Λίγες μέρες έμειναν για να ολοκληρωθεί το φετινό Φεστιβάλ Κινηματογράφου Βενετίας, και σίγουρα μέχρι τώρα έχει καταφέρει να γίνει το talk-of-the-town. 73 ταινίες μεγάλου μήκους που εκπροσωπούν 56 χώρες συνεχίζουν να κάνουν την παγκόσμια πρεμιέρα τους, μαζί με 16 μικρού μήκους, 2 τηλεοπτικές σειρές, 18 αναπαλαιώσεις, τα λεγόμενα Venezia Classici, και 9 ντοκιμαντέρ για τον κινηματογράφο. Οι ταινίες πολλές, το φεστιβαλικό vibe μοναδικό κι ενώ θα θέλαμε να βρισκόμασταν (σχεδόν) σε όλες τις πρεμιέρες, διαλέξαμε τις 7+1 παρακάτω ταινίες που κέντρισαν περισσότερο το ενδιαφέρον μας και έχουν ήδη μπει στη δική μας watchlist.
BARDO, False Chronicle of a Handful of Truths του Alejandro G. Iñárritu
Μια άλλη αυτοβιογραφική ταινία, σαν κι αυτή, που γυρίστηκε στο Μεξικό έκανε πρεμιέρα στο Φεστιβάλ Κινηματογράφου της Βενετίας πριν από λίγα χρόνια και αργότερα κυκλοφόρησε στο Netflix. Αυτή η ταινία ήταν το Roma του Alfonso Cuarón, μία από τις καλύτερες ταινίες του 2018. Αυτός είναι ένας από τους πολλούς λόγους που περιμένουμε την επιστροφή του Alejandro G. Iñárritu στο φεστιβάλ από το βραβευμένο Birdman or The Unexpected Virtue of Ignorance.
Αυτή τη φορά, επιστρέφει με μια ταινία που έχει έναν εξίσου μεγάλο τίτλο – το BARDO, False Chronicle of a Handful of Truths, η οποία γυρίστηκε με φιλμ 65mm και την οποία έγραψε από κοινού με τον συνεργάτη του Nicolás Giacobone (Biutiful, Birdman, John and the Hole). Γυρισμένο στη γενέτειρα του Iñárritu, την Πόλη του Μεξικού, το BARDO αφηγείται την ιστορία ενός γνωστού Μεξικανού δημοσιογράφου και ντοκιμαντέρ που επιστρέφει στο σπίτι και εργάζεται μέσα από μια υπαρξιακή κρίση καθώς παλεύει με την ταυτότητά του, τις οικογενειακές του σχέσεις, την ανοησία των αναμνήσεων του και το παρελθόν της χώρας του.
Blonde του Andrew Dominik
Βασισμένο στο ομώνυμο βιβλίο της Joyce Carol Oates, μια μυθιστορηματική βιογραφία της Marilyn Monroe, το Blonde βλέπει την Ana de Armas να φοράει αυτές τις περίφημες πλατινένιες μπούκλες και να χαρτογραφεί την άνοδο και την πτώση του θρύλου του Χόλιγουντ. Σε εξέλιξη για πάνω από μια δεκαετία, η ταινία του Andrew Dominik έχει αποδειχθεί λίγο διχαστική μέχρι στιγμής, με την προφορά της de Armas (κατάγεται από την Κούβα, πολύ μακριά από το Λος Άντζελες, τον τόπο καταγωγής της Monroe) και τις φερόμενες σκηνές σεξ να είναι τα κύρια θέματα σχολιασμού στο Twitter. Αλλά με μία τέτοια σειρά ταλέντων τόσο εντός όσο και εκτός οθόνης, την εμπιστοσύνη του Dominik στην ικανότητα της ταινίας να έχει απήχηση στο κοινό και το εντυπωσιακό τρέιλερ, υπάρχει ελπίδα ότι το Blonde θα αποδείξει ότι οι αρνητές κάνουν λάθος και θα καταγράψει πραγματικά την ουσία του φαινόμενου «Marilyn».
Bones and All του Luca Guadagnino
Με ένα standing ovation πρωτόγνωρο για τα δεδομένα του φεστιβάλ (8,5 λεπτά), η νέα συνεργασία Guadagnino-Chalamet είναι αδιαμφισβήτητα πρώτη στη watchlist μας για φέτος. Στο romance-horror Bones and All του Luca Guadagnino, η Maren (Taylor Russell) και ο Lee (Timothée Chalamet) είναι δύο απαξιωμένοι νέοι εραστές σε ένα οδικό ταξίδι ενηλικίωσης στους δρόμους της Αμερικής της δεκαετίας του ’80. Με τον χαρακτήρα του Timothée να περιγράφεται ως ένας «θυμωμένος έφηβος κανίβαλος», αυτό είναι αισθητά διαφορετικό από την προηγούμενη συνεργασία του Chalamet με τον Ιταλό σκηνοθέτη, Call Me By Your Name. Όμως, ο χαρακτήρας της Taylor ως νεαρή γυναίκα στο περιθώριο της κοινωνίας έχει ακόμα περισσότερο ενδιαφέρον σε μια ταινία που ο Guadagnino έχει περιγράψει ως «μια πολύ ρομαντική ιστορία για το αδύνατο της αγάπης».
Dead for a Dollar του Walter Hill
Ο συγγραφέας και σκηνοθέτης Walter Hill (Streets of Fire) είναι ο φετινός αποδέκτης του βραβείου Glory to the Filmmaker και η νέα του ταινία ακούγεται πολλά υποσχόμενη. Διαθέτοντας ένα all-star καστ με τους Christoph Waltz, Willem Dafoe και Rachel Brosnahan, το Dead for a Dollar είναι ένα γουέστερν και αφηγείται την ιστορία ενός διάσημου κυνηγού επικηρυγμένων που συναντά τον ορκισμένο εχθρό του, έναν επαγγελματία τζογαδόρο και παράνομο που είχε στείλει στη φυλακή χρόνια πριν.
The Eternal Daughter της Joanna Hogg
Με την A24 να περιγράφει την ερμηνεία της ως «επιβλητική [και] βαθιά συγκινητική», αυτή η ιστορία φαντασμάτων με πρωταγωνίστρια την Tilda Swinton από την κινηματογραφίστρια Joanna Hogg ακούγεται πραγματικά συναρπαστική, που είναι μια άλλη λέξη που χρησιμοποιείται συχνά για να περιγράψει τη Swinton. Όταν μια καλλιτέχνιδα και η ηλικιωμένη μητέρα της επιστρέφουν στο πρώην οικογενειακό τους σπίτι, τώρα ανακαινισμένο σε ξενοδοχείο, πρέπει να αντιμετωπίσουν το στοιχειωμένο παρελθόν και τα θαμμένα από καιρό μυστικά τους. Ας ελπίσουμε σε μερικές εξερευνήσεις της γονικής σχέσης και της φύσης του παρελθόντος μας, και σίγουρα θα ήταν ωραίο για το The Eternal Daughter να συγκινήσει και να εκνευρίσει εξίσου.
Three Nights a Week του Florent Gouëlou
Οι συμπληρωματικές πτυχές του Φεστιβάλ Κινηματογράφου της Βενετίας είναι πάντα συναρπαστικές, επειδή συχνά προβάλλουν πολύ αξιόλογες ταινίες του ανεξάρτητου σινεμά, κι αυτό ακριβώς φαίνεται να υπόσχεται και το Three Nights a Week του Florent Gouëlou. Η ταινία μιλάει για έναν 29χρονο Βαπτιστή, ο οποίος γνωρίζει μια νεαρή drag queen που ονομάζεται Cookie Kunty. Εκείνη προέρχεται από την παριζιάνικη σκηνή και τον μαγεύει αμέσως. Αρχικά παρακινημένος από την ιδέα ενός φωτογραφικού έργου που περιστρέφεται γύρω από την Cookie, βυθίζεται σε αυτόν τον κόσμο, ξεκινώντας τελικά μια σχέση με τον Quentin, τον νεαρό άνδρα πίσω από την drag queen. Μια πολύ δυνατή υποψηφιότητα για το φετινό βραβείο Queer Lion Award και σίγουρα δεν θέλουμε να το χάσουμε.
The Whale του Darren Aronofsky
Οι ταινίες του Darren Aronofsky συνήθως δεν στοχεύουν σε χαλαρές προβολές κι αυτό είναι κάτι που πλέον τον χαρακτηρίζει. Το The Whale προσαρμοσμένο από το ομώνυμο θεατρικό έργο του Samuel D. Hunter, επικεντρώνεται γύρω από έναν νοσηρά παχύσαρκο, απομονωμένο δάσκαλο αγγλικών, τον Charlie (Brendan Fraser), που αποφάσισε να «φάει» τον εαυτό του μέχρι θανάτου. Όμως, ελπίζοντας σε μια τελευταία ευκαιρία για λύτρωση, προσπαθεί να επιδιορθώσει την τεταμένη σχέση με την έφηβη κόρη του Ellie (Sadie Sink). Η αλήθεια είναι πως το 6λεπτο standing ovation που έλαβε μετά την πρεμιέρα της ταινίας, μας κάνει να ανυπομονούμε ακόμα περισσότερο για την ταινία του Aronofsky.
Don’t Worry Darling της Olivia Wilde
Το Don’t Worry Darling αφηγείται την ιστορίας μιας νοικοκυράς της δεκαετίας του 1950, Alice (Florence Pugh), η οποία αρχίζει να αμφιβάλλει για την ειδυλλιακή φύση της Victory, της φαινομενικά τέλειας γειτονιάς της, και αρχίζει να πιστεύει ότι η εταιρεία του συζύγου της Jack (Harry Styles) μπορεί να κρύβεται πίσω από μερικά από τα πιο σκοτεινά μυστικά της. Από το αχνό πρώτο teaser, μέχρι το μεγαλύτερο σε διάρκεια τρέιλερ, το Don’t Worry Darling προσφέρει πολλά εντυπωσιακά γραφικά, αφηγηματικές ερωτήσεις και μία σειρά από ταλαντούχους ηθοποιούς. Ακόμη κι αν μερικά γεγονότα γύρω από την κυκλοφορία της ταινίας μας προβληματίζουν, ανυπομονούμε να δούμε το δίδυμο Styles-Pugh στη μεγάλη οθόνη. Και ό,τι προκύψει.
