Το φθινόπωρο ήταν ανέκαθεν η εποχή με την περισσότερη μουσική. Έτσι και το φθινόπωρο του 2020 δεν ξεφεύγει από τον γενικό κανόνα. Άλλωστε τι άλλο μας μένει να κρατήσουμε από τη φετινή χρονιά; Όσο θα αναπολούμε τα παλιά τα χρόνια που ακόμα είχαμε live μουσική, εμείς εδώ θα δίνουμε ραντεβού κάθε τέλος του μήνα για να ρίχνουμε μια ματιά στις μουσικές ανησυχίες του.
Έχουμε και λέμε:
1.clipping – Visions of Bodies Being Burned
Οι clipping. του Daveed Diggs -ναι, του γνωστού- είναι ίσως η αποκάλυψη της προηγουμένης δεκαετίας. Λίγο hip hop, λίγο pop, rap, experimental -you name it, οι clipping. είναι ίσως από τα πλέον ενδιαφέροντα σχήματα εκεί έξω. Το Visions of Bodies Being Burned είναι μία συνέχεια του ιδιαίτερου στιλ τους και περιέχει όλα τα παραπάνω και λίγο ακόμα. Με είχε τραβήξει εξ αρχής η γεύση των Nine Inch Nails στο Say the Name και το τελικό αποτέλεσμα δεν με απογοήτευσε καθόλου. Το Body of the Pile όταν δεν με χτυπάει στα μηνίγγια, είναι πραγματικά ένα έργο τέχνης.
2. Nothing But Thieves – Moral Panic
Τρίτος δίσκος για τα παιδιά από την Αγγλία και συνεχίζουν να μας εκπλήσσουν θετικά. Το Moral Panic περνάει το “τεστ” του τρίτου δίσκου, ο οποίος θεωρείται πολύ κρίσιμος αριθμός στην σειρά των κυκλοφοριών. Άλλη μία μπάντα που, αν δεν ήταν ο κορονοϊός, θα τη βλέπαμε στην Αθήνα φέτος το καλοκαίρι και μάλιστα στα ντουζένια της. Παρ’ όλ’ αυτά το Moral Panic είναι αναζωογονητικό, διασκεδαστικό και εξαιρετικά ενδιαφέρον.
3. Touché Amoré – Lament
Όταν υπάρχει καινούριος δίσκος Touché Amoré, τότε να θυμάστε πως όλα θα πάνε καλά. Έτσι και στο Lament. Όσοι βρουν έστω και λίγο ενδιαφέρον να επενδύσουν σε αυτήν την μπάντα, υπόσχομαι πως θα ανταμειφθούν. Η μουσική ανέκαθεν ήταν συνδεδεμένη με το συναίσθημα, τόσο και οι ίδιες οι μελωδίες. Στο Lament, εκεί που πιστεύαμε ότι αυτό δεν ήταν εφικτό, οι Touché Amoré συνέθεσαν έναν τόσο συνεκτικό και συναισθηματικά φορτισμένο δίσκο, που πραγματικά με κάνει να αναρωτιέμαι αν είναι αυτός ο καλύτερός δίσκος τους μέχρι τώρα. Αλλά μετά θυμάμαι το Stage Four. Και μετά θυμάμαι το Is Survived By. Και γενικά είμαι αναποφάσιστη, οπότε ακούστε το Lament να τελειώνουμε.
4. GHOSTEMANE – ANTI-ICON
Μας εξέπληξε στον προηγούμενο δίσκο του και έκτοτε δεν έχει σταματήσει να πειραματίζεται. Ο rapper που ήταν μεταλλάς και σιγά σιγά γυρίζει στις ρίζες του, έχει δώσει μορφή σε ένα δικό του, σχεδόν αποκλειστικά, στιλ. Ακολούθησαν αμέσως μετά πολλοί ακόμα, αλλά στην ουσία ο Ghoste είναι που έκανε τη διαφορά και έμπλεξε περίτεχνα αυτά τα είδη μουσικής. Στο ANTI-ICON το φάσμα παίζει επεκτείνεται ακόμα περισσότερο και το αυτί μου και εδώ συνεχίζει να πιάνει τόσο Nine Inch Nails, όσο και ατόφια, καθαρόαιμη rap. Σε συνδυασμό με μία ενδιαφέρουσα αλλά παράλληλα αποκρουστική εικόνα που έχει υιοθετήσει, ο Ghoste τεστάρει κι άλλο τα μουσικά όρια και κερδίζει το στοίχημα.
5. Bring Me The Horizon – POST HUMAN: SURVIVAL HORROR
Μπορεί να μιλάμε για EP, αλλά 9 κομμάτια τα λες και δίσκο. Οι BMTH για ακόμα μία χρονιά, δεν κάθονται στ’ αυγά τους, όσο κι αν αυτό έκαναν στην ουσία τους προηγούμενους μήνες που δεν μπορούσαν να κάνουν κάτι άλλο. Η καραντίνα φαίνεται πως ενέπνευσε την τετράδα και το Post Human είναι η τρανή απόδειξη πως εάν θέλουν, μπορούν να κάνουν τα πάντα. Από την άλλη μπορούν όντως να κάνουν τα πάντα, γι’ αυτό και δεν στέκονται σε ένα μόνο είδος. Εδώ θα δούμε πληθώρα καλλιτεχνών να παρελαύνουν δίπλα δίπλα με την μπάντα, από τις BABYMETAL μέχρι την Amy Lee, αφού τα πράγματα κατέληξαν σε συνεργασία μετά την νομική τους διαμάχη. Έτσι λύνονται οι διαφορές, παιδιά.
6. Jónsi – SHIVER
Δεν ξέρω εάν μου λείπει κάτι καινούριο από το στρατόπεδο των Sigur Rós ή αν όντως το SHIVER είναι τόσο καλό. Παρ’ όλ’ αυτά το SHIVER αξίζει την ανάλογη προσοχή και έχει πολλά να προσφέρει. Άλλοτε βίαιο, άλλοτε τρυφερό, είναι σίγουρα πιο “ποπ” από οτιδήποτε θα μπορούσαμε να προσάψουμε στους Sigur Rós, αλλά δεν παύει να είναι ένας ενδιαφέρων και αντιπροσωπευτικός δίσκος για τον Jónsi. Ο άνθρωπος που δεν μπορεί να γράψει κακή μουσική, σε άλλα λόγια.
7. Zeal & Ardor – Wake of a Nation
Αφιερωμένο στο Black Lives Matter και με, ίσως, το πιο χαρακτηριστικό και μινιμαλιστικό εξώφυλλο του 2020, οι Zeal & Ardor δηλώνουν παρόντες το 2020 μετά από πολύμηνη σιωπή. Η ανακοίνωση του EP στις αρχές του περασμένου Σεπτέμβρη ήρθε με τη δήλωση ότι αυτά τα τραγούδια είναι μία αντανακλαστική αντίδραση για τα γεγονότα του καλοκαιριού. Ο Birdsmask θεώρησε ότι χρησιμοποιεί πολλή από την κληρονομιά και την κουλτούρα του στη μουσική του και αισθάνθηκε πως πρέπει κάτι να πει τώρα και να μην περιμένει μέχρι το 2021, που θα έβγαινε κανονικά καινούριο υλικό του συγκροτήματος. Ακούμε με ευλάβεια.
8. Emma Ruth Rundle & Thou – May Our Chambers Be Full
Ήταν κάπου το καλοκαίρι που στο Release Radar μου στο Spotify ξεπήδησε το Ancestall Recall και μου έγινε γνωστό ότι επρόκειτο να υπάρξει αυτή η συνεργασία. Μπορεί, λέω μπορεί, και να ανυπομονούσα να έρθει η 30ή Οκτωβρίου και να μετρούσα λίγο τις μέρες. Μπορεί και όχι. Προχωράμε. Η συνεργασία της Emma με μία μπάντα σαν τους Thou ίσως και να ήταν λίγο ριψοκίνδυνη, αν όμως μιλούσαμε για άτομα που γενικά είναι επίφοβα. Κανείς, όμως, από αυτούς δεν είναι, επομένως το αποτέλεσμα είναι του ονείρου και ο ένας συμπληρώνει τον άλλον. Επιτέλους μία συνεργασία που νιώθω ότι ακούω όλα τα μέτωπα που συνεργάζονται.
9. 21 Savage & Metro Boomin – Savage Mode II
Η λίστα αυτή παραμένει πιστή στην κυκλοθυμία που εκπροσωπεί και από sludge σε πετάω σε hip hop γιατί απλά δεν θα μπορούσε να λείπει από τον Οκτώβρη. Δεύτερο κεφάλαιο Savage Mode και μιλάμε όντως για κάτι πολύ καλύτερο, πράγμα δύσκολο για τα sequel (εξαιρείται πάντα το Lord of the Rings). Ο πρώτος δίσκος που ίσως βλέπουμε καθαρά το ταλέντο του 21 Savage και τι μπορεί να δώσει. Μαζί με τον Metro Boomin, παίζουν το παιχνίδι πλέον στα δάχτυλα και το αποτέλεσμα τουλάχιστον κολλητικό.
10. HEALTH – DISCO 4: Part 1
Θα έλεγε κανείς ότι είδαμε τις περισσότερες συνεργασίες που θα μπορούσαμε στους Bring Me The Horizon, αλλά όχι. Δεν φτάνουν αυτά. Πρέπει να υπάρξει κι ένας δίσκος που να έχει αποκλειστικά και μόνο συνεργασίες. Με τους πάντες. Στην κυριολεξία. Σαφώς και το DISCO 4 είναι ένα ανθολόγιο από διάφορα κομμάτια των HEALTH, καινούρια και μη, αλλά αυτό δεν αλλάζει το γεγονός ότι στο σύνολό του είναι εξαιρετικό και τα σκαμπανεβάσματά του αγγίζουν την τελειότητα. Δεν περίμενα ποτέ να δω Perturbator, JPEGMAFIA και Full of Hell σε έναν δίσκο. Ειλικρινά, μπράβο. Περιμένω το Part 2 ήδη.
10 + 1: Wardruna – Kvitravn
Λίγο τσιτιά γιατί δεν πρόκειται για δίσκο, αλλά κυκλοφόρησε τον Οκτώβρη και θα θεωρηθεί κακούργημα να παραλειφθεί. Οι Wardruna έγιναν ευρέως γνωστοί μέσα από τη σειρά Vikings και έκτοτε η αναγνώριση που απολαμβάνουν είναι πέρα για πέρα αναμενόμενη. Το Kvitravn μπορεί να καθαρίσει την ψυχή σου με 100% αποτέλεσμα. Μεγαλύτερο ποσοστό θα επιτευχθεί μαζί με το βίντεο κλιπ.
