Σε μία περίοδο που νιώθουμε ότι βαλλόμαστε από παντού, είναι σημαντικό να έχουμε κάποιους ανθρώπους απέναντι μας τους οποίους θαυμάζουμε και μας εμπνέουν. Το “απέναντι” βέβαια στην συγκεκριμένη περίπτωση είναι σχετικό. Πολλούς από αυτούς μπορεί να μην τους ξέρουμε προσωπικά ή να μην τους έχουμε δει ποτέ από κοντά. Υπάρχουν, όμως, εκεί έξω και με το έργο τους μάς κάνουν να αισθανόμαστε καλύτερα. Από την άλλη, μπορεί να είναι άνθρωποι με τους οποίους ζούμε στο ίδιο σπίτι, άνθρωποι που βλέπουμε κάθε μέρα. Όπως και να’χει, κάθε ένας και κάθε μία από εμάς βρίσκει την έμπνευση σε κάποιο άλλο πρόσωπο.
Σήμερα μοιραζόμαστε μαζί σας όλους εκείνους τους ανθρώπους που αποτελούν έμπνευση για εμάς καθημερινά
Για μένα είναι η γιαγιά μου. Δεν είχαμε ποτέ ιδιαίτερη επικοινωνία, αλλά λόγω του εγκλεισμού αποφάσισα πως θα την παίρνω τηλέφωνο όσο πιο συχνά μπορώ. Έτσι, με την χαρά που παίρνει κάθε φορά που μιλάμε μου δίνει κίνητρο να ψάχνω και να μοιράζομαι πράγματα που θα την ενδιαφέρουν , θα της αρέσουν και θα ευχαριστηθεί αν τα μοιραστωώ μαζί της (συνταγές, πρότζεκτ με ραπτομηχανή κ.λπ.) μιας και η ίδια έχει μόνο την τηλεόραση ως διέξοδο. Με εμπνέει να ασχολούμαι με χόμπι που δεν έχω ασχοληθεί στο παρελθόν, αλλά και να δίνω χρόνο σε ανθρώπους που θεωρώ δεδομένους.
Σουζάνα Σερβέτα
Χωρίς να αναφέρω ονόματα, θα πω πως έχει αλλάξει πάρα πολύ η γνώμη μου και επομένως έχει ανέβει ανάλογα και ο σεβασμός μου, για κάποια άτομα του πανεπιστημιακού προσωπικού/χώρου. Η στήριξη τόσο κατά τη διάρκεια των μαθημάτων του εξαμήνου, όσο και γενικότερα στο τι συμβαίνει στον τομέα της τριτοβάθμιας εκπαίδευσης τον τελευταίο καιρό, με έχουν αφήσει για πάντα ευγνώμων, καθώς η φετινή χρονιά θα είναι μια που δε θα ξεχάσω ποτέ.
Γεωργία Λαδοπούλου
Σε δύσκολους καιρούς και συνθήκες, η έμπνευση μπορεί πραγματικά να αντληθεί από παντού και από τους πάντες. Τόσο από την κυρία στο ταμείο του σούπερ μάρκετ, η οποία παραμένει χαμογελαστή όσο μακριά κι αν είναι η ουρά μπροστά της, όσο και από τον ανθοπώλη που μέσα στο μπουκέτο μου με χρυσάνθεμα βάζει ηλίανθους για να «μου φωτίσουν το σπίτι και την ψυχή» . Εμπνέομαι από φωτεινούς και θετικούς ανθρώπους που συνάντησα τυχαία μία και μοναδική φορά, ή συναντώ καθημερινά. Γιατί το να εκπέμπεις φως τις πιο σκοτεινές μέρες, είναι αδιαμφισβήτητα επαναστατικό και ελπιδοφόρο.
Μαρία Καλλιπολίτη
Με την τέχνη να αποτελεί το ασφαλέστερο καταφύγιο μου, δε σταματάω ποτέ να εμπνέομαι από τους ανθρώπους που την εξελίσσουν παρά τις συνθήκες. Είτε λοιπόν πρόκειται για το σθένος και την ηθική ανθρώπων όπως ο Σωτήρης Τσαφούλιας και ο δημόσιος λόγος του, είτε για όλους αυτούς τους Έλληνες και ξένους καλλιτέχνες, που σε καιρό απραξίας η παρατήρηση της δουλειάς τους γίνεται και δικό μου εργαλείο να πάω παρακάτω. Και μέσα σε όλα αυτά, δε μπορώ να μην αναφέρω πως εμπνέομαι και αγαπάω λίγο παραπάνω τους ανθρώπους της δημιουργίας που είναι προσωπικοί μου φίλοι και δάσκαλοι και με βοηθούν μέσα σε αυτή την τρέλα περισσότερο από όσο νομίζουν. Σας ευχαριστώ λοιπόν.
Νεφέλη Γκικογλου
Με εμπνέουν όλοι οι άνθρωποι που κάνουν συνειδητές προσπάθειες να μειώσουν το οικολογικό τους αποτύπωμα. Από τους ανθρώπους που θα πουν όχι σε μια ακόμη πλαστική σακούλα κι ας τα κουβαλήσουν στα χέρια. Από εκείνον που θα ξυπνήσει 20 λεπτά νωρίτερα και θα ανεχτεί λίγο παραπάνω κρύο για να πάει περπατώντας στη δουλειά. Σε εκείνη που θα ενημερωθεί για τα περιβαλλοντικά νομοσχέδια και θα μεταδώσει αυτή τη γνώση. Μέχρι τους ακτιβιστές που έχουν αφιερωθεί στην προστασία του περιβάλλοντος. Κάθε πράξη φροντίδας για τον πλανήτη είναι στα μάτια μου πράξη φροντίδας προς κάθε πλάσμα ξεχωριστά.
Σοφία Ζουλούμη
Είναι μία τόσο περίεργη και δύσκολη περίοδος που δεν θα μπορούσα παρά να εμπνέομαι από τους δικούς μου ανθρώπους καθημερινά και βαθύτατα. Από τη μαμά που πάει κάθε μέρα στο σχολείο να διδάξει με περισσή αγάπη για τα παιδιά και τα μαθήματα. Από τη συνεργάτιδά μου που κάθε πρωί με ξυπνάει με τις πιο όμορφες καλημέρες και πλατιά χαμόγελα κι ας είναι τα περισσότερα φουρτουνιασμένα. Από τις φίλες μου που, αν και μας χωρίζει η απόσταση εδώ και έναν χρόνο, η σχέση μας δυναμώνει μέρα με τη μέρα περισσότερο και ζεσταίνει τις καρδιές μας. Από την ομάδα εδώ στο TFC που μου δίνει λόγους να συνεχίσω να είμαι κι άλλο δημιουργική. Άνθρωποι καθημερινοί, αληθινοί, με προβλήματα μικρά και μεγάλα, με μειδιάματα και κλάματα και χαμόγελα και νεύρα, όπου στο τέλος της ημέρας όμως, τραβάμε ο ένας τον άλλον μπροστά.
Φανή Σοφιανού
