Ο Anatol Knotek είναι μια από εκείνες τις περιπτώσεις καλλιτεχνών που έχουν την φαντασία να ενώσουν δύο τέχνες σε μία. Εκείνος ήρθε από πολύ νωρίς σε επαφή με την “οπτική ποίηση”. Μέχρι τότε δεν ήξερε καν ότι υπήρχε κάτι τέτοιο. Σε αυτή την περίπτωση, οι επιρροές του προέρχονται από δύο κατηγορίες. Από τη μια έχουμε ζωγράφους όπως ο Van Gogh ή ο Modigliani και από την άλλη βρίσκονται οι αγαπημένοι του ποιητές όπως ο Gomringer ή ο Döhl. Λάτρης της πειραματικής ποίησης, θέλησε να την συνδυάσει με την ζωγραφική και να ενταχθεί και ο ίδιος στο ρεύμα της οπτικής ποίησης.
Το ιδιαίτερο με τα έργα του Anatol Knotek είναι ότι δεν μπορείς να τα προσπεράσεις εύκολα
Πρέπει να αφιερώσεις χρόνο. Χρειάζεται να εκτιμήσεις πρώτα την συλλογικότητα του κάθε έργο και τους συνδυασμούς. Σε ένα επόμενο επίπεδο όμως πρέπει να δεις τις λέξεις και τα νοήματα που κρύβονται πίσω από τις εικόνες. Ενδιαφέρον μάλιστα είναι το ότι υπάρχει λόγος που όλα σχεδόν τα installations του Knotek είναι ασπρόμαυρα. Θέλοντας να αντιμετωπίσει την δική του αχρωματοψία που τον απομάκρυνε από την ζωγραφική, βρήκε τον χώρο να εκφραστεί στην οπτική ποίηση και τα installations.
