Η αξία της διαδρομής είναι αυτή που καθορίζει και τη ουσία του προορισμού. Έτσι αξίζει να δεις το Drive My Car. Σαν μια διαδρομή, ένα τρίωρο ταξίδι του δρόμου, σε ένα αυτοκίνητο που μπορεί να σε κουράσει κάποιες στιγμές. Δεν είναι κακό να κάνεις το διάλειμμά σου. Ίσως σε βοηθήσει περισσότερο να το εκτιμήσεις.
Εγώ έτσι είδα το Drive My Car και αυτές είναι οι σκέψεις μου
Μαξιλαράκια
Όλοι έχουμε τα «μαξιλαράκια» μας, έτσι δεν είναι; Κάτω από αυτά χανόμαστε στις σκέψεις μας, κρύβουμε τα συναισθήματα μας, βρίσκουμε τον εαυτό μας. Και όταν αναγκάζεσαι να τα αποχωριστείς, τι γίνεται; Πώς αφήνεις κάποιον άλλον να μοιραστεί το μαξιλαράκι σου; Του αφήνεις λίγο χώρο να μπει από κάτω, να σε κοιτάξει, και ίσως να μοιραστεί και τη δική του σκέψη;
Αυτοκίνητο
Με οδηγό ένα Saab 900 κόκκινο αυτοκίνητο, ο Ryûsuke Hamaguchi αναλαμβάνει να διηγηθεί μία από τις τρεις ξεχωριστές ιστορίες της συλλογής Men Without Women του Haruki Murakami. Στον Haruki Murakami είχαμε αναφερθεί κι εδώ, όταν σου μιλήσαμε για το Burning του Lee Chang-Dong, και φαίνεται πως είναι και θα είναι πηγή έμπνευσης για αρκετούς δημιουργούς. Ο Hamaguchi δεν έμεινε μόνο στην ιστορία του Drive My Car, αλλά αποφάσισε να συνδέσει και άλλες δύο ιστορίες, το Scheherazade και το Kino για να αποτυπώσει όσο πιο σωστά γίνεται όσα εμπνεύστηκε από το έργο του Murakami.
Το αυτοκίνητο αυτό, που ανήκει στον πρωταγωνιστή της ταινίας τον Kafuku (Hidetoshi Nishijima), είναι από μόνο του πρωταγωνιστής, αφού αποτελεί το «μαξιλαράκι» του ήρωα. Ψάχνει κάθε ευκαιρία για να οδηγήσει, το αντιμετωπίζει σαν έναν χώρο παρηγοριάς, μέχρι τη στιγμή που κάποια θα έρθει και θα το οδηγήσει εκείνη.
Εκείνη
Εκείνη δεν είναι αυτή που νομίζεις στην αρχή. Τα πρώτα 40 λεπτά την ταινίας, εξιστορούν όσα χρειάζεται να ξέρεις για το παρελθόν της ιστορίας. Η γυναίκα του Kafuku, η Oto, έχει μια ιδιαίτερη προσωπικότητα με ένα ακόμη πιο ιδιαίτερο ταλέντο, αυτό της σεναριογράφου. Εκείνος, βέβαια, πολύ εσωστρεφής και σχεδόν χωρίς συναίσθημα παραμένει ουδέτερος, όταν θα δει την Oto με κάποιον άλλον. Η Oto πεθαίνει, και ο Kafuku πρέπει να ζήσει με αυτό. Εκείνος, καταξιωμένος ηθοποιός και σκηνοθέτης, λαμβάνει μια πρόσκληση δύο χρόνια αργότερα για να σκηνοθετήσει τη παράσταση Uncle Vanya του Anton Chekhov στη Χιροσίμα. Όταν θα φτάσει εκεί, θα γνωρίσει μέσω των παραγωγών της παράστασης εκείνη. Εκείνη, η Misaki (Toko Miura), θα γίνει η σοφέρ του για όσο καιρό χρειαστεί να μείνει ο Kafuku στη Χιροσίμα.
Σχέσεις
Ανθρώπινες σχέσεις, ερωτικές σχέσεις, φιλικές σχέσεις. Σχέσεις ανθρώπων αταίριαστων, που είτε μοιράζονται κάποιο παρελθόν, είτε αναγκάζονται να μοιραστούν το ίδιο παρόν, είτε δε μιλούν την ίδια γλώσσα, είτε δε μιλούν καθόλου και απλώς εκφράζονται με τον τρόπο τους. Το Drive My Car είναι μια ταινία για την επικοινωνία και τις ανθρώπινες σχέσεις. Άλλωστε, το κέντρο για την εξέλιξη των χαρακτήρων της είναι οι πρόβες της παράστασης αυτής. Μίας παράστασης που κανείς δεν έχει την ίδια μητρική γλώσσα με κανέναν, και όμως όλοι μπορούν να αφουγκραστούν ο ένας τον άλλον τη στιγμή που πρέπει. Κι όταν πρέπει να μιλήσουν, μιλάνε με τον τρόπο τους. Ακριβώς αυτό κάνουν και ο Kafuku με τη Misaki τις στιγμές που βρίσκονται στο αυτοκίνητο. Μέσα σε αυτές τις πρόβες, ο Kafuku θα έρθει αντιμέτωπος με τις κρυμμένες αλήθειες του παρελθόντος της γυναίκας του, που συνειδητά δεν θέλει να την αποχωριστεί.
Λέξεις
Οι λέξεις. Είτε απελευθερώνουν, είτε μαχαιρώνουν, είτε αποκαλύπτουν στιγμές και συναισθήματα. Και οι λέξεις, αν και τις ακούς σε άλλη γλώσσα από αυτή που έχεις συνηθίσει, είναι τόσο δυνατές που μαζί με τα έντονα βλέμματα, δίνουν μορφή ακόμα και σε πράγματα που αφορούν τα πρώτα 40 λεπτά της ταινίας. Ακόμα και πράγματα που δεν έχεις δει. Εγώ πάντως, από λέξεις τις ταινίας του Hamaguchi κράτησα λίγο περισσότερο τις παρακάτω.
«Ακόμα κι αν πιστεύεις πως ξέρεις κάποιον καλά, ακόμα και αν τον αγαπάς βαθιά, δεν μπορείς ποτέ ολοκληρωτικά να κοιτάξεις μέσα στη καρδιά του. Θα πονέσεις πολύ. Αλλά αν προσπαθήσεις αρκετά, θα έχεις αποκτήσει την ικανότητα να κοιτάξεις τη δική σου καρδιά. Οπότε, τελικά, αυτό που πρέπει να κάνουμε, είναι να έχουμε αλήθεια, και να την αποδεχτούμε με τον πιο ικανό τρόπο. Αν θέλεις να μάθεις κάποιον καλά, τότε η μόνη σου επιλογή είναι να κοιτάξεις τον εαυτό σου ξεκάθαρα και βαθιά.»
Εσύ ίσως κρατήσεις κάποιες άλλες.
Αυτό που σίγουρα πρέπει να κρατήσεις είναι πως μιλάμε για μία από τις ταινίες της χρονιάς, που ίσως κρατήσει τουλάχιστον ένα χρυσό αγαλματίδιο στα φετινά Όσκαρ. Αν πάλι δεν συμβεί αυτό, εσύ ξέρεις τι πρέπει να κάνεις.
