Τρία χρόνια μετά την συγκινητική κατάληξη της πρώτης ταινίας, η ιστορία του A Quiet Place συνεχίζεται με ένα sequel που μπορεί να άργησε να έρθει, αλλά άξιζε κάθε μήνα αναμονής του.
“Πηγαίνοντας όμως στο σινεμά, οι θεατές δεν θα φύγουν μόνο τρομαγμένοι, αλλά συγκινημένοι με μια ταινία που πραγματεύεται όχι τόσο τον τρόμο, όσο τις ανθρώπινες σχέσεις και την αγάπη ανάμεσα στα μέλη μιας οικογένειας, τα οποία οφείλουν να προστατεύουν το ένα το άλλο ό,τι κι αν συμβαίνει, σε συνθήκες απόλυτης ησυχίας.” Έτσι είχαμε κλείσει την κριτική μας για το A Quiet Place τον Απρίλη του 2018 και είπαμε να συνεχίσουμε από εκεί που το αφήσαμε. Ότι έκανε δηλαδή και ο John Krasinski με το sequel της πρώτης ταινίας του.
Ένα sequel που άργησε πολύ να κάνει πρεμιέρα στις αίθουσες εξαιτίας της πανδημίας, αλλά αγκαλιάστηκε από τους θεατές ανά την υφήλιο και σπάει κάθε ρεκόρ εισιτηρίων στην μετά-covid εποχή. Η τρομερή δουλειά του Krasinski στην πρώτη ταινία δεν πέρασε απαρατήρητη και ο κόσμος έβαλε τη μάσκα του και έσπευσε στους κινηματογράφους για να δει τη συνέχεια. Αυτό έγινε και χθες στην πρεμιέρα της ταινίας στη χώρα μας. Με την Emily Blunt και τους νεαρούς πρωταγωνιστές σε πρώτο πλάνο, αλλά και με κάποια καινούρια πρόσωπα, το A Quiet Place Part II έφτασε για να μας κάνει να μη βγάλουμε άχνα για 90 λεπτά ακόμα.
Πλοκή
Μετά τα γεγονότα στο σπίτι τους, η οικογένεια Abbott αναγκάζεται να αντιμετωπίσει τώρα τους τρόμους του έξω κόσμου. Ξεκινώντας για το άγνωστο, θα πέσουν πάνω σε ένα παλιό και γνώριμο πρόσωπο και θα συνειδητοποιήσουν πως τα μοχθηρά πλάσματα που σπέρνουν φόβο και θάνατο, δεν είναι οι μόνες απειλές που κρύβονται πέρα από το μονοπάτι της άμμου.
Το A Quiet Place Part II φέρνει μαζί του όλα τα πράγματα που έκαναν την πρώτη ταινία τόσο πετυχημένη
Μυστήριο, φόβο και την ίδια ένταση που ενισχύεται κατά πολύ από την νεκρική σιγή που επικρατεί στον κόσμο της ταινίας. Επιπλέον, το σενάριο του του Krasinksi και των Scott Beck και Bryan Woods είναι έξυπνο και ποτέ δεν βασίζεται αποκλειστικά στα γεγονότα του πρώτου. Αποδεικνύει έτσι πως μπορεί να πάει παραπέρα και να εξερευνήσει περισσότερο το άγνωστο αυτό σύμπαν. Προσφέρει μια εντελώς διαφορετική αίσθηση αυτή τη φορά, με τους ανθρώπους να έχουν το πάνω χέρι. Τουλάχιστον σε συνθήκες απόλυτης ησυχίας.
Τα φθηνά jump scares κάνουν την εμφάνιση τους, αλλά η ταινία δεν βασίζεται ούτε στο ελάχιστο σε αυτά
Η ατμόσφαιρα και η αγωνία ανεβαίνουν επίπεδα και αυτό κάνει τις σιωπηλές σκηνές της ταινίας ακόμη πιο έντονες. Τέλος, τα plot lines συνδυάζονται φανταστικά μεταξύ τους και οι εναλλαγές ανάμεσα τους δεν αφήνουν το κοινό να αφοσιωθεί σε κανένα περισσότερο. Αυτό έχει ως αποτέλεσμα κάθε χαρακτήρας να παραμένει σημαντικός για την εξέλιξη των γεγονότων.
Η Emily Blunt είναι και πάλι καταπληκτική. Συνδυάζοντας τον τρόμο και την αποφασιστικότητα που βγάζει το μητρικό ένστικτο του χαρακτήρα της, κουβαλάει την ταινία σε μεγάλο βαθμό. Οι νεαροί πρωταγωνιστές μοιάζουν ακόμα πιο ώριμοι. Ο Noah Jupe παραδίδεται στην επιπολαιότητα και την τρυφερή ηλικία του χαρακτήρα που υποδύεται. Από την άλλη, η Millicent Simmonds, αποδεικνύει και πάλι πως δεν χρειάζονται λόγια για να κυριαρχήσει ένας ηθοποιός σε μια σκηνή. Η προσθήκη του Cillian Murphy γεμίζει το κενό που άφησε η απώλεια του χαρακτήρα του Krasinski, με τον Ιρλανδό να τα καταφέρνει χωρίς να προσπαθεί πολύ στον ρόλο του μυστήριου Emmett.
Παρά τα πολλά ειδικά εφέ, οι πρωταγωνιστές περιορίζουν την ταινία και συγκρατούν το ανθρώπινο στοιχείο
Δεν υπάρχει τίποτα πιο ισχυρό και πιο καθηλωτικό από την παρακολούθηση του τρόμου στα πρόσωπο τους. Τα κοντινά του Krasinski βοηθάνε κατά πολύ σε αυτό και σου μεταφέρουν και σένα την ανάγκη να φωνάξεις μαζί του. Αλλά την καταπολεμάς, όπως κι εκείνοι.
Μετά το Cruella, και το A Quiet Place Part II μάς θύμισε πώς είναι να φεύγεις από το σινεμά ευχαριστημένος. Ελπίζουμε το καλοκαίρι μας να συνεχίσει έτσι. Ραντεβού την επόμενη εβδομάδα.
