Το Longlegs είναι ίσως η πιο πολυαναμενόμενη horror ταινία της χρονιάς. To σενάριο και τη σκηνοθεσία της ταινίας υπογράφει ο Οζ Πέρκινς, γιός του θρυλικού Άντονι Πέρκινς. Πλάι του πρωταγωνιστούν η Μάικα Μονρό και ο Νίκολας Κέιτζ. Με την υποστήριξη της εταιρείας Neon σε παραγωγή και διανομή, οι προσδοκίες αυξάνονται, καθώς οι ταινίες τους αναγνωρίζονται για την φρέσκια, πειραματική και καλλιτεχνική τους ματιά.
Τα βλέμματα απευθείας τράβηξε η προώθηση της ταινίας, που είχε μεγάλη επιτυχία ήδη από την έναρξη της marketing καμπάνιας. Μικρά teaser της ταινίας άρχισαν να ξεπροβάλουν στη σελίδα της εταιρείας παραγωγής, χωρίς να συνδέονται εξ αρχής με το πρότζεκτ. Με βίντεο και εικόνες που κινούν το ενδιαφέρον, όλα συνοδεύονταν από μία τρομακτική αφήγηση ή μουσική. Ταυτόχρονα άρχισαν να εμφανίζονται κάποια κρυπτικά σύμβολα που συνέβαλαν στο να δημιουργήσουν αυτό το κλίμα του ανοίκειου. Έπειτα από τα teaser και τα trailer, άρχισαν λοιπές προωθητικές ενέργειες, όπως διαφημιστικές πινακίδες με ένα τηλεφωνικό νούμερο, που αν καλούσες θα επικοινωνούσες με κάτι πραγματικά τρομακτικό.
Έτσι, η ιστορία μάς μεταφέρει στη δεκαετία του 1990
Πρωταγωνίστρια είναι η Λι Χάρκερ, πράκτορας του FBI, που χάρη στο ταλέντο και την τηλεπαθητική της ικανότητα, αναλαμβάνει να βοηθήσει σε μια δύσκολη υπόθεση. Ένας κατά συρροή δολοφόνος αφήνει πίσω του συγκεκριμένα στοιχεία στις σκηνές των εγκλημάτων που διαπράττει. Ψάχνοντας το μοτίβο μεταξύ των φόνων, η Λι παρατηρεί κάποια κοινά σημεία, με το βασικότερο όλων την υπογραφή του, Longlegs. Όταν εκείνη συνειδητοποιεί ότι έχει προσωπική σχέση με τον δολοφόνο, προσηλώνεται σκληρά στο να τον σταματήσει.
Αισθητικά η ταινία είναι άρτια. Η φωτογραφία παραπέμπει σε φιλμ και οι φωτιστικές αντιθέσεις είναι γλυκά ατμοσφαιρικές. Το aspect ratio μεταβάλλεται συχνά με βάση την ιστορία, ενώ η αφήγηση είναι σπονδυλωτή, καθώς παρατηρούμε πως η ταινία χωρίζεται σε τρία μέρη. Ένα πρόβλημα της ταινίας πηγάζει από το σενάριο. Κατά τη διάρκειά της παρατηρούνται μεγάλοι χρονικά διαστήματα όπου οι εξελίξεις στην πλοκή είναι αμυδρές. Η εξέλιξη της ιστορίας είναι αρκετά αργή και οι χαρακτήρες όχι ιδιαίτερα καλογραμμένοι, ενώ σε ορισμένα σημεία είναι έως και στερεοτυπικοί. Η Λι είναι ένας χαρακτήρας συναισθηματικά κλειστός που δεν μας επιτρέπει την πρόσβαση στον κόσμο της. Στην τρίτη πράξη του έργου, το κοινό παίρνει επιτέλους την πολυπόθητη απάντηση σχετικά με το τι συμβαίνει. Η εξήγηση που δίνεται, κατά την γνώμη μου, υποδεικνύει πόσο έξυπνη είναι η ιστορία, μία ιστορία που δεν διαχειρίστηκαν σωστά, ώστε να μας κάνει να το καταλάβουμε νωρίτερα.
Το Longlegs δεν στηρίζεται στα jumpscares, αλλά χρησιμοποιεί τις συμβάσεις του ψυχολογικού horror, με το συναίσθημα του τρόμου να είναι κάτι που καλλιεργείται μέσα στο κοινό
Συνολικά, θα έλεγα ότι το Longlegs είναι ένα καλό horror, χωρίς όμως να είναι το καλύτερο horror της δεκαετίας, όπως είχε ειπωθεί από πληθώρα κριτικών του εξωτερικού. Στον πυρήνα του, δεν διαφέρει από πολλές άλλες ταινίες του είδους και δεν έχει αυτό το φρέσκο που μας είχε υποσχεθεί. Φρέσκια, όμως, ήταν η προωθητική καμπάνια που έκανε την ταινία τόσο δημοφιλή. Η ταινία από μόνη της είναι ένα καλό horror απομίμησης ταινιών όπως Η Σιωπή των Αμνών, Zodiac κι ένα διασκεδαστικό απόγευμα στο σινεμά με την παρέα, αλλά δυστυχώς παρά τις υψηλές προσδοκίες, όχι κάτι πολύ παραπάνω. Ωστόσο, πιστεύω πως κάποιες από τις τρομακτικές εικόνες της θα μείνουν χαραγμένες στο μυαλό μου για αρκετό καιρό.
