Σε έναν κόσμο που συνεχώς αλλάζει και μας εκπλήσσει ευχάριστα ή δυσάρεστα, τέτοιες ειδήσεις αξίζει να ακουστούν. Μόλις πριν λίγες μέρες, η Εσθονία μπήκε στη μικρή αυτή λίστα κρατών με γυναίκες αρχηγούς. Το 2021 έμελλε να είναι η χρονιά όπου για πρώτη φορά η Εσθονία θα έχει γυναίκα πρωθυπουργό, γυναίκα πρόεδρο αλλά και 6 ακόμη γυναίκες στο υπουργικό συμβούλιο.
Συχνά ακούμε για τις επιτυχίες των κρατών των οποίων το τιμόνι κρατά κάποια γυναίκα
Πάρε για παράδειγμα τη Νέα Ζηλανδία, όπου η Τζασίντα Άρντερν έγινε η νεότερη ηγέτιδα του κόσμου σε ηλικία μόλις 38 ετών. Σήμερα, η Κάγια Κάλας της Εσθονίας, στην ηλικία των 43 ετών, υπόσχεται να φέρει μία ανάσα στο κράτος της, που τελευταία πέρασε πολλά. Συγκεκριμένα, ο προκάτοχός της, Γιούρι Ράτας, παραιτήθηκε ξαφνικά μετά από καταγγελίες για διαφθορά. Αυτό είχε ως αποτέλεσμα να καταρρεύσει ο έως τότε κυβερνητικός συνασπισμός, στον οποίο συμμετείχε και το ακροδεξιό κόμμα, ΕKRE, της Εσθονίας. Η Κάλας, αρχηγός του κόμματος μεταρρύθμισης, αμέσως μετά την εκλογή της ως νέα πρωθυπουργός φρόντισε να απομακρύνει και να αποκλείσει το ΕKRE από τη Bουλή.
Aπό την πρώτη κιόλας ημέρα, η Κάγια Κάλας έλαβε υπόψιν της τα περιβαλλοντικά και τεχνολογικά ζητήματα της χώρας
Ανακοίνωσε, μάλιστα, ότι η κυβέρνηση της θα είναι αρκετά “φιλευρωπαϊκή”. Όλα αυτά μας οδηγούν στο συμπέρασμα -ή την ελπίδα- ότι η Εσθονία θα γίνει η επόμενη ευρωπαϊκή χώρα που θα φέρει νέες πρωτοβουλίες και θα ακουστεί σε όλον τον κόσμο. Φυσικά, το πρόβλημα της πανδημίας παραμένει και θα πρέπει να τεθεί ψηλά στην ατζέντα της νέας πρωθυπουργού.
Σύμφωνα με πρόσφατη έρευνα, οι χώρες με γυναίκες αρχηγούς αντιμετώπισαν πιο “συστηματικά” την πανδημία με πιο ενεργές και συντονισμένες προσπάθειες για την προστασία της χώρας. Έρευνες σαν κι αυτή μαρτυρούν ότι το στερεότυπο που δε θέλει γυναίκες σε υψηλές κυβερνητικές θέσεις και θέσεις εξουσίας, σταδιακά καταρρίπτεται. Γυναίκες όπως η Κάγια Κάλας της Εσθονίας, η Τζασίντα Άρντερν της Νέας Ζηλανδίας, η Καμάλα Χάρις, αντιπρόεδρος των Η.Π.Α., η Mette Frederiksen, πρωθυπουργός της Δανίας, η Sanna Marin, πρωθυπουργός της Φινλανδίας, είναι η απόδειξη. Το μόνο που έχουμε να κάνουμε είναι να παρακολουθούμε και να επιβραβεύουμε το έργο τους και φυσικά, να μαθαίνουμε από αυτό.
