Μια ταινία για όσους θέλουν να μεταφερθούν στην Αγγλία του 18ου αιώνα και να αναμειχθούν με την αριστοκρατική κοινωνία της εποχής. Οι λάτρεις των σκηνικών και κοστουμιών θα την αγαπήσουν και οι θαυμαστές της Τζέιν Όστεν θα αναβιώσουν το κλασσικό μυθιστόρημα σε όλο του το μεγαλείο. Άλλοτε κωμικό άλλοτε οπτικά απολαυστικό, το Emma είναι μια ταινία με σενάριο που μπορεί να έχει μείνει σε κάποια άλλη εποχή αλλά παράλληλα αναδεικνύει την κομψότητα και τη συγγραφική ιδιοφυία που το διέπει.
Πλοκή
Η Emma (Anya Taylor-Joy) είναι μια νεαρή, όμορφη και πλούσια κοπέλα, που κατοικεί μαζί με τον πατέρα της (Bill Nighy) στην Αγγλία της Γεωργιανής εποχής. Έχοντας μηδενικές οικονομικές έγνοιες, και ζώντας μια πλουσιοπάροχη ζωή, έχει αναπτύξει μια διαφορετική στάση απο αυτή των γυναικών της ηλικίας της. Δείχνει οτι δεν την ενδιαφέρουν οι ρομαντισμοί και οι γάμοι, ενώ βρίσκει ιδιαίτερη χαρά στο να κάνει προξενιά. Ο μόνος άνθρωπος που δεν πηγαίνει με τα νερά της και την επικρίνει είναι ο κύριος Knightley (Johnny Flynn) πράγμα ασυνήθιστο για τον περίγυρο της. Μετά το γάμο της φίλης και γκουβερνάντας της που προξένεψε η ίδια, αποφασίζει οτι θέλει να εφαρμόσει τις ικανότητες της και στην καινούργια, αθώα 17 χρονη φίλη της Harriet (Mia Goth) η οποία την βλέπει σαν πρότυπο.
Αγνοώντας την ανωριμότητα και την έλλειψη εμπειριών της η Emma θα προσπαθήσει να καθορίσει τη ζωή της φίλης της αλλά και των γύρω της αδιαφορώντας για τις επιπτώσεις που έχουν οι αποφάσεις της. Στην προσπάθεια της να στήσει το περιβάλλον της όπως αυτή το θέλει, έρχεται αναπόφευκτα αντιμέτωπη με την αλήθεια. Οι άνθρωποι έχουν συναισθήματα και τα πράγματα δεν μπορούν να γίνονται όπως έχει συνηθίσει να γίνονται. Σύμφωνα με τις δικές της προτιμήσεις δηλαδή. Με τον καιρό, εξελίσσεται σαν χαρακτήρας και συνειδητοποιεί οτι δε διαθέτει το αλάθητο που ήταν τόσο σίγουρη οτι διέθετε. Είναι αναγκαίο να κατανοήσει οτι η άνετη και ανεμπόδιστη ζωή της οριοθετείται όταν η ίδια εμπλέκεται σε ζωές άλλων. Διότι τότε μόνο θα ελευθερωθεί απο τις παρωπίδες της αριστοκρατικής της αφέλειας και θα μπορέσει να δει ολόκληρη την εικόνα.
Σκηνικά -Κοστούμια
Θα το παραδεχτώ, αυτό το είδος ταινιών δεν ανήκει στα προσωπικά αγαπημένα. Δύσκολα, λοιπόν, απο μόνος μου θα έβλεπα μια τέτοια ταινία. Αν ανήκεις στην ίδια κατηγορία, επίτρεψε μου να σου πω ποια είναι τα στοιχεία που μπορεί να εκτιμούσες. Αρχικά τα σκηνικά και τα κοστούμια. Η ταινία απο την αρχή μέχρι το τέλος διατηρεί τόσο μεταφορικά -όσο και κυριολεκτικά- πλούσιες σκηνικά εικόνες. Τα κοστούμια είναι προσεγμένα μέχρι και την τελευταία λεπτομέρεια. Τα ανάκτορα είναι τόσο λεπτομερώς διακοσμημένα και στημένα που ακτινοβολούν τον πλούτο των οικογενειών αυτών. Ο φωτισμός και τα χρώματα είναι πάντα τόσο διαυγή και απαλά που σε φέρνουν πιο κοντά στην αψεγάδιαστη αυτή ζωή.
Εξίσου ενδιαφέροντες είναι και οι συνδυασμοί των ρούχων με το περιβάλλον που βρίσκονται οι χαρακτήρες. Είναι τόσο μελετημένοι και ταιριαστοί που πολλές φορές μπορείς απλά να παρατηρήσεις την εικόνα και να ξεχάσεις την πλοκή. Σε συνδυασμό με τη μουσική στο υπόβαθρο, η ατμόσφαιρα εύκολα σε μεταφέρει σε εκείνη την εποχή και μετά απο λίγη ώρα προσαρμόζεσαι πλήρως στο τότε κλίμα.
Τι να προσέξεις
Απο τα πιό αξιοσημείωτα πράγματα σε αυτήν την ταινία είναι το πόσο αναδεικνύεται η ανάγκη για συγγραφική μαεστρία στο σινεμά. Συνηθίζουμε πολλές φορές στο σινεμά να ακούμε τις σκέψεις του πρωταγωνιστή και να καταλαβαίνουμε τι συμβαίνει στο κεφάλι του με πολύ ξεκάθαρους τρόπους. Στην περίπτωση του Emma, παρακολουθούμε την εξέλιξη του χαρακτήρα της και καταλαβαίνουμε τις διεργασίες του μυαλού της μόνο και μόνο απο το πώς αυτή συναναστρέφονται με τον περίγυρό της. Υπάρχει μια κομψότητα και μια φινέτσα στο πώς αντιλαμβανόμαστε τις σκέψεις της ηρωίδας χωρίς αυτή να τις δηλώσει ποτέ ξεκάθαρα.
Αυτή η ασυνείδητη επαφή που έχουμε με την πρωταγωνίστρια αλλά και με τους άλλους χαρακτήρες στηρίζεται αποκλειστικά στο πως αυτοί αλληλοεπιδρούν. Επιπρόσθετα, το εκλεπτυσμένο βρετανικό χιούμορ λειτουργεί ως ένας επιπλέον παράγοντας κομψότητας. Αυτό εκδηλώνεται κυρίως σε μορφή χλευασμού των καθωσπρεπισμών και συμπεριφορών της υψηλής αυτής κοινωνίας. Σχολιάζεται παράλληλα και η αδυναμία αυτών των τρόπων ζωής. Όταν όλα τα προβλήματα σου είναι λυμμένα και μπορείς να ελέγξεις τα πάντα, το μόνο που μπορεί να σε αναστατώσει είναι το ανεξέλεγκτο του καιρού. Με την παραμικρή δυσκολία, όλοι αναστατώνονται και ανησυχούν. Από την άλλη, η ζωή της Emma ήταν τόσο τέλεια που αναγκάστηκε να ασχολείται με τις ζωές των άλλων για να βρεί το ενδιαφέρον της.
Ερμηνείες
Ο τρόπος με τον οποίο μεταφέρονται οι χαρακτήρες των ανθρώπων της εποχής εκείνης στις ταινίες είναι συνήθως παρόμοιος. Η καθώς πρέπει ομιλία και στάση σώματος και τα περιττά χαμόγελα είναι κάτι που έχουμε δεί πολλές φορές. Το Emma, διατηρεί αυτό το στύλ ερμηνειών και κατατάσσεται μαζί με τις αντίστοιχες ταινίες του είδους. Σε αντίθεση για παράδειγμα με τις ερμηνείες στην Ευνοούμενη του Λάνθιμου. Επομένως, προσωπικά δεν μπόρεσα να διακρίνω κάτι ιδιαίτερο και πρωτότυπο.
Όπως αναφέρθηκε, η κατανόηση της ανάπτυξης του χαρακτήρα της Emma εξαρτάται πολυ απο το πως αυτή συμπεριφέρεται. Μπορεί επομένως να ειπωθεί οτι η ερμηνεία της ηθοποιού καθορίζει το πόσο καλά αυτός θα αποδοθεί. Η νεαρή Anya Taylor-Joy (The Witch, Split) κάνει λοιπόν ικανοποιητικά τη δουλειά της εκπέμποντας αυτόν τον βρετανικό ελιτίστικο αέρα. Απο την άλλη πρέπει να αναφέρω οτι ο Bill Nighy δεν μπορεί να μην κλέψει την παράσταση σε κάθε σκηνή που εμφανίζεται.
Βαριόμουν να διαβάσω τα παραπάνω, να πάω να το δω;
Οπότε, αν θέλετε να κρατήσετε κατι απο τα παραπάνω ειναι το εξής. Αν ανήκετε στη μερίδα του πληθυσμού που αγαπάει τις ρομαντικές ταινίες εποχής, αυτή η ταινία είναι must. Αν απο την άλλη κάποιος σας τραβήξει για να δείτε το Emma, μην ανησυχείτε. Η ταινία ειναι τόσο οπτικά απολαυστική και χιουμοριστική που στην χειρότερη των περιπτώσεων θα σας πάρει ο ύπνος ευχάριστα.
