χαρακτήρας του Bobby Sands ήταν η αρχή μιας πολύχρονης συνεργασίας και φιλίας ανάμεσα στον Michael Fassbender και τον Steve McQueen. Μια έντονη αρχή, τόσο σε συναισθηματικό επίπεδο, όσο και στην εικόνα της. Πόσο εύκολο να είναι άλλωστε να παρακολουθήσεις όλα αυτά που περνάει ένας απεργός πείνας στη φυλακή διαμαρτυρόμενος για τα δικαιώματα του; Μάλλον όσο εύκολο είναι και να τον υποδυθείς. Ίσως όχι και πολύ, αφού ο Fassbender, όπως και πολλοί ηθοποιοί για χάρη των ρόλων τους, άλλαξαν την εμφάνιση τους και το σώμα τους. Και ο Fassbender δεν έμεινε μόνο εκεί. Ενσαρκώνει έναν άνθρωπο έτοιμο για όλα, ιδεαλιστή και ανυπότακτο σε όσα του υποβάλλουν και σίγουρα πεινασμένο, κυριολεκτικά και μεταφορικά. Η ταινία Hunger χαρακτηρίζεται εύκολα ως μία βαριά και δύσπεπτη ταινία, αλλά είναι και η ταινία που έφερε στο προσκήνιο έναν Michael Fassbender που τολμά και δεν μένει μόνο στους εύκολους δρόμους των mainstream ρόλων.
Lt. Archie Hicox στο Inglourious Basterds (2009) του Quentin Tarantino
Θα μπορούσα να σου πω πως ο ρόλος του Michael Fassbender στο Inglourious Basterds είναι και ο μόνος στη λίστα αυτή που δεν είναι ο πρωταγωνιστής (ή έστω ο Β’). Όμως, δεν ξέρω αν θα σου έλεγα ακριβώς την αλήθεια. Αν ανήκεις και εσύ στο Tarantino-κλαμπ, ξέρεις πως έχει μια τάση να διαχωρίζει τις ταινίες του σε κεφάλαια. Ε, λοιπόν, ένα από τα κεφάλαια του Inglourious Basterds ανήκει ολοκληρωτικά στον Michael Fassbender και στον διπλό κατάσκοπο τον οποίο υποδύεται. Όχι μόνο επειδή θα επηρεάσει μόνο με μία του κίνηση όλες τις ισορροπίες που έχτιζε η ταινία μέχρι εκείνη τη στιγμή, αλλά και επειδή έχει αυτή τη μοναδική γοητεία ως Lt. Archie Hicox που τον κάνει έναν από τους πιο καλογραμμένους χαρακτήρες στο Tarantino-σύμπαν. Ανάμεσα στη γερμανική και την αγγλική του προφορά, ο Lt. Archie Hicox γίνεται ο χαρακτήρας που θα μπορούσε κάλλιστα να έχει μια ταινία μόνος του.
Brandon στο Shame (2011) του Steve McQueen
Στον πιο εκρηκτικό και αμφιλεγόμενο ρόλο του, ο Michael Fassbender δίνει ίσως την καλύτερη ερμηνεία της καριέρας του μέχρι και σήμερα. Σε άλλη μια συνεργασία με τον Steve McQueen, ο Fassbender είναι ο Brandon, ένας άντρας γύρω στα 30, που ζει μόνος του στη Νέα Υόρκη και παλεύει με την εμμονή του για το σεξ. Μοναχικός, ιδιαίτερος, εσωστρεφής και σχεδόν παγωμένος συναισθηματικά, ο Brandon θα αρχίσει να σκέφτεται τα πράγματα γύρω του όταν θα τον επισκεφτεί απρόσμενα η αδερφή του για απροσδιόριστο χρονικό διάστημα. Η αφοσίωση του Michael Fassbender σε αυτόν τον ρόλο είναι συνεχής και ατέρμονη, ενώ η σχέση σκηνοθέτη-ηθοποιού πρέπει να είναι σαν και αυτή του McQueen-Fassbender για ένα τέτοιο αποτέλεσμα. Η ταινία είναι μια ωδή στη φύση της ανάγκης και του εθισμού, αλλά και σε όλα αυτά που ζούμε και καθορίζουν τις πράξεις και τη ζωή μας.
Edwin Epps στο 12 Years A Slave (2013) του Steve McQueen
Η 3η συνεργασία Fassbender-McQueen έφερε τον Fassbender στη πρώτη του υποψηφιότητα για Όσκαρ. Αν δεν υπήρχε εκείνη τη χρονιά ο Jared Leto και η ερμηνεία του ως Rayon στο Dallas Buyers Club, θα μιλούσαμε σήμερα για το Όσκαρ που θα είχε κερδίσει εκείνος. Όμως, το 12 Years A Slave έφυγε με 3 Όσκαρ από την Ακαδημία, μαζί με το Όσκαρ Καλύτερης Ταινίας και σίγουρα το άξιζε. Στις Ηνωμένες Πολιτείες πριν από τον Εμφύλιο Πόλεμο, ο Solomon Northup (Chiwetel Ejiofor), ένας ελεύθερος μαύρος από τα βόρεια της Νέας Υόρκης, απάγεται και πωλείται ως σκλάβος στον Edwin Epps (Michael Fassbender). Σε μία ταινία που αφορά τη μάχη ενός μαύρου ανθρώπου για την επιβίωση και την ελευθερία, ο Fassbender είχε το πιο δύσκολο έργο. Να αποδείξει πως ο κακός και απάνθρωπος ιδιοκτήτης, έχει και μερικά συναισθήματα κάπου κρυμμένα. Όσο και να τον σιχαίνεσαι, κάπως λίγο καταφέρνεις να τον συμπαθείς/συμπονείς.
Steve Jobs στο Steve Jobs (2015) του Danny Boyle
Στην τρίτη βιογραφική ταινία αυτής της λίστας και στην τελευταία καλύτερη ερμηνεία του, ο Michael Fassbender αναλαμβάνει να υποδυθεί έναν από τους πιο σημαντικούς ηγέτες και CEO της digital πραγματικότητας. Το Steve Jobs του Danny Boyle συγχωνεύει θέατρο και ταινία σε μια ασυνήθιστη βιογραφική ταινία. Αντί να αφηγηθεί μια ξεκάθαρη ιστορία του διαβόητου CEO της Apple, η ταινία διαδραματίζεται σε τρεις εκτεταμένες σκηνές όπου ο Jobs προετοιμάζεται για την κυκλοφορία ενός σημαντικού προϊόντος.
Το δύσκολο για τον Fassbender δεν ήταν μόνο το πόσο εμβληματική φιγούρα ήταν ο Jobs (που δεν μοιάζει ιδιαίτερα με τον Fassbender), αλλά και πόσο αμφιλεγόμενος ήταν ο χαρακτήρας του. Η ιδιοσυγκρασία του Jobs, η οργή και η κακή σχέση του με την οικογένειά του, τον σκιαγραφούν αρνητικά. Ο Fassbender, λοιπόν, έπρεπε να υποδυθεί έναν άνθρωπο σε μερικές από τις πιο αγχωτικές στιγμές της καριέρας του, χωρίς να τον αντιμετωπίζει σαν celebrity, ενώ παράλληλα να διατηρεί και την ανθρωπιά του μέσα σε όλο αυτό το χάος της ψυχολογίας του.
Και αν κάτι καταφέρνει τελικά ο Michael Fassbender είναι να κάνει πόλο έλξης στα μάτια των θεατών, όλους αυτούς τους αντιήρωες του που λατρεύουμε να μισούμε.
