O James Dean θα έκλεινε σήμερα τα 91 του χρόνια κι εμείς αποφασίσαμε να ρίξουμε μια ματιά στην πολύ σύντομη ζωή ενός εκ των πιο επιδραστικών νέων που εμφανίστηκαν ποτέ στη μεγάλη οθόνη.
Δεν χρειάζονται πολλά για να αφήσει κάποιος το στίγμα του στον κινηματογράφο. Ένας ρόλος, ένα ρούχο, μια ατάκα, είναι αρκετά για να χαραχτεί το όνομα κάποιου στην ιστορία του σινεμά. Ο James Dean μέσα από τρεις ταινίες κατάφερε να κάνει το όνομα του γνωστό στα πέρατα της γης. Μέχρι και όσοι δεν έχουν δει τις ταινίες του, γνωρίζουν το όνομα του ή έστω έχουν δει κάποια γοητευτική πόζα του σε κάποιο poster. Αν αναλογιστεί κανείς πως έζησε μόλις 24 χρόνια, τότε η αναγνώριση του μοιάζει ακόμα πιο εντυπωσιακή.
Τα χρόνια πριν την επιτυχία
Γεννήθηκε στο Μάριον της Ιντιάνα στις 8 Φλεβάρη του 1931 και πέρασε τα πρώτα χρόνια της ζωής του σε μια φάρμα. Εννέα ετών μετακόμισε στην Καλιφόρνια με την οικογένεια του. Ωστόσο, η μητέρα του έπασχε από καρκίνο και πέθανε σε πολύ μικρό χρονικό διάστημα. Ο πατέρας του τον έστειλε πίσω στην Ιντιάνα, όπου άρχισε και την εκπαίδευση του. Αν και περνούσε ώρες μπροστά στο ράδιο ακούγοντας ιστορίες, είχε και μια άλλη μεγάλη αγάπη, την οδήγηση. Από μικρός έπαιρνε μέρος σε αγώνες μοτοσικλετών, πριν καν αποκτήσει δίπλωμα.
Όταν τελείωσε το λύκειο επέστρεψε στην Καλιφόρνια όπου ο πατέρας του τον έπεισε να κυνηγήσει καριέρα δικηγόρου. Η αγάπη του όμως για την υποκριτική τον οδήγησε προς κάποια δραματικά μαθήματα στο UCLA και αργότερα στη Νέα Υόρκη. Εκεί κατάφερε να εισαχθεί στην διάσημη δραματική σχολή “Actor’s Studio” του Lee Strasberg.
Η διετία που άλλαξε τη ζωή του
Αν και κατάφερε να κάνει κάποιες εμφανίσεις σε τηλεόραση και θέατρο, ο μεγάλος ρόλος δεν ήρθε μέχρι το 1954 όπου ο θρυλικός σκηνοθέτης, Elia Kazan, τον επέλεξε για να πρωταγωνιστήσει στο East of Eden. Η ταινία, που ήταν βασισμένη στο ομώνυμο βιβλίο του John Steinbeck, έκανε πάταγο στην νεολαία της εποχής. Οι νέοι είδαν στο πρόσωπο του Cal Trask, του χαρακτήρα που υποδύθηκε ο Dean, τον αγώνα της για αποδοχή και την επανάσταση ενάντια στην εξουσία. Έτσι το πρόσωπο του Dean άρχισε να παίζει παντού. Περιοδικά της εποχής πολεμούσαν για μια συνέντευξη του και ο ρόλος του χάρισε και μια υποψηφιότητα για Όσκαρ.
Λίγους μήνες αργότερα ήρθαν και οι άλλοι δύο μεγάλοι ρόλοι. Αυτός του Jim Stark στο Rebel Without a Cause του Nicholas Ray και αυτός του Jett Rink στο Giant του George Stevens. Δυστυχώς, οι ταινίες προβλήθηκαν μετά τον θάνατο του. Ήταν, όμως, αρκετές για να τον ανεβάσουν πολύ ψηλά στα μάτια των θεατών. Η δεύτερη υποψηφιότητα για το Giant δεν κατάφερε να του χαρίσει το αγαλματίδιο έστω και μετά θάνατον.
Το ατύχημα
Στις 30 Σεπτεμβρίου 1955, ο Dean οδηγούσε την αγαπημένη του Porsche 550 Spyder, στην οποία είχε δώσει το ψευδώνυμο “Little Bastard“. Ήταν μαζί με τον Γερμανό φίλο του και μηχανικό της Porsche, Rolf Wütherich, όταν σε μια διασταύρωση στο Cholame της Καλιφόρνια συγκρούστηκε με ένα άλλο όχημα. Ο Dean σκοτώθηκε ακαριαία, ενώ ο Wütherich υπέστη σοβαρά τραύματα, αλλά επέζησε. Ο οδηγός του άλλου οχήματος βγήκε επίσης ζωντανός από τα συντρίμμια. Αυτή ήταν και η μέρα την οποία ο Dean μετατράπηκε από είδωλο, σε θρύλο.
Δημοσιεύματα της εποχής μίλησαν για την συνήθεια του ηθοποιού να οδηγεί σε ιλιγγιώδεις ρυθμούς. Έγινε, μάλιστα, γνωστό πως λίγες ώρες πριν το ατύχημα είχε δεχθεί κλήση για υπερβολική ταχύτητα. Η αγάπη του για την ταχύτητα ήταν τελικά και αυτή που του στοίχισε. Αργότερα άρχισαν και οι φήμες για την κατάρα του “Little Bastard”. Λέγεται πως τα συντρίμμια του αυτοκινήτου έσπασαν τα πόδια ενός μηχανικού. Λίγους μήνες αργότερα, κάποια από τα μέρη του που αποτέλεσαν ανταλλακτικά για άλλα αυτοκίνητα, βρέθηκαν σε άλλα τρακαρίσματα.
Η κληρονομιά
Αν και έχουν περάσει 66 χρόνια από τον θάνατο του, ο James Dean δεν έχει περάσει στη λήθη σε καμία περίπτωση. Μέχρι και σήμερα, με την ανακύκλωση της μόδας που κάθε λίγο επιστρέφει στον προηγούμενο αιώνα, το στιλ του νεαρού πρωταγωνιστή αποτελεί πρότυπο για πολλούς νέους. Αλλά η κληρονομιά του δεν σταματάει εκεί. Οι ρόλοι του αποτελούσαν και αποτελούν σημεία αναφοράς για κάθε νέο που κάνει την επανάσταση του, όποια μορφή και να έχει. Το Χόλιγουντ ακόμα ψάχνει να βρει τον “επόμενο James Dean”. Η γνώμη μας είναι πως αυτό δεν θα γίνει ποτέ.
