Με τα πολλά, να που έφυγε και το φθινόπωρο και έφτασε ο χειμώνας. Με ό,τι μας βρήκε μέσα στο Νοέμβριο να συνεχίζει και στις αρχές του χειμώνα που διανύουμε αυτήν την περίοδο, οι μουσικές ανησυχίες δεν παύουν. Ούτε οι δικές μας, αλλά ούτε και των καλλιτεχνών. Λίγο πριν την αποφώνηση του 2020, οι δίσκοι που κυκλοφόρησαν έκρυβαν πολλές εκπλήξεις.
Έχουμε και λέμε:
1.Megan Thee Stallion – Good News
Δικαιωματικά το 2020 της ανήκει. Είτε πλαισιωμένη από την Beyoncé είτε από την Cardi B, η Megan παρέμεινε στο προσκήνιο σβήνοντας τη χρονιά με έναν δίσκο – δυναμίτη ο οποίος θα έχει μεγάλο αντίκτυπο τη χρονιά που ακολουθεί, τόσο σε επίπεδα δημοσιότητας, αλλά και βραβείων. Ας πάρουμε λίγο τα πάνω μας, γιορτές έρχονται.
2. William Basinski – Lamentations
Μερικές φορές καλό είναι να κατεβάζουμε ταχύτητες και να πηγαίνουμε από τα ψηλά στα χαμηλά. Οπότε από εκρηκτικό hip-hop ας πάμε σε ambient instrumental. Ο – ουσιαστικά- visual artist William Basinski, μας χαρίζει έναν δίσκο ο οποίος συνδυάζει κάποιες από τις πιο ενδιαφέρουσες στιγμές της έμπνευσής του σε έναν δίσκο τόσο vintage αλλά ταυτόχρονα τόσο μοντέρνο.
3. Dark Tranquillity – Moment
Ανεβαίνουμε για λίγο στη Σουηδία και πάμε σε ένα από τα σημαντικότερα ονόματα του σκληρού ήχου. Οι Dark Tranquillity εν μέσω πανδημίας και έπειτα από κάποιες δεκαετίες καριέρας, συνθέτουν έναν από τους πιο συνεκτικούς δίσκους της πορείας τους. Αρκετά experimental για τα δεδομένα τους, αλλά μία φυσική συνέχεια του εξαίρετο Atoma του 2016. Περισσότερη μελωδικότητα, ακόμα περισσότερες εναλλαγές στα φωνητικά και ένα αποτέλεσμα που θα μας απασχολήσει στο τέλος της χρονιάς.
4. Κrust -The Edge of Everything
14 χρόνια χρειάστηκε για τον καινοτόμο της drum n’ bass να επιστρέψει. Κάτι τόσο μεγάλα διαστήματα αποχής είναι και τα πιο κρίσιμα αφού μιλάμε είτε για απόλυτο θρίαμβο ή για μεγάλη απογοήτευση. Εδώ εμμένουμε ευτυχώς στο πρώτο σενάριο καθώς το The Edge of Everything είναι όλα αυτά που θα περιμέναμε από τον Κrust and then some. Με τη συνοδεία μιας υπέροχης παραγωγής στην ηχογράφηση, τα όρια μεταξύ μουσικών ειδών δεν σταματούν να λυγίζουν συντελώντας σε έναν εξέχουσας σημασίας δίσκο.
5. Bones – Beyond the Grave
Η rap διεισδύει στην goth κουλτούρα ή το αντίθετο; Ή δεν τίθεται θέμα περί του πού σταματούν τα όρια των μουσικών πέπλων της goth; Όπως και να ‘χει, αν ποτέ αναρωτιόσασταν πώς συνδυάζονται τα νεκροταφεία με τη rap και τη hiphop, ο Bones είναι εδώ. Ακόμα επεξεργάζομαι το Beyond the Grave, οπότε από εκεί καταλαβαίνω ότι πρέπει να υπάρχει σε αυτήν τη λίστα. Πάμε παρακάτω.
6. Killer Be Killed – Reluctant Hero
Ένα supergroup που είχε καιρό να απασχολήσει τη μουσική βιομηχανία του σκληρού ήχου είναι οι Killer Be Κilled με μέλη των Mastodon, Sepultura/Cavalera Conspiracy/Soulfly, Converge και Dillinger Escape Plan. Σε απλά Ελληνικά, χαμός. Μπορεί να χρειάστηκε μία πανδημία για να μαζευτούν όλοι αυτοί μαζί και να παρουσιάσουν καινούριο υλικό, αλλά το αποτέλεσμα είναι κάτι πέρα από ικανοποιητικό.
7. System of a Down – Protect the Land/Genocidal Humanoidz
Όλα τα έχουμε δει αυτήν τη χρονιά και όλα τα περιμέναμε. Αυτό που δε βλέπαμε στον ορίζοντα είναι η επιστροφή των System of a Down μετά από 15 χρόνια ξηρασίας. Ο σκοπός της μάζωξής τους πολύ συγκεκριμένος, αλλά δεν παύει το αποτέλεσμα να είναι αυτό που είναι: ένα κορυφαίο συγκρότημα επέστρεψε. Οι απόψεις διχασμένες και οι πρωτοδισκάκηδες πολλοί, αλλά ό,τι και να πούμε είναι λίγο.
8. King Gizzard & the Lizard Wizard – K.G.
Τι 16ος δίσκος ρε; Συνέλθετε, λέω εγώ. Προφανώς και δε θα συνέλθουμε λένε οι King Gizzard. Έχοντας αγγίξει μέχρι και thrash ηχοτόπια και με άκρα επιτυχία, οι K.G. δε μασάνε, συνεχίζουν να πειραματίζονται και να κυκλοφορούν μουσική χωρίς να το ψάχνουν και πολύ πολύ, πράγμα που λειτουργεί υπέρ τους. Δε θα ήταν 2020 χωρίς τη “γνώμη” του συγκροτήματος αυτού, επομένως Κ.G. για πάντα.
9. Camila Fuchs – Kids Talk Sun
Δε θα αφήναμε αυτή τη λίστα χωρίς pop και μάλιστα λίγο experimmental ατόφιο pop. Οι Camila Fuchs συνθέτουν ένα δίσκο αυστηρά εμπνευσμένο από την ιδιομορφία του φυσικού κόσμου, ο οποίος ηχογραφήθηκε στη Λισαβόνα. Πολύ χρώμα στο γκρίζο και μουντό 2020, που χρειάζεται εσπευσμένα σε πολλούς.
10. Nick Cave Alone at Alexandra Palace – Idiot Prayer
Δεν ξέρω αν γίνομαι γραφική, αλλά ο Nick Cave πάει πάνω από όλους και από όλα. Το 2020 του στέρησε την ευκαιρία για περαιτέρω προώθηση του περσινού Ghosteen, οπότε δεν υπήρχε περίπτωση να κάτσει να σκάσει και πολύ. Έβαλε το πιάνο του σε ένα άδειο στάδιο και κάθισε μόνος του, δίνοντας μία από τις καλύτερες συναυλίες που είδαμε εν μέσω πανδημίας. Το κερασάκι ήρθε με την κυκλοφορία της συναυλίας σε δίσκο. Έτσι, για να έχουμε το κλάμα on queue.
