Μπορεί να συνάντησες τον Pelion Rivers ψάχνοντας να ακούσεις κάτι νέο ένα βροχερό απόγευμα. Μπορεί πάλι να βρέθηκες σε κάποιο live των Jaguar Bombs για να ακούσεις γνωστά τραγούδια με όχι και τόσο γνωστό τρόπο. Ίσως βέβαια να τραγούδησες φωναχτά πως “πετάς σαν τα μεγάλα πουλιά” μαζί με τη Μαρίζα Ρίζου και τον χαρισματικό της κιθαρίστα σε κάποια καλοκαιρινή συναυλία. Ακόμα, μπορεί και να μην έχεις ιδέα για ποιο πράγμα μιλάμε αυτή τη στιγμή. Ο συνδετικός κρίκος ανάμεσα σε όλα αυτά ακούει στο όνομα Άγγελος Αϊβάζης. Ταλαντούχος, δημιουργικός και αεικίνητος, είναι σίγουρα ένας από τους πιο πολλά υποσχόμενους μουσικούς της γενιάς του. Το TFC Magazine ρώτησε να μάθει ποιος είναι λοιπόν ο Pelion Rivers, και κάπως έτσι γνώρισε στην πορεία λίγο καλύτερα και τον ίδιο τον Άγγελο Αϊβάζη.
Ποιος είναι στ’ αλήθεια ο Pelion Rivers; Πώς θα τον περιέγραφες;
Ο Pelion Rivers είναι ένας χαρακτήρας που εκφράζει με ευθύτητα πτυχές του εαυτού μου που θέλω να επικοινωνήσω με αμεσότητα. Για το λόγο αυτό η ενορχήστρωση των κομματιών είναι τόσο απλή. Όλα περιστρέφονται γύρω από μία ακουστική κιθάρα και την ιστορία που έχει να αφηγηθεί.
Τι σε οδήγησε στο να υπάρξει αυτό το καλλιτεχνικό alter ego;
Πάντα είχα στο πίσω μέρος του μυαλού μου να γράψω κομμάτια αμιγώς folk. Είναι ένα είδος μουσικής διαχρονικό που πάντοτε θα με εκφράζει, επομένως συχνά θα ανατρέχω σε αυτό(ν).
Πώς προέκυψε η δημιουργία ενός folk αγγλόφωνου δίσκου;
Η δημιουργία αυτού του δίσκου προέκυψε κυρίως από τα ακούσματά μου αλλά και την επαφή με τη φύση που είχα σε ένα ταξίδι μου στο Πήλιο. Όλα έδεσαν αρμονικά προς μια συγκεκριμένη κατεύθυνση.
Η έκδοσή του σε αναλογική μορφή (κασέτα και βινύλιο) είναι θέμα νοσταλγίας;
Είναι ξεκάθαρα θέμα νοσταλγίας αλλά και θέμα ταύτισης με το μέσο. Εμείς, τα παιδιά της δεκαετίας του ’80 ακούσαμε τα πρώτα μας τραγούδια σε κασέτες, και συνδέσαμε τις στιγμές μας με αυτές. Το βινύλιο είναι επίσης πολύ προσωπικό μέσο παρ’ όλα αυτά δεν είχα ιδιαίτερη ταύτιση και γι αυτό δεν επέλεξα να το κυκλοφορήσω με αυτή τη μορφή.
Από μπάντες με punk rock ήχο, σε funky jazz διασκευές, και τώρα σε μια πολύ πιο προσωπική και «μελαγχολική» acoustic διάθεση. Τι μας λέει αυτό για τον Άγγελο;
Η μουσική είναι πολυδιάστατη και δεν μπορώ να σταθώ μόνο σε ένα είδος. Σίγουρα το συγκεκριμένο είναι ένα είδος που καταφεύγω συχνά.
Υπάρχει κάποιο μουσικό είδος που να έχεις μεγαλύτερη αδυναμία;
Τελευταία βρίσκω ιδιαίτερο ενδιαφέρον σε μουσικές της Κούβας αλλά και Βραζιλίας. Θεωρώ για παράδειγμα τις μουσικές δομές της Bossa άξιες μελέτης, στην απλότητά τους αλλά και στις μελωδικές γραμμές.
Πώς ξεκίνησε η συνεργασία με τη Μαρίζα Ρίζου;
Από μια συνεργασία μας στον Σταυρό του Νότου μαζί με τους Jaguar Bombs και είμαι ιδιαίτερα χαρούμενος γι αυτό.
Δύο λέξεις για το touring life με τη Μαρίζα;
Είμαστε μια ωραία ατμόσφαιρα κ αυτό βγαίνει προς τα έξω. Είπα παραπάνω από δύο.
Μπάντα και τζαμάρισμα ή εσύ και μια κιθάρα;
Και τα δύο αναλόγως τη διάθεση και τις συνθήκες.
Έχεις νιώσει αμφιβολία για την επιλογή σου να είσαι επαγγελματίας μουσικός;
Μου έχει χαρίσει πολύ δυνατές στιγμές. Άρα σίγουρα όχι. Παρ’ όλα αυτά θέλει υπομονή και γερό στομάχι.
Υπάρχει κάτι που να σου λείπει από την ελληνική μουσική σκηνή;
Μέσω του διαδικτύου όλες οι χώρες έχουν τις ίδιες πιθανότητες να εξάγουν ενδιαφέρουσα μουσική και να ανακαλυφθεί πολύ πιο άμεσα. Θεωρώ την εγχώρια σκηνή εξίσου ανταγωνιστική σε πληθώρα μουσικών ειδών όπως αντίστοιχα συμβαίνει στο εξωτερικό. Δεν μου λείπει κάτι, ίσα ίσα ακούω πολλές και πολύ ενδιαφέρουσες ελληνικές κυκλοφορίες.
Ποιο θα ήταν το soundtrack του φετινού σου καλοκαιριού;
Ένας δίσκος του Baden Powel που έχω στο αμάξι.
Σε ένα παράλληλο σύμπαν που δε θα υπήρχε μουσική, τι θα ήσουν εσύ;
Μάγειρας.