Σήμερα θα γιόρταζε τα γενέθλιά του, αλλά δυστυχώς η μοίρα είχε άλλα σχέδια για εκείνον. Ο Kurt Cobain, γεννήθηκε στις 20 Φεβρουαρίου του 1967 στο Αμπερντίν της Ουάσιγκτον και αποτέλεσε μία από τις εμβληματικότερες παρουσίες στο χώρο της εναλλακτικής ροκ μουσικής παγκοσμίως.
Τα δύσκολα παιδικά χρόνια
Μεγάλωσε τη δεκαετία του ’70, τότε που οι περισσότεροι νέοι φορούσαν καρό πουκάμισα, άφηναν τα μαλλιά τους μακριά κι αχτένιστα και χάνονταν σε σκοτεινά υπόγεια αμφισβητώντας κάθε κατεστημένο. Ειδικά για τον Kurt, η μουσική την περίοδο εκείνη ήταν η μόνη διέξοδος από την πραγματικότητα. Οι γονείς του χώρισαν όταν βρισκόταν στην τρυφερή ηλικία των οκτώ ετών, κάτι που επηρέασε σημαντικά όλη την υπόλοιπη ζωή του. Κλείστηκε στον εαυτό του, παράτησε το σχολείο και κατέληξε να ζει κυριολεκτικά στον δρόμο, αφού η μητέρα του τον έδιωξε από το σπίτι.
Όπως τώρα, έτσι και τότε, η ανεργία ήταν ένα σύνηθες φαινόμενο και ο Kurt ήταν διατεθειμένος να κάνει το οτιδήποτε. Ξεκίνησε λοιπόν να καθαρίζει τουαλέτες και αργότερα να δουλεύει σε ένα παραλιακό θέρετρο, εξασφαλίζοντας κάπως έτσι το νοίκι του πρώτου του σπιτιού. Παράλληλα, είχε αρχίσει να δουλεύει πάνω σε δικά του κομμάτια με μια ηλεκτρική κιθάρα που του είχε κάνει δώρο ο θείος του στα δέκατα τέταρτα γενέθλιά του. Ένας λαμπρός δρόμος θα άνοιγε σύντομα μπροστά του και ένα νέο κεφάλαιο θα ξεκινούσε στη ζωή του: Αυτό των Nirvana.
Οι Nirvana
Πριν ακόμη παρατήσει το σχολείο, σύχναζε σε έναν χώρο όπου έκαναν τις πρόβες τους οι Melvins, ένα αμερικανικό post-punk συγκρότημα που παραμένει ενεργό μέχρι και σήμερα. Εκεί γνωρίζει τον Krist Novoselic, με τον οποίο ξεκινούν να παίζουν μαζί και που μετέπειτα προσπαθεί να τον πείσει να προχωρήσουν στον σχηματισμό του δικού τους συγκροτήματος. Κάπως έτσι λοιπόν το 1987, προέκυψαν οι γνωστοί πια σε παγκόσμια εμβέλεια Nirvana, που με τα grunge στοιχεία και τον εναλλακτικό ροκ ήχο, επηρέασαν και συνεχίζουν να επηρεάζουν πολλές γενιές ανθρώπων.
Το 1989 μάλιστα, κάνουν το ντεμπούτο τους με την κυκλοφορία του πρώτου δίσκου, Bleach. Οι στίχοι του συγκεκριμένου άλμπουμ γράφτηκαν μια νύχτα πριν από την ηχογράφηση, τότε που ένας ανεξήγητος θυμός διακατείχε τον Kurt. Ωστόσο, ο θυμός αυτός απέδωσε καρπούς, αφού ο δίσκος έγινε αρκετά δημοφιλής, ξεπουλήθηκε σχεδόν αμέσως και έκανε τους Nirvana διάσημους σε ολόκληρη την Αμερική. Η αίγλη όμως δε σταματάει εκεί. Το 1991 ακολουθεί η κυκλοφορία του Nevermind, στο οποίο και περιέχεται το τραγούδι ορόσημο, Smells Like Teen Spirit. Έγινε ο πιο επιτυχημένος από τους δίσκους τους, πουλώντας πάνω από 10 εκατομμύρια στις Ηνωμένες Πολιτείες.
Το 1993, κυκλοφορούν τον τελευταίο τους δίσκο με τίτλο Utero, ενώ την ίδια χρονιά ηχογραφούν στη Νέα Υόρκη για λογαριασμό του μουσικού καναλιού MTV, μια unplugged εκδοχή των τραγουδιών τους. Βέβαια, κάπου εδώ πλησιάζει το τέλος για τους Nirvana, καθώς αμέσως μετά τον θάνατο του Kurt τον Απρίλιο του 1994, διαλύονται για πάντα, αφού τίποτα πια δεν έχει αξία δίχως την δική του παρουσία.
Ένας ροκ σταρ με ευαισθησίες
Κάτι που πολλοί δε γνωρίζουν για τον Kurt Cobain, είναι ότι ήταν ένας άνθρωπος που πάλευε ενάντια στην κοινωνική ανισότητα, την προκατάληψη, την καταπίεση και κακοποίηση του γυναικείου φύλου. Προσπαθούσε να επικοινωνήσει όλες αυτές τις ανησυχίες και να συμβάλει στην καταπολέμηση της βίας και του σεξισμού απέναντι στις γυναίκες μέσα από την τέχνη του.
Το 1993 οι Nirvana οργανώνουν μια συναυλία τα έσοδα της οποίας συγκεντρώθηκαν για τα θύματα βιασμού της Βοσνίας. Κάτι που επίσης ζητούσε επανειλημμένα ο Cobain, ήταν οι σεξιστές, οι ομοφοβικοί, οι ρατσιστές και όποια άλλα άτομα εκφράζουν μίσος απέναντι στους συνανθρώπους τους, να μην αγοράζουν τους δίσκους τους και συνεπώς, να μην παρευρίσκονται στις συναυλίες τους. Θυσίασε, θα λέγαμε, κάλλιστα την καριέρα του, προκειμένου να αλλάξει έστω και λίγο αυτόν τον τόσο αφιλόξενο κόσμο.
Οι εξαρτήσεις και το τέλος
Ο Kurt ξεκίνησε να κάνει χρήση εξαρτησιογόνων ουσιών ήδη από την ηλικία των δεκατριών. Μεγαλώνοντας, η χρήση αυτή πήρε διαστάσεις εξάρτησης, καθώς ισχυριζόταν πως οι ουσίες αυτές τον βοηθούσαν ώστε να μη πονάει, αφού πάλευε με μια στομαχική ασθένεια η οποία δεν είχε διαγνωστεί. Ωστόσο, έκανε αρκετές προσπάθειες – αποτυχημένες μεν – να απεξαρτηθεί, με πρώτη την περίοδο που έμαθε πως θα γινόταν πατέρας.
Ωστόσο, όσο μεγάλωνε η φήμη του συγκροτήματος, τόσο περισσότερο συρρικνωνόταν ο Kurt στον εσωτερικό του κόσμο, με αποτέλεσμα να ξεσπά όλο και περισσότερο στις εξαρτιοσογόνες ουσίες, ενώ ήταν φανερό πλέον πως είχε και κάποια καταθλιπτικά επεισόδια. Μάρτυρας, το τελευταίο άλμπουμ τους, Utero στο οποίο συμπεριλαμβάνεται το τραγούδι “I hate myself I want to die”. Πράγματι, ήθελε να πεθάνει. Είχε μάλιστα και αυτοκτονικές τάσεις. Μια μέρα βρέθηκε από την αστυνομία κλειδωμένος σε ένα δωμάτιο μαζί με ένα όπλο, το οποίο έπειτα κατασχέθηκε.
Λίγο πριν το θάνατό του, συμφώνησε να μπει ξανά σε ένα κέντρο αποτοξίνωσης, από το οποίο δραπέτευσε
Σχεδόν μια βδομάδα αργότερα, στις 8 Απριλίου του 1994, βρέθηκε νεκρός με μια σφαίρα στο κεφάλι στο σπίτι του στην Ουάσιγκτον. Ο ιατροδικαστής υποστήριξε πως ο θάνατος έλαβε χώρα στις 5 Απριλίου, ενώ η υπόθεση έκλεισε ως αυτοκτονία. Δίπλα του βρέθηκε ένα σημείωμα στο οποίο έγραφε πως εδώ και πολλά χρόνια η μουσική είχε σταματήσει να του προσφέρει την οποιαδήποτε ευχαρίστηση. Επομένως, δεν υπήρχε λόγος για να ζει.
Κάπως έτσι λοιπόν, ο Kurt εκπλήρωσε την πρόβλεψη που είχε κάνει ήδη από δεκατεσσάρων: Να γίνει πλούσιος και διάσημος, να αυτοκτονήσει και να φύγει δοξασμένα όπως ο Jimi Hendrix. Η φίλη μου η Λίνα, το αποκαλεί «το παράδοξο των 27» και είναι παράδοξο. Πολλοί καταξιωμένοι καλλιτέχνες της ροκ μουσικής σκηνής έσβησαν για πάντα το λαμπρό τους άστρο στην ίδια ακριβώς ηλικία, ανάμεσά τους η Janis Joplin, ο Jim Morrison, η Amy Winehouse, κ.α.
Όπως και να’χουν τα πράγματα, ο ξανθός αυτός νεαρός με το ευγενικό παρουσιαστικό θα είναι για πάντα ο απόλυτος εκπρόσωπος της “Generation X”. Μιας γενιάς ελεύθερης, επαναστατικής, που δε δίσταζε να έρθει αντιμέτωπη με τις σταθερές αξίες της εποχής και να φέρει την αλλαγή. Ο ίδιος, θα παραμείνει για πάντα παιδί κι εμείς, θα έχουμε τα τραγούδια του ως πολύτιμη κληρονομιά για τη δική μας και για τις επόμενες γενιές.
