Η πραγματικότητα της ενήλικης ζωής, ξέρεις ποια λέω, αυτή η πραγματικότητα των 20-30 που περίπου ξέρεις τι θέλεις να κάνεις, αλλά δεν ξέρεις πώς, εκεί που βρίσκεις εμπόδια που δεν περίμενες, εκεί που θέλεις να πετύχεις και κάπως όλα σου πάνε ανάποδα.
Ευτυχώς, ο Noah Baumbach και η Greta Gerwig φροντίζουν να μη μας τα δείχνουν όλα αυτά με φόντο την Times Square, το Brooklyn και κάθε κλισέ γειτονιά της Νέας Υόρκης. Αντιθέτως, επιχειρούν με δύο ταινίες που πραγματεύονται την ενήλικη ζωή, να αποτυπώσουν με χιούμορ και ένα γλυκό συναίσθημα νοσταλγίας μικρές ιστορίες ενηλικίωσης.
Frances Ha (2012)
H Frances (Greta Gerwig) είναι μια αδέξια, αλλά αξιαγάπητη νέα κοπέλα στα 27 της χρόνια. Προσπαθεί να βρει μια ισορροπία μεταξύ του πρόσφατου χωρισμού της, της απόφαση της κολλητής της φίλης και συγκατοίκου της να μετακομίσει με τον φίλο της, αλλά και της ακαδημίας χορού που είναι ότι πιο κοντινό έχει(;) σε δουλειά. Και εκεί που όλα αυτά αιωρούνται, εκεί αρχίζει και η πραγματική ζωή της Frances. Μια ζωή με απογοητεύσεις, εμπόδια, δυσκολίες, αλλά μια Frances που χαμογελάει αμήχανα, προχωράει βήμα βήμα, δίνει ευκαιρίες, παραμένει σχεδόν ανώριμα αισιόδοξη και δεν τα παρατά. Γρήγοροι διάλογοι, σχεδόν ανεπιτήδευτα σωστό νοσταλγικό soundtrack που ταιριάζει απόλυτα με την ασπρόμαυρη φωτογραφία της ταινίας. Κάπου εκεί ίσως βρεις και εσύ μερικούς λόγους να μη τα παίρνεις όλα τόσο σοβαρά.
Mistress America (2015)
Το Mistress America έρχεται με μια διαφορετική ατμόσφαιρα, που θυμίζει αρκετά ταινία του Woody Allen. Εδώ ο Noah και η Greta εξιστορούν τη σχέση δύο εν δυνάμει ετεροθαλών αδερφών, της Brooke (Greta Gerwig) και της Tracy (Lola Kirke). Οι ίδιες συναντιoύνται έπειτα από το τηλεφώνημα της Tracy στη Brooke με σκοπό να τη γνωρίσει. Η Brooke βλέπει τη ζωή με λίγο πιο ιδιαίτερο τρόπο, είναι περιπετειώδης, σαρκαστική. Θα έλεγε κανείς ότι είναι μια Frances τρία χρόνια αργότερα. Αντίθετα, η Tracy είναι πιο μοναχική, επιζητά τη προσοχή της Brooke με πιο ανορθόδοξους τρόπους. Το Mistress America σου δίνει την εντύπωση μιας κωμωδίας, χωρίς ιδιαίτερη ουσία. Αυτός όμως είναι ο μόνος τρόπος για να μη σε αφήσει να σκεφτείς. Με τους έξυπνους διαλόγους, τους σύγχρονους προβληματισμούς και το συναισθηματισμό που εκπέμπει η χημεία μεταξύ της Brooke και της Tracy, τα συναισθηματικά δραμεντί αποκτούν ξανά νόημα.
