Συντάκτης: Χρήστος Χριστακίδης
Η τρίτη σκηνοθετική απόπειρα του Τζον Κραζίνσκι προσφέρει 90 λεπτά βουβού αγώνα για επιβίωση και δεν έχει τίποτα να ζηλέψει από τις κραυγές και τa υψηλά ντεσιμπέλ άλλων ταινιών τρόμου.
Ένας χρόνος πέρασε περίπου από τότε που είδαμε το “Get Out” του κωμικού Τζόρνταν Πιλ και συνειδητοποιήσαμε γι’ ακόμη μία φορά ότι δεν έχει καμία σημασία το βιογραφικό κάποιου στη δημιουργία μιας ταινίας. Στην περίπτωση του Πιλ, ο οποίος είναι γέννημα θρέμμα του Comedy Central, μείναμε έκπληκτοι με το πώς χειρίστηκε το “Get Out”, το οποίο ναι μεν είχε ελαφρά κωμικά στοιχεία αλλά κατά τ’ άλλα κατάφερε να μας σοκάρει. Το ίδιο συμβαίνει και με το “Α Quiet Place” του ηθοποιού Τζον Κρανζίσκι, το οποίο βέβαια δεν είναι καθόλου επηρεασμένο από την πολυετή θητεία του δημιουργού του στο “The Office“. Είναι βαρύ, σοβαρό και φρικιαστικό σε κάποια σημεία, γεγονός που οφείλεται και στην σύζυγο του, την Έμιλι Μπλαντ, η οποία αποδεικνύεται γι’ ακόμη μία φορά ως υποκριτικός “χαμαιλέοντας”.
Εκτός από την σκηνοθεσία κάποιων επεισοδίων του “The Office”, ο Κραζίνσκι σκηνοθέτησε άλλα δύο δικά του project, τα οποία δεν κατάφεραν να ξεχωρίσουν. Φέτος, με το “A Quiet Place”, ο ηθοποιός καταφέρνει να ξεπεράσει τη μετριότητα και μας προσφέρει μια κινηματογραφική εμπειρία διαφορετική από εκείνες των ταινιών τρόμου του παρελθόντος. Βασισμένη πάνω σε ένα πολύ ιδιαίτερο και έξυπνο σενάριο, η ταινία σε ορισμένα σημεία γίνεται αρκετά τρομακτική αλλά στα περισσότερα, δίνει έμφαση στην στοργή και στην ενότητα ανάμεσα στα μέλη της πρωταγωνιστικής οικογένειας.
Πλοκή
Στο κοντινό μέλλον, η ανθρωπότητα έχει σχεδόν αφανιστεί από μοχθηρά τυφλά πλάσματα, τα οποία σκοτώνουν οτιδήποτε και οποιονδήποτε κάνει τον παραμικρό θόρυβο. Η οικογένεια Άμποτ ζει σε ένα απομονωμένο αγρόκτημα, υπό συνθήκες απόλυτης ησυχίας, προσέχοντας την κάθε της κίνηση και επικοινωνώντας στην νοηματική. Ωστόσο, ο μικρός γιος της οικογένειας, μετά από ένα τραγικό λάθος της μεγάλης κόρης, η οποία του χάρισε ένα παιχνίδι, θα γίνει στόχος των μοχθηρών τεράτων και θα χάσει τη ζωή του ακαριαία μπροστά στα μάτια όλης της οικογένειας. Σαν να μην έφτανε αυτό, η γυναίκα της οικογένειας είναι έγκυος και όλοι πρέπει να βρουν τρόπο να αντιμετωπίσουν τον ερχομό ενός μωρού και τον επικίνδυνο έως θανατηφόρο θόρυβο που αυτό θα προκαλέσει.
Πρώτα Σχόλια
Πως εμφανίστηκαν αυτά τα τέρατα στη γη; Γιατί αποτελούν έναν συνδυασμό ανάμεσα στον Venom, στo “Alien” και σε αυτά του “Stranger Things”; Γιατί είναι τυφλά; Πώς κατάφερε να επιβιώσει τόσο καιρό μαζί τους η οικογένεια; Αυτές και πολλές άλλες είναι κάποιες από τις απορίες που ταλανίζουν το μυαλό το κοινού όταν βλέπει την ταινία. Όμως εκεί που σκέφτεται όλα αυτά, ξαφνικά τα ξεχνάει. Μπορεί να τα ξεχνάει και εξαιτίας της έντασης των σκηνών κυνηγητού με τα τέρατα, αλλά κυρίως τα ξεχνάει λόγω των πολύ όμορφων σκηνών ανάμεσα στα μέλη της οικογένειας. Ο Κραζίνσκι δημιούργησε μία ταινία τρόμου βασισμένη όχι στον τρόμο αλλά στις σχέσεις ανάμεσα στους ανθρώπους και αυτό είναι το στοιχείο που την κάνει διαφορετική από τις υπόλοιπες. Να μην παρεξηγηθούμε, υπάρχουν πολλές σκηνές που κάνουν το κοινό να πετάγεται από τη θέση του και να σφίγγει τις γροθιές του από αγωνία, όμως δεν είναι αυτές που κλέβουν την παράσταση.
Οι διάλογοι ανάμεσα στους γονείς και τα παιδιά ,αλλά και ανάμεσα στο ανδρόγυνο, προσδίδουν αυτό το κάτι που λείπει συνήθως από τις ταινίες τρόμου που έχουμε συνηθίσει. Τα έντονα συναισθήματα και τη συγκινησιακή διάθεση. Όταν όμως αυτό επιτυγχάνεται χωρίς λέξεις,μόνο με νοηματική, με ελάχιστους ψιθύρους και κυρίως με βλέμματα, η βαρύτητα του πολλαπλασιάζεται. Το “A Quiet Place” δεν θα σου μείνει ως η ταινία τρόμου που σε έκανε να τρομάξεις αλλά να συγκινηθείς. Παρ’ όλα αυτά η ένταση στις σκηνές τρόμου είναι ιδανική, ενώ η ιστορία εξελίσσεται σταδιακά και τα γεγονότα κλιμακώνονται σωστά.
Ερμηνείες
Ο Κραζίνσκι προσπάθησε και κατάφερε να μην αφήσει κανέναν να ξεχωρίσει στο κομμάτι της υποκριτικής. Το κάθε μέλος της οικογένειας συμπληρώνει το άλλο καθώς η κάμερα και οι σκηνές εναλλάσσονται με τρόπο που επιτυγχάνεται η πραγμάτωση αυτής της αναγκαίας αλληλεξάρτησης, η οποία δένει μια οικογένεια σε συνθήκες αποκάλυψης. Η Έμιλι Μπλαντ δείχνει γι΄ακόμη μία φορά ότι μπορεί να παίξει τα πάντα, από κωμωδία μέχρι απόλυτο δράμα. Ο Κραζίνσκι είναι συγκινητικός και βγάζει μια υπέρμετρη γενναιότητα για χάρη της οικογένειας του. Ενώ οι μικροί, Νόα Τζουπ και Μίλισεντ Σίμονς, είναι και οι δύο εξαιρετικοί, με τη νεαρή Σίμονς να παραδίδει μαθήματα υποκριτικής καθώς υποδύεται καταπληκτικά ένα κομμάτι του ίδιου της του εαυτού, καθώς εκτός από την ταινία, είναι κωφή και στην πραγματική της ζωή.
Συνεπώς
Οι εντυπωσιακές κριτικές του “A Quiet Place” μπέρδεψαν πολλούς. Πίστευαν ότι θα δουν την απόλυτη και πιο φρικιαστική ταινία τρόμου των τελευταίων χρόνων. Πηγαίνοντας όμως στο σινεμά, οι θεατές δεν θα φύγουν μόνο τρομαγμένοι αλλά συγκινημένοι με μια ταινία που πραγματεύεται όχι τόσο τον τρόμο όσο τις ανθρώπινες σχέσεις και την αγάπη ανάμεσα στα μέλη μιας οικογένειας, τα οποία οφείλουν να προστατεύουν το ένα το άλλο ό,τι κι αν συμβαίνει, σε συνθήκες απόλυτης ησυχίας.
Με την υποστήριξη του Cineplexx
