Συντάκτης: Χρήστος Χριστακίδης
Ο Σιλβέστερ Σταλόνε επιστρέφει για όγδοη και τελευταία φορά στον ρόλο του Ρόκι Μπαλμπόα, προπονώντας τον Αντόνις Κριντ στο κυνήγι του για την καταξίωση. Στο δρόμο τους όμως αυτή τη φορά θα βρεθεί μια έκπληξη από το παρελθόν, η οποία θα αποτελέσει την μεγαλύτερη πρόκληση της ζωής του Αντόνις.
Πιστεύαμε ότι οι ιστορίες του Ρόκι Μπαλμπόα είχαν τελειώσει με την ομώνυμη ταινία του 2006, αλλά ο σκηνοθέτης Ράιαν Κούγκλερ είχε άλλη άποψη. Τον Γενάρη του 2015 ο Σιλβέστερ Σταλόνε επέστρεψε στον ρόλο του Ρόκι στο “Creed“, αυτή τη φορά ως μέντορας του γιου του καλού του φίλου Απόλο Κρίντ, Αντόνις. Ο Κούγκλερ, ο οποίος ήταν υπεύθυνος και για το σενάριο της ταινίας, κατάφερε να μας συναρπάσει με το νέο κεφάλαιο της ιστορίας που δημιούργησε ο ίδιος ο Σταλόνε πριν περίπου τρεις δεκαετίες. Πάτησε πάνω στο ύφος των προηγούμενων ταινιών αλλά έφερε και τον απαραίτητο αέρα ανανέωσης. Ο Μάικλ Μπ. Τζόρνταν έλαμψε στον ρόλο του Αντόνις Κριντ και ο Σταλόνε κέρδισε ακόμα μια υποψηφιότητα για όσκαρ για τον ρόλο του -στοχαστικού πλέον- Ρόκι Μπαλμπόα.
Η επιτυχία της ταινίας κατέστησε απαραίτητη την δημιουργία ενός σίκουελ, το οποίο ο Κούγκλερ παρέδωσε στα χέρια του νεαρού Στίβεν Κέιπλ, καθώς ο ίδιος ήταν απασχολημένος με το “Black Panther”. Οι σεναριογράφοι της ταινίας αποφάσισαν να χρησιμοποιήσουνν ένα μεγάλο όπλο του σύμπαντος του Ρόκι και έτσι φέτος έχουμε την ευκαιρία να ξαναδούμε γι’ ακόμη μία φορά μια μονομαχία ανάμεσα σε έναν Κριντ και έναν Ντράγκο. Αυτό που δεν μας χαροποιεί καθόλου όμως είναι το γεγονός πως το “Creed ΙΙ” αποτελεί την τελευταία ταινία του Σιλβέστερ Σταλόνε ως Ρόκι Μπαλμπόα, με τον ηθοποιό να αποχαιρετά τον ρόλο που τον καθιέρωσε, τριάντα δύο χρόνια μετά τη πρώτη του εμφάνιση στην μεγάλη οθόνη.
Πλοκή
Μετά την ήττα του στο τέλος της πρώτης ταινίας, ο Αντόνις Κριντ καταφέρνει να κερδίσει όποιον αντίπαλο βρεθεί μπροστά του και στέφεται παγκόσμιος πρωταθλητής βαρέων βαρών. Ενώ προσπαθεί να αφιερωθεί στην προσωπική του ζωή ένας γνωστός από το παρελθόν θα τον οδηγήσει να αναθεωρήσει ό,τι σκεφτόταν για το μέλλον. Αυτός δεν είναι άλλος από τον Ιβάν Ντράγκο, τον άνθρωπο που τριάντα χρόνια πριν ήταν υπεύθυνος για τον θάνατο του πατέρα του. Ο γιος του Ντράγκο, Βίκτορ, θα προκαλέσει τον Κριντ σε αγώνα για να διεκδικήσει την ζώνη του παγκόσμιου πρωταθλητή. Η απόφαση του Αντόνις να δεχτεί τον αγώνα, θα τον φέρει σε ρήξη με τον προπονητή και μέντορα του, Ρόκι Μπαλμπόα, και θα αλλάξει την ζωή του ριζικά.
Πρώτα Σχόλια
To “Creed ΙΙ” δεν ξεφεύγει πολύ από το αποτέλεσμα που είδαμε στην προηγούμενη ταινία αλλά παρουσιάζει κάποιες διαφορές, κυρίως σειριακά. Η ταινία στηρίζεται σε μεγάλο βαθμό και πάλι στην αγάπη του κοινού για τις ταινίες του Ρόκι, αλλά προσπαθεί να ακολουθήσει ένα καινούριο μονοπάτι, πιο ταιριαστό σε αυτά που έχουμε συνηθίσει να βλέπουμε σε ταινίες τέτοιου είδους τα τελευταία χρόνια. Οι σκηνές στα ρινγκ και οι σκηνές από τη ζωή του Αντόνις εναλλάσσονται με ιδανικό τρόπο για να μας δείξουν ότι τα δύο αυτά κομμάτια του είναι αλληλένδετα και επηρεάζουν σε τεράστιο βαθμό το ένα το άλλο. Ο χρόνος μοιράζεται ανάμεσα στην ανάπτυξη των χαρακτήρων και στους αγώνες πυγμαχίας και έτσι προσδίδεται ένα βάθος στην ιστορία που δεν έχουμε δει πολλές φορές στο παρελθόν.
Για να μην παρεξηγηθούμε, η ταινία ακολουθεί σε μεγάλο βαθμό το μοτίβο των υπόλοιπων ταινιών πυγμαχίας αλλά έχει περισσότερα στοιχεία ανάπτυξης απ’ ότι οι υπόλοιπες. Ο Στίβεν Κέιπλ δεν υπέπεσε σε κάποιο ιδιαίτερο σφάλμα στην σκηνοθεσία της ταινίας, καθώς και τα γεγονότα της προσωπικής ζωής του Αντόνις αλλά κυρίως οι μονομαχίες, παρουσιάζονται όμορφα και κερδίζουν το κοινό. Πολύ σημαντική είναι και η ανάπτυξη των χαρακτήρων των Ντράγκο, πατέρα και γιου, καθώς αν και θεωρητικά αποτελούν τους “κακούς” της ταινίας, οι σεναριογράφοι αφήνουν περιθώριο για να τους συμπαθήσει -έστω και ελάχιστα- το κοινό, γεγονός όχι και τόσο συνηθισμένο για τέτοιους χαρακτήρες. Επιπλέον, το “Creed ΙΙ” ακολουθεί τα βήματα του προκατόχου του και στο κομμάτι του soundtrack, καθώς ο Λούντιβιγκ Γκόρασον κάνει κι εδώ εξαίρετη δουλεία, κυρίως στις σκηνές προπόνησης και προετοιμασίας που γι΄ακόμη μια φορά κλέβουν την παράσταση.
Ερμηνείες
Ο Μάικλ Μπ. Τζόρνταν αποδεικνύει γι΄ακόμη μία φορά γιατί είναι ένα από τα πιο ταλαντούχα πρόσωπα της νέας φουρνιάς πρωταγωνιστών στο Χόλιγουντ. Ο Τζόρνταν υποδύεται όμορφα έναν Κριντ αποπροσανατολισμένο και οργισμένο με τα γεγονότα του παρελθόντος, που προσπαθεί να αγωνιστεί για όλους τους λάθος λόγους. Ο πόνος που νιώθει ο χαρακτήρας του αποτυπώνεται ιδανικά στα μάτια του. Παίρνει οριστικά την σκυτάλη από τον Σταλόνε και αποδεικνύει ότι το μέλλον του σύμπαντος που δημιούργησε ο τελευταίος είναι σε καλά χέρια. Ωστόσο, είναι η χημεία του με τους υπόλοιπους πρωταγωνιστές που κλέβει την παράσταση, καθώς και στις σκηνές με τον Σιλβέστερ Σταλόνε αλλά και με την Τέσα Τομπσον καταλαβαίνουμε την εξαιρετική δουλειά των πρωταγωνιστών. Η Τόμπσον καταφέρνει και αυτή να ξεχωρίσει χωρίς να υπερβάλει, και παρουσιάζει έναν χαρακτήρα δυναμικό και γοητευτικό, γνωρίζοντας πότε οφείλει να τραβήξει τα μάτια του κοινού πάνω της.
Ο Σιλβέστερ Σταλόνε, την τελευταία του φορά ως Ρόκι, δεν ξεφεύγει από αυτό που παρουσίασε στην προηγούμενη ταινία. Περιορίζεται στα κομμάτια που του αναλογούν, δίνει χώρο στους υπόλοιπους χαρακτήρες να αναπτυχθούν και δείχνει τόσο ώριμος όσο ο χαρακτήρας του. Η μετατροπή του Ρόκι σε έναν σοφό και ανιδιοτελή μέντορα ήταν ένα από τα καλύτερα πράγματα που μπορούσαν να γίνουν για την ανάπτυξη του χαρακτήρα και είμαστε αρκετά χαρούμενοι που η τελευταία του εμφάνιση μας αφήνει με θετικές εντυπώσεις.
Συνεπώς
Το “Creed ΙΙ” έχει όλα τα στοιχεία μιας blockbuster ταινίας πυγμαχίας αλλά προσπαθεί και να διαφοροποιηθεί από τις προηγούμενες. Μπορεί να μην είναι τόσο εκκωφαντική όσο η προηγούμενη αλλά καταφέρνει να λάμψει σε πολλά σημεία. Απομακρύνεται από την ταυτότητα των ταινιών του Ρόκι και επιχειρεί σταδιακά να βρει τη δική του. Η απουσία του Σταλόνε σίγουρα θα βοηθήσει σε αυτό. Ας ελπίσουμε ότι θα λειτουργήσει θετικά και ότι δεν θα μας λείψει γρήγορα.
Με την υποστήριξη του Cineplexx
