Το La Chimera είναι η νέα ταινία της Alice Rohrwacher που έκανε πρεμιέρα φέτος στο Φεστιβάλ των Καννών και προβλήθηκε για πρώτη φορά στην Ελλάδα στο 64ο Φεστιβάλ Κινηματογράφου Θεσσαλονίκης.
Ο Άρθουρ (Josh O’Connor) επιστρέφει σε μια επαρχιακή πόλη της Ιταλίας με σκοπό να επισκεφτεί την οικογένεια της χαμένης του αγάπης, της Μπενιαμίνα. Στο σπίτι της μητέρας της κατοικεί πλέον και η Ιτάλια (Carol Duarte), μια νέα κοπέλα που όνειρο της είναι να γίνει τραγουδίστρια. Η Ιτάλια φροντίζει οικειοθελώς την μητέρα της Μπενιαμίνα με αντάλλαγμα να της κάνει δωρεάν μαθήματα φωνητικής. Ο Άρθουρ και η Ιτάλια σταδιακά αναπτύσσουν αισθήματα ο ένας για τον άλλον. Ταυτόχρονα βλέπουμε πως η περιοχή που κατοικούν είναι πλούσια σε αρχαία. Θαμμένοι κάτω από το χώμα βρίσκονται ολόκληροι ναοί και τάφοι που κρύβουν αμέτρητους θησαυρούς της ετρουσκικής περιόδου. Ο Άρθουρ μαζί με κάποιους φίλους του κάνουν παράνομες ανασκαφές ψάχνοντας να βρουν τον θησαυρό που θα τους κάνει πλούσιους.
Αρχαίοι τάφοι λεηλατούνται με στόχο το προσωπικό κέρδος. Τα πολύτιμα αντικείμενα των νεκρών γίνονται πολυπόθητοι θησαυροί για τους αρχαιοκάπηλους. Η θεματολογία αυτή κρύβει μεγάλο ενδιαφέρον πίσω της, όπως και μια κρυφή αλήθεια. Συγκεκριμένα, σημαντική είναι η προβολή της μαύρης αγοράς στον κινηματογράφο και η απομυθοποίηση της ως κάτι αληθινό και πιθανό. Ένα κομμάτι αλήθειας που οι περισσότεροι δεν σκεφτόμαστε, αλλά αποτελεί μεγάλο πρόβλημα.
Η ταινία θέτει ερωτήματα, τι αποτελεί πραγματικά ιδιοκτησία κάποιου, τι είναι ανήθικο και ποιος το προσδιορίζει; Ποια πράγματα μας ανήκουν και τι δεν ανήκει σε κανέναν;
Σκηνοθετική πρωτοτυπία φαίνεται στην δουλειά της Alice. Από συμβολισμούς, σε jump-cuts, σε σπάσιμο του τέταρτου τοίχου, η ταινία έχει πολλά στοιχεία προς αποκωδικοποίηση. Ποιητικά γνωρίσματα και μη ρεαλιστικές απεικονίσεις κάνουν την ταινία να παρακλύει λίγο από το κλασικό μοντέλο αφήγησης δίνοντάς του έναν μοντέρνο αέρα. Ένα άλλο χαρακτηριστικό της ταινίας είναι η χρωματική παλέτα της. Αποχρώσεις του κίτρινου και του πράσινου χαρίζουν στην εικόνα την καλοκαιρινή μεσογειακή ατμόσφαιρα της.
Η ταινία πραγματικά ξεχωρίζει. Ο συνδυασμός μίας δυνατής ιστορίας με ισχυρές εικόνες κρατάνε το κοινό σε εγρήγορση, το βάζουν σε σκέψη και διαμορφώνουν το κλειδί της επιτυχίας. Τη συστήνω ανεπιφύλακτα.
