Πρεμιέρα στο φετινό διαγωνιστικό τμήμα του φεστιβάλ των Καννών έκανε το Bird, της γνωστής σκηνοθέτριας, Andrea Arnold. Όσο για το καστ της ταινίας, πρωταγωνιστεί ο Barry Keoghan, που γνωρίσαμε στον Θάνατου του Ιερού Ελαφιού του Γιώργου Λάνθιμου και πιο πρόσφατα είδαμεστην ταινία Saltburn, η Nykiya Adams και ο Franz Rogowski (Great Freedom, Passages).
Λίγα λόγια για την ταινία
Οι γονείς της Bailey (Nykiya Adams) έχουν χωρίσει και αυτή μένει πλέον με τον πατέρα της, τον Bug (Barry Keoghan). Μια μέρα, ο Bug ανακοινώνει στην Bailey ότι παντρεύεται τη νέα του σύντροφο. Η Bailey στην προσπάθειά της να διαφύγει από την κατάσταση, το σκάει από το σπίτι. Αυτή η μέρα περιπλάνησης που ακολουθεί την οδηγεί σε μια νέα γνωριμία. Ο Bird (Franz Rogowski) την πλησιάζει με σκοπό να αποσπάσει κάποιες πληροφορίες σχετικά με την περιοχή. Η Bailey, όμως, τον συμπαθεί, βρίσκει συντροφιά σε αυτόν και κάπως έτσι ξεκινά το ταξίδι τους με στόχο να καταφέρει να βρει ο Bird την οικογένειά του.
Η ταινία έχει έναν αυθορμητισμό, αλλά και μια δυναμικότητα. Κύριο χαρακτηριστικό, και κάτι που η Arnold χρησιμοποιεί γενικότερα στις ταινίες της, είναι η κάμερα στο χέρι. Στο συγκεκριμένο έργο φαίνεται να έχει τελειοποιήσει αυτή την τεχνική, προσφέροντας έτσι στην ταινία αυθεντικότητα και μια προσέγγιση που επικεντρώνεται στο κάθε άτομο ξεχωριστά.
Ενδιαφέρον έχουν και τα υποκειμενικά πλάνα της πρωταγωνίστριας, που δείχνουν τα βίντεο που τραβάει η ίδια με το κινητό της. Με αυτόν τον τρόπο η ταινία καταπιάνεται και και με την επίδραση των κινητών τηλεφώνων και των social media. Αξιοποιείται το κάθετο κάδρο και η εικόνα που αποτυπώνεται μοιάζει με κινητού, συμπεριλαμβάνοντας έτσι την ψηφιακή πραγματικότητα του σήμερα.
Το Bird της Andrea Arnold ασχολείται με τον θεσμό της οικογένειας
Πιο συγκεκριμένα, παρουσιάζει μια δύσκολη πραγματικότητα που είναι γνώριμη σε αρκετούς άνθρωπους. Ο κάθε χαρακτήρας ψάχνει το άτομο που θα του προσφέρει τρυφερότητα, αγάπη, προστασία. Στην πορεία, ανακαλύπτοντας αυτές τις ανάγκες τους, προσεγγίζουν και τα κατάλληλα άτομα. Η ταινία δεν παρουσιάζει την τέλεια οικογένεια, αλλά οικογένειες που δημιουργούμε στη διάρκεια της ζωής μας, και οι οποίες πολλές φορές μέσα από τα προβλήματά τους, αναδεικνύουν την αλληλεγγύη και τη συμπόνια.
Ιδιαίτερο ενδιαφέρον έχει το πώς η Arnold αξιοποιεί την παρουσία των ζώων συμβολικά. Από πτηνά, βατράχους, ψάρια, μέχρι σκυλιά και αλεπούδες, η ελευθερία των άγριων ζώων και η συντροφιά των κατοικιδίων έχουν τη δική τους σημασία και ρόλο τους στην εξέλιξη της ιστορίας. Άλλωστε, αποδεικνύεται ότι και το όνομα του Bird δεν είναι καθόλου τυχαίο.
Ο νατουραλιστικός χαρακτήρας της ταινίας την κάνει να ξεχωρίζει. H Arnold παίρνει τον μεγεθυντικό φακό και εστιάζει σε ανθρώπους που η κοινωνία συχνά αφήνει στο περιθώριο. Αφηγείται ιστορίες καθημερινών ανθρώπων, αναδεικνύει τις πραγματικές κακουχίες και δίνει φωνή σε αυτό το κομμάτι του πληθυσμού, αρνούμενη να τους αφήσει να περάσουν στη λήθη.
