Για τις συστάσεις, το BHUKHURAH είναι το καλλιτεχνικό όνομα του Χρήστου Μπεκίρη με το οποίο μας συστήθηκε φέτος το καλοκαίρι μέσα από το πρώτο του solo project. To κομμάτι Paramera και το art video αγάπης που το συνοδεύει θυμίζει μία νοσταλγική, ανέμελη και καλοκαιρινή ιστορία από εκείνες που είτε ζεις μία φορά στη ζωή ή τις βλέπεις στις ταινίες. Για τον ίδιο τον Χρήστο ήταν ένα διέξοδο μετά από μία τέτοια δύσκολη χρονιά και η ευκαιρία να κάνει κάτι λίγο πιο προσωπικό στη μουσική. Τα υπόλοιπα δεν θα σας τα πούμε εμείς, αλλά ο ίδιος.
Τι ήταν αυτό που σε έκανε να στραφείς στη σόλο μουσική και να δημιουργήσεις ένα τόσο προσωπικό project;
Όντας χρόνια μέλος σε μπάντες, δεν είχα καταφέρει να βρω το χρόνο για τη κυκλοφορία προσωπικού υλικού. Ήταν κάτι που ήθελα να κάνω αρκετό καιρό και χαίρομαι πολύ που ξεκίνησε. Πάντα έγραφα κομμάτια, κάποια μοιραζόμουν και με μπάντες, αλλά δεν είχα καταφέρει ως τώρα να κάνω μια προσωπική κυκλοφορία.
Τι ρόλο έπαιξε η πανδημία και η καραντίνα σε αυτή την απόφαση;
Η πανδημία έδωσε πολύ χρόνο ώστε να μπορέσω να ασχοληθώ με το project, καθώς τα περισσότερα πράγματα που έτρεχαν με τη μουσική έκαναν παύση (events, περιοδείες κλπ).
Στην ιστορία του Paramera, συναντιούνται και βρίσκουν η μία στην άλλη το δικό της safe place. Εσύ ποιο θα έλεγες ότι είναι το δικό σου safe place;
Αντανακλαστικά θέλω να πω η σκηνή, το live και το στούντιο καθώς εκεί νιώθω πραγματικά ο εαυτός μου ή καμιά φορά και εκτός εαυτού. Αλλά επίσης ποιος δε θα ένιωθε καλά να ξυπνήσει το πρωί στην ακρογιαλιά κάτω από μια ωραία δροσερή σκιά και να κάνει μια πρωινή βουτιά;
Πώς ήταν η εμπειρία δημιουργίας ενός τέτοιου βίντεο σε διαφορετικές τοποθεσίες στην Αττική;
Το βίντεο έγινε μέσα σε ένα Σαββατοκύριακο του Μαΐου, στήσαμε τη παραγωγή με τον πολύ καλό μου φίλο αλλά και συνεργάτη Παντελή Καρασεβδά. Οι Alex Brack και Mats Meissen που σκηνοθέτησαν και κινηματογράφησαν αντίστοιχα το βίντεο είναι επίσης φίλοι και συνεργάτες χρόνια από τη Γερμανία. Έτσι, όλο το cast and crew του βίντεο ήταν από ένα στενό φιλικό περιβάλλον και είχαμε μια πάρα πολύ όμορφη ατμόσφαιρα καθ’όλη τη διάρκεια των γυρισμάτων.
Έχοντας δουλέψει σε τηλεόραση και κινηματογράφο, από πού θα έλεγες ότι προσλαμβάνεις τις μεγαλύτερες επιρροές;
Οι επιρροές μου στη μουσική μπορούν να προέρχονται από διάφορα πράγματα ανα καιρούς. Μπορεί να είναι από το τι ακούω εκείνη τη περίοδο ή μια ταινία που είδα μέχρι τους ανθρώπους στο περιβάλλον μου, τις καταστάσεις στη ζωή μου ή με ποιούς συνεργάζομαι εκείνο το διάστημα.
Στο Paramera παρακολουθούμε μία ιστορία αγάπης να εξελίσσεται μέσα στο καλοκαίρι. Ποια είναι η δική σου πιο έντονη και αγαπημένη καλοκαιρινή ανάμνηση;
Τα καλοκαίρια προσπαθώ και βρίσκω χρόνο να μένω όσο περισσότερο γίνεται κοντά στη θάλασσα. Δε ξέρω τι μπορεί να ξεπεράσει το να ξυπνάς 10 μέτρα απ το κύμα και να βουτάς πριν ανοίξει καλά καλά το μάτι σου.
Το φετινό καλοκαίρι πιστεύεις θα διαφέρει σημαντικά ως εμπειρία από τα προηγούμενα;
Κάθε χρόνο και πιο δύσκολο να μη διαφέρει πολύ από τα προηγούμενα, κάθε φορά όμως τα καταφέρνουμε. Η πανδημία και η διαχείριση της έχει δυσκολέψει πολύ τις ζωές μας.
Ως καλλιτέχνης, τι ρόλο παίζει η Αθήνα ως πηγή έμπνευσης; Θα ήθελες να ζήσεις σε κάποια άλλη ευρωπαϊκή πόλη με πιο ζωντανή και inclusive μουσική σκηνή;
Κάθε φορά που επέστρεφα με CHICKN από τουρ σκεφτόμουν, there’s no place like home. Εάν κάνεις μια γύρα, θα δεις ότι η Αθήνα δεν είναι μια ευρωπαϊκή πόλη, ούτε είναι όμως ακριβώς και μια βαλκανική πόλη. ΟΚ, στην οδήγηση είναι ακριβώς σαν μια βαλκανική πόλη. Έχει όμως πραγματικά ιδιαίτερο χαρακτήρα και πάρα πολύ αξιόλογη μουσική σκηνή η οποία χαντακώνεται γιατί δεν έχει καμία απολύτως στήριξη από τη πολιτεία! Με άλλα λόγια, δεν υπάρχουμε για το Υπουργείο Πολιτισμού, κάτι το οποίο δε συμβαίνει καθόλου σε άλλες Ευρωπαϊκές χώρες όπου υπάρχουν προγράμματα που στηρίζουν δράσεις σαν αυτές που κάνουμε.
Εκτός από το Paramera, ποιο τραγούδι θα ακούς στο repeat αυτό το καλοκαίρι;
Όλος ο δίσκος του Jef Maarawi – Terra Papagali είναι στο repeat στο Spotify μου!
