Σήμερα είναι ιδιαίτερη μέρα. Όχι μόνο γιατί ξεκινά ο Ιούνιος -άσχετα που ο καιρός έχει άλλη άποψη. Κυρίως γιατί ανοίγουν τα θερινά σινεμά. Στους περισσότερους από έμας δεν έλειψε τόσο το να βγούμε για ένα πότο ή καφέ στο μαγαζί του κέντρου. Μας έλειψε η μυρωδιά του ποπ κορν και του αντικουνουπικού σε κάποιο θερινό σινεμά. Από σήμερα αυτές οι βραδινές ιεροτελεστίες μας μπορούν να ξεκινήσουν και πάλι. Κι ας είναι για ταινίες που έχουμε ήδη δει 8 φορές στον καναπέ μας. Εκεί είναι αλλιώς.
Γι’αυτό και σημέρα οι editors του TFC αναπολούν μερικές όμορφες στιγμές από τις βόλτες τους στα θερινά σινεμά. Λίγο πριν ξεκινήσουν τις νέες.
Basic, αλλά Φτηνά Τσιγάρα στην ταράτσα της Ετεροτοπίας . “Ταξίδι” στην καλοκαιρινή, άδεια Αθήνα του 2000.
Μαρία
John Wick 3 σε θερινό, 11 η ώρα το βράδυ, έπειτα από βροχή με ζακετουλα. Το ξυλίκι δεν ήταν ποτέ πιο ρομαντικό.
Γεωργία
Toy Story 4 στο Απόλλων. Παιδιά και μεγάλοι να γελάνε το ίδιο, μαζί και αυτοί απ’ τα μπαλκόνια.
Χρήστος
Όταν ζεις σε επαρχιακή πόλη, το άνοιγμα του μοναδικού θερινού σινεμά είναι το highlight του καλοκαιριού. Ιούνιος του 2007. Ετών 10. Η πρώτη επίσκεψη περιελάμβανε Χολιγουντιανούς αστέρες στο Ocean’s 13, γρανίτα φράουλα και βουτυρένια ποπ κορν.
Σοφία
Έχοντας ήδη δει το Call Be By Your Name δύο φορές, του χρωστούσα και μια προβολή σε θερινό. Σε αυτό του Μεγάρου Μουσικής, το καλοκαίρι του ’18.
Νεφέλη
Θάνατος στη Βενετία του Βισκόντι, σε θερινό πάρκου, ήμουν ο νεότερος ανάμεσα στο κοινό με άνετη διαφορά -τουλάχιστον μείον 30 χρόνια από όλους τους υπόλοιπους.
Βασίλης
Μυρωδιά ψημένου ποπ κορν στη μέση ενός θερινού σινεμά, με μία παγωμένη μπύρα στο χέρι και το τσιγάρο αναμένο, στην καρδιά μιας άδειας πόλης στα μέσα Αυγούστου. Ταινία δεν θυμάμαι, γιατί παρατηρούσα τα αναμμένα φώτα των μπαλκονιών και τις ιστορίες που αυτά μπορεί να κρύβουν.
Φανή
Η πρώτη συνάντηση με τον Jean-Luc Godard και τον Pierrot Le Fou έγινε από την τελευταία σειρά ενός θερινού, με τη γνωστή καρέκλα σκηνοθέτη μισοσπασμένη, 5 λεπτά αφού είχε ξεκινήσει η ταινία. Κι έμελλε να είναι μοιραία.
Μαρίνα
