Με αφορμή τη συμμετοχή της στο Made In Thessaloniki, αποφασίσαμε να συναντήσουμε τη Γεωργία ένα μεσημέρι Κυριακής στο εργαστήριό της. Έφτασε στο ραντεβού με την υπέροχη βέσπα της και μας άνοιξε τις πόρτες του «δεύτερου σπιτιού της», της βιοτεχνίας υποδημάτων Fabrica Fabrica. Ένα νέο κορίτσι, που έχει αποφασίσει να «επιμείνει παραδοσιακά», δημιουργώντας ένα ιδιαίτερο brand χειροποίητων παπουτσιών. Μας ξενάγησε στο εργαστήριό της, μοιράστηκε μαζί μας μερικά από τα μυστικά της τέχνης στης, ενώ με κάθε ευκαιρία μας τόνιζε πως ουσιαστικά μεγάλωσε μέσα στη βιοτεχνία. Η κουβέντα μαζί της μάς αποκάλυψε πώς ένα νέος άνθρωπος, όταν αγαπάει τη δουλειά του, μπορεί να δημιουργήσει ακόμα και στις πιο αντίξοες για το επάγγελμά του συνθήκες.
Πώς ξεκίνησε η ενασχόλησή σου με την υποδηματοποιία;
Τελείωσα λογιστική. Δούλεψα λίγο περιστασιακά στα λογιστικά και μετά σε μπαράκια, καφετέριες, πρωί, βράδυ… Τη βιοτεχνία την είχε ο πατέρας μου, οπότε μεγάλωσα μέσα σε αυτή. Ήταν δίπλα στο σχολείο μου και μόλις τελείωνα το μάθημα πήγαινα εκεί, όχι σπίτι. Μου άρεσε πάρα πολύ και το είχα για χρόνια στο μυαλό μου, αλλά όταν είσαι με γονείς στην επιχείρηση είναι δύσκολο να πάρεις την απόφαση. Εγώ ξεκίνησα συνειδητά και δυναμικά από το 2016. Όμως από μικρό παιδί ήμουν εδώ μέσα και βοηθούσα, έμαθα την τέχνη εμπειρικά. Υπάρχουν κάποιες σχολές στην Αθήνα υποδηματοποιίας, αλλά σε αυτή την τέχνη όλοι μαθήτευσαν δίπλα σε άλλους μάστορες. Νομίζω πως αυτό είναι το καλύτερο σχολείο.
Πώς επιλέγεις να διαφημίσεις τη δουλειά σου;
Ποντάρω στο brand name, πως χτίζω κάτι γύρω από το όνομα. Ξέρει ο άλλος πως όταν επιλέγει παπούτσι από μένα θα είναι άνετο, θα είναι χειροποίητο. Θα το κρατήσει μια ζωή, θα έχει αυτή τη ρετρό διάθεση που δεν ακολουθεί τις τάσεις της μόδας.
Γιατί έχεις υιοθετήσει αυτό το ρετρό ύφος για τις δημιουργίες σου;
Είναι γραμμές που με αντιπροσωπεύουν πολύ σαν αισθητική. Δεν είναι όλα μόνο ρετρό, έχουμε και πινελιές ποιο μοντέρνες και πιο ροκ, αλλά προτιμώ να κινούμαι σε μια πιο μίνιμαλ γραμμή. Προσπαθώ να φτιάχνω πολύ άνετα παπούτσια και να το διαφημίζω. Και η αλήθεια είναι ότι οι πελάτισσες είναι ευχαριστημένες από αυτό. Γενικότερα υπάρχει μια τάση να γυρνάμε λίγο προς το χειροποίητο και την τοπική παραγωγή.
Ποιες είναι οι μεγαλύτερες δυσκολίες του επαγγέλματος;
Η αγορά είναι πλέον πολύ δύσκολη, υπάρχει πολύ μεγάλος ανταγωνισμός με τα εισαγόμενα οικονομικά παπούτσια. Υπάρχει και μεγάλο τρέξιμο στο κομμάτι της παραγωγής. Δεν είναι τόσο εύκολο, όσο μπορεί να νομίζει κανείς, το να βγάλεις ένα παπούτσι. Πρέπει να το σχεδιάσεις, να βρεις το σωστό τακούνι, ποιο πέλμα ταιριάζει. Επίσης, επειδή δεν υπάρχει πια ζήτηση στο επάγγελμα, όσοι έχουν απομείνει στη βιοτεχνία υποδημάτων είναι κυρίως μεγάλοι άνθρωποι, «μάστορες», που τους νοιάζει κυρίως πότε θα συνταξιοδοτηθούν, με αποτέλεσμα να μην υπάρχουν καινούρια χέρια.
Τη δεκαετία του ’80, όταν τη βιοτεχνία δούλευε ο πατέρας μου, στο σωματείο βιοτεχνών υποδημάτων υπήρχαν πάνω από 1000 βιοτεχνίες μόνο στη Θεσσαλονίκη. Σήμερα είναι γύρω στις 40.
Όταν πας σε μια βιτρίνα, το μάτι σου έχει μάθει πλέον να πέφτει στα μεγάλα brands. Δε βλέπεις έτσι αυτά που μπορεί να είναι από ελληνικές εταιρίες, αλλά να μη τα ξέρεις. Εγώ προσπαθώ να κάνω embargo σε όλες αυτές τις μεγάλες εταιρίες, γιατί αν πάω σε έναν βιοτέχνη να αγοράσω ρούχα, θα έρθει κι αυτός από μένα να αγοράσει παπούτσια. Και το ‘χει δείξει η ιστορία αυτό.
Πώς πήρες την απόφαση να συμμετάσχεις στο Made In;
Μέσω ενός φίλου που ασχολούνταν παλιά με το Open House, μου πρότειναν να μπω στο Made In. Στην αρχή το φοβόμουν, γιατί δεν ήξερα αν ήθελα να έρχονται εδώ, να σκαλίζουν τα εργαλεία και τα μηχανήματα. Αλλά εν τέλει ήταν μια τέλεια εμπειρία! Και σίγουρα με βοήθησε και στη δουλειά μου. Πέρυσι ήρθαν πάρα πολλοί άνθρωποι και πραγματικά εντυπωσιάστηκα που γνώριζαν το brand name Fabrica Fabrica. Και έρχονται ακόμα κοπέλες να αγοράσουν παπούτσια από εδώ, που είχαν έρθει για πρώτη φορά στο Made In.
Όσοι σε ακολουθούν στα social media, σίγουρα θα έχουν δει την υπέροχη σειρά από comic strip “Cuties”. Από πού προέκυψε η συνεργασία σου με τον Σταύρο Κιουτσιούκη;
Με το Σταύρο είμαστε φίλοι και έχουμε και οι δύο μεγάλη αγάπη για τις βέσπες. Έτσι, συζητώντας, μάς ήρθε αυτή η ιδέα, να κάνουμε κάθε εβδομάδα ένα strip. Νομίζω πως πλέον ο Σταύρος και το brand μου είναι ένα πράγμα!
Θυμάσαι κάποιο αξιοσημείωτο περιστατικό σχετικά με τη δουλειά σου;
Ένα «περίεργο» περιστατικό είναι πως μου έχουν ζητήσει από παράσταση που έπαιζαν άντρες, να φτιάξω κάτι που να θυμίζει γυναικεία γόβα. Αυτό ήταν ένα challenge!
Ποιος είναι ο επόμενος στόχος για το Fabrica Fabrica;
Ο επόμενος στόχος είναι να δημιουργήσουμε ένα e-shop και μετά θα θέλαμε να ανοίξουμε κι ένα κατάστημα.
Η βιοτεχνία υποδημάτων Fabrica Fabrica θα είναι ανοιχτή για το κοινό στα πλαίσια της δράσης του Open House, Made In Thessaloniki, την Κυριακή 17/11 11:00 – 15:00
Δραγουμάνου 10, περιοχή Βαρδάρη
Φωτογραφίες: Μαρία Καλλιπολίτη
