Σε αντίθεση με πολλές αξιόλογες, ευρωπαϊκές ταινίες της δεκαετίας του ’90, οι οποίες χάθηκαν δίπλα στην αίγλη των μεγάλων χολιγουντιανών παραγωγών, το La Haine (Το Μίσος) του Mathieu Kassovitz κατάφερε να αφήσει το στίγμα του και να κερδίσει τη δική του περίοπτη θέση στην έβδομη τέχνη. Σήμερα, μοιάζει πιο διαχρονικό από ποτέ και σίγουρα του αξίζει και μια θέση στην Ταινιοθήκη μας.
Ο Vinz, ο Hubert και ο Said ζουν στη φτωχότερη γειτονιά του Παρισιού. Εκεί προσπαθούν να επιβιώσουν με διάφορα κόλπα του δρόμου. Μετά από ένα περιστατικό στο οποίο η αστυνομία επιτέθηκε σε έναν φίλο τους, κλιμακώθηκαν οι εντάσεις μεταξύ της αστυνομίας και της εργατικής τάξης, στην οποία ανήκουν και οι τρεις πρωταγωνιστές. Θυμωμένος για τον πιθανό θάνατο του φίλου του, ο Vinz θα ζητήσει εκδίκηση.
Ο Kassovitz ήταν 27 όταν σκηνοθέτησε το La Haine
Το νεανικό του πάθος είναι εμφανές στον τρόπο που είναι σκηνοθετημένη κάθε σεκάνς και στον τρόπο που είναι γραμμένο κάθε κομμάτι του σεναρίου. Η ιστορία της ταινίας, εξάλλου, ήταν προσωπική για τον σκηνοθέτη. Βασίστηκε στην πραγματική ιστορία ενός μετανάστη που δολοφονήθηκε βάναυσα από τους αστυνομικούς του Παρισιού το 1993. Ο Kassovitz γνώριζε πολλούς ανθρώπου που ζούσαν κοντά στο θύμα και θέλησε να μεταφέρει αυτό τον κόσμο στη μεγάλη οθόνη. Μέσα από το La Haine προσπάθησε να φέρει στο προσκήνιο θέματα και προβλήματα των γκέτο του Παρισιού που απασχολούν μέχρι σήμερα.
Το καστ και οι συντελεστές της ταινίας έζησαν σε αυτά τα γκέτο περίπου για έξι μήνες, μέχρι να ολοκληρωθεί η ταινία. Ο στόχος τους ήταν να κερδίσουν την εμπιστοσύνη της κοινότητας. Έτσι, θα μπορούσαν να την παρουσιάσουν με έναν πιο ειλικρινή τρόπο. Κι όλα αυτά σε μια εποχή που τα mainstream media δεν έλεγαν την αλήθεια για την κατάσταση που επικρατούσε εκεί. Αν και το La Haine ήταν αρχικά γυρισμένο με χρώμα, για λόγους μπάτζετ η ταινία κατέληξε να είναι ασπρόμαυρη. Αυτό, βέβαια, λειτούργησε προς το καλύτερο, συμβάλλοντας κατά πολύ στην διαχρονικότητα της. Ένα από τα διαμάντια του σινεμά που όσα χρόνια και να περάσουν δεν θα φθαρεί ποτέ.
