Έχω ταξιδέψει αρκετά στα 25 μου χρόνια. Μπορώ να πω με απόλυτη σιγουριά οτι δεν έχω συναντήσει ξανά πόλη που να της ταιριάζει ο όρος παραμυθένια περισσότερο από τη Χαϊδελβέργη. Εγκατεστημένη στο κρατίδιο της Βάδης-Βιτεμβέργης και περήφανα δεσπόζουσα στο κέντρο της Ευρωπαϊκής ηπείρου, η Χαϊδελβέργη θα πρέπει να αποτελεί ανασπόσπαστο κομμάτι οποιουδήποτε επίδοξου επισκέπτη της Γερμανίας.
Η Χαϊδελβέργη μέσα από τα μάτια ενός φοιτητή Erasmus
Η εμπειρία της επίσκεψης αυτής ξεκινάει ελαφρώς παράδοξα. Το τρένο έχει φτάσει, έχεις περάσει την έξοδο του κεντρικού σταθμού (Hauptbahnhof). Αμέσως έρχεσαι αντιμέτωπος με ένα καθαρά αστικό περιβάλλον. Καμία σχέση με τις εικόνες που είχες σχηματίσει στο μυαλό σου ή αυτές που πιθανόν είχες αναζητήσει και βρει στο διαδίκτυο. Μια ματιά όμως γύρω αρκεί για να σου βάλει το μικρόβιο οτι αυτή η μικρή πόλη δεν είναι σαν όλες τις άλλες. Εκατοντάδες ποδήλατα, ευρύχωροι δρόμοι, ανοιχτωσιά που αποτρέπει από το να βιώσεις την ασφυξία της πόλης και απλόχερες δόσεις πρασίνου. Όλα αυτά δεν αφήνουν το μάτι να πνιγεί στη μονοτονία της αστικής παλέτας.
Επιβιβάζεσαι στο λεωφορείο και σε δέκα μόλις λεπτά βρίσκεσαι στο κέντρο της πόλης, την πλατεία του Μπίσμαρκ (Bismarkplatz). Κόσμος πολύς, πολίτες από όλα τα μήκη και τα πλάτη του κόσμου κινούνται εδώ και εκεί, χωρίς να βιάζονται, χωρίς αίσθηση άγχους. Ψωνίζουν, περιμένουν στοϊκά το λεωφορείο ή το τραμ για να πάνε στο σπίτι ή τη δουλειά τους ή απολαμβάνουν τη βόλτα τους. Ναι, η Χαϊδελβέργη είναι σίγουρα ένας ζωντανός οργανισμός και εσύ βρίσκεσαι στην καρδιά του.
Στην καρδιά της πόλης
Από τη Bismarkplatz ξεκινάει ο κεντρικός δρόμος της Χαϊδελβέργης, ένας αγωγός γεμάτος μαγαζιά, προτάσεις για καφέ, μπύρα ή φαγητό. Ο δρόμος αυτός ενώνει το αστικό κέντρο με την περιοχή της παλιάς πόλης με τα γραφικά, θαρρείς βγαλμένα από μυθιστόρημα σοκάκια με τους πλακόστρωτους δρόμους και τις ανοιχτές, γεμάτες ζωντάνια πλατείες.
Δεν είναι ώρα, όμως, για να πάρεις την κατεύθυνση αυτή, γιατί υπάρχει μέσα σου ακόμα ένα αίσθημα ακόρεστο. Μια εικόνα που έχει κατακλύσει τη σκέψη σου και έχει κεντρίσει την περιέργειά σου. Η γέφυρα βρίσκεται σε απόσταση αναπνοής και σε έλκει. Είσαι μια ανάσα από τον ποταμό Νέκαρ. Αρχίζεις να περπατάς και η εικόνα ξεδιπλώνεται μπροστά σου σαν σκηνή θεάτρου όταν πέφτει η αυλαία. Έχεις φτάσει στον προορισμό σου!
Μια εικόνα από όνειρο
Στέκεσαι στο κέντρο της γέφυρας και προσπαθείς να αφήσεις το μυαλό σου να συνειδητοποιήσει το θέαμα και να απορροφήσει κάθε μόριο ανάμνησης. Δε χρειάζεσαι φωτογραφική μηχανή για να απαθανατήσεις τη στιγμή, είσαι σίγουρος οτι δε θα ξεχάσεις αυτή την εικόνα. Πανέμορφα κτίρια από άλλη εποχή αγκαλιάζουν τον ποταμό από τις δύο του μεριές. Ξεπροβάλλουν ανάμεσα στα δέντρα και είναι τοποθετημένα το ένα κάτω από το άλλο σαν θεατές σε έργο. Όλα στραμμένα προς τον Νέκαρ, ο οποίος, ακολουθώντας τη φυσική του πορεία χάνεται στον ορίζοντα ανάμεσα στα βουνά.
Και ξαφνικά αυτή την εικόνα απόλυτης συμμετρίας διαταρράσει με τον πιο όμορφο τρόπο το κάστρο. Από τη δεξιά μεριά, το βλέμμα αποσπάται από την παλιά πόλη και καρφώνεται ψηλά, οπού το φρούριο στέκει αγέρωχο και αυτοκρατορικό. Επιβλέπει την πόλη και ζωντανεύει όλη την ιστορία της με μια εικόνα. Στο σημείο, λοιπόν, εκείνο που το παραμύθι παίρνει σάρκα και οστά, ξεκινάει και ο έρωτας με τη Χαϊδελβέργη!
