fbpx
CinemaCultureTFCinema

10 ταινίες από γυναίκες σκηνοθέτριες που είδαμε στο 63ο Φεστιβάλ Κινηματογράφου Θεσσαλονίκης

To 63o Φεστιβάλ Κινηματογράφου Θεσσαλονίκης ολοκληρώθηκε χθες το βράδυ με την απονομή των βραβείων και την προβολή της ταινίας Corsage, η οποία αναμένεται να κυκλοφορήσει σύντομα στις κινηματογραφικές αίθουσες από το Cinobo.

Η φετινή φεστιβαλική σεζόν θεωρήθηκε πριν καν ολοκληρωθεί μία από τις πιο επιτυχημένες των τελευταίων ετών. Η μαζική επιστροφή στις σκοτεινές αίθουσες, οι σπουδαίες επιλογές στον εγχώριο και παγκόσμιο κινηματογράφο, αλλά και όλες οι παράλληλες δράσεις δημιούργησαν ένα Φεστιβάλ που θα μας μείνει αξέχαστο για χρόνια.

Κεντρική ιδέα της φετινής διοργάνωσης αποτέλεσε η αναπαράσταση της γυναίκας, μπροστά αλλά και πίσω από την καμέρα. Έτσι, παρακάτω συγκεντρώσαμε τις ταινίες γυναικών σκηνοθετριών που ξεχωρίσαμε κατά τη διάρκεια του 63ου ΦΚΘ.

I Have Electric Dreams

Στην πρώτη μεγάλου μήκους ταινία της, η Βαλεντίνα Μαουρέλ εξετάζει τη δυναμική της σχέσης ανάμεσα σε έναν πατέρα και μία κόρη. Όταν η μητέρα της 16χρονης Εύα διώχνει τον πατέρα της από το σπίτι εξαιτίας της βίαιης συμπεριφοράς του, η έφηβη Εύα το σκάει από το σπίτι θέλοντας να μείνει μόνιμα μαζί του. Η ταινία εξετάζει τις ιδιαίτερες ισορροπίες που έχει η σχέση ανάμεσα σε μία κόρη και το πρώτο αντρικό πρότυπο που γνωρίζει ποτέ στο πρόσωπο του πατέρα της.

Το I Have Electric Dreams κέρδισε το Βραβείο Καλύτερης Ταινίας – Χρυσός Αλέξανδρος «Θόδωρος Αγγελόπουλος».

Behind the Haystacks

Η πρώτη μεγάλου μήκους ταινίας της Ασημίνας Προέδρου γυρίστηκε το 2021, κατά τη διάρκεια του δεύτερου lockdown στη χώρα μας με όλες τις πιθανές δυσκολίες που μπορεί αυτό να προκάλεσε. Η ταινία παρουσιάζεται μέσα από τις διαφορετικές οπτικές γωνίες τριών μελών μίας οικογένειας. Ο πατέρας, η μητέρα και η κόρη βιώνουν τα ίδια ακριβώς γεγονότα, κάθε άτομο όμως αντιδρά διαφορετικά και καταπιέζεται για διαφορετικούς λόγους.

Η ταινία έλαβε το βραβείο FIPRESCI για Ελληνική Πρεμιέρα και το Βραβείο Καλύτερης Ελληνικής Ταινίας  από την Πανελλήνια Ένωση Κριτικών Κινηματογράφου (ΠΕΚΚ).

Plan 75

H σκηνοθέτρια Chie Hayakawa στην πρώτη μεγάλου μήκους ταινία της καταπιάνεται με ένα ζήτημα που έχει απασχολήσει πολλές φορές τις κοινωνίες ανά τον κόσμο. Συγκεκριμένα, θέτει στο επίκεντρο το πώς αντιμετωπίζουμε τους ηλικιωμένους ανθρώπους σήμερα, συχνά θεωρώντας τους ως βάρος. Σε μία όχι και τόσο μακρινή δυστοπία, όπου η ευθανασία αποτελεί το κεντρικό ζήτημα, το Plan 75 ανοίγει μία μεγαλύτερη συζήτηση για την αλληλεγγύη και την ανάγκη για ανθρωπιά.

Η ταινία έλαβε το Βραβείο της Βουλής των Ελλήνων “Ανθρώπινες Αξίες”.

Listen

Στην πρεμιέρα της ταινίας στο 63ο ΦΚΘ, η σκηνοθέτρια Μαρία Ντούζα ανέφερε χαρακτηριστικά πώς ήθελε να κάνει μία ταινία “για την καλοσύνη”. Έτσι, έκανε μία ταινία για την έφηβη Βαλμίρα, η οποία αναγκάζεται να αφήσει το σχολείο κωφών στην Αθήνα και να γυρίσει στο νησί όπου μένει ο πατέρας, αντιμετωπίζοντας την άγνοια και την απομόνωση από μία κλειστή κοινωνία-και μία πιο κλειστή οικογένεια.

Paris is in Harlem

H ταινία της Χριστίνας Κάλλας μάς μεταφέρει στη Νέα Υόρκη και συγκεκριμένα στο Χάρλεμ. Εκεί βρισκόμαστε μία μέρα πριν καταργηθεί ο περίφημος και αμφιλεγόμενος “No Dancing” νόμος που είχε επιβληθεί τo 1926 και διήρκησε περίπου 91 χρόνια.

Η ταινία έλαβε το Ειδικό Βραβείο Επιτροπής Νεότητας.

Wolf and Dog

H πρώτη μεγάλου μήκους ταινία της Claudia Varejão ακολουθεί μία παρέα queer εφήβων στις Αζόρες. Οι έφηβες και οι έφηβοι προσπαθούν να δουν πώς θα καταφέρουν να ξεφύγουν από το μέλλον που έχει προαποφασιστεί γι’αυτούς από τους γονείς τους. Η ανεκτικότητα της κοινωνίας και κυρίως η θρησκεία και οι παραδόσεις βρίσκονται στο επίκεντρο αυτής της ιστορίας.

Blue Jean

H Georgia Oakley τοποθετεί την ιστορία της στην Αγγλία του 1988, όπου η συντηρητική κυβέρνηση της Θάτσερ καθιστά ακόμη πιο δυσκολότερη την κατάσταση για τα queer άτομα. Η Jean φαίνεται να μοιράζει τη ζωή της σε δύο ή και τρία επιπέδα προσπαθώντας να επιλέξει κάθε φορά αυτό που είναι ασφαλέστερο για την ίδια και τους γύρω της.

Love According to Dalva

H ταινία της Emmanuelle Nicot είναι ένα σκληρό πορτραίτο μίας 12χρονης που μεγάλωσε με τον παιδόφιλο πατέρα της και έμαθε να ζει και να συμπεριφέρεται σαν μία γυναίκα και όχι σαν ένα κορίτσι της ηλικίας της. Η Dalva μπαίνει σε μία διαδικασία για να ξεμάθει όλα όσα έμαθε στα πρώτα χρόνια της ζωής της, ανακαλύπτοντας έναν καινούριο κόσμο κάθε μέρα που περνά.

Alma Viva

Κάπου στις ορεινές περιοχές της Πορτογαλίας, η μικρή Salomé επιστρέφει όπως και κάθε καλοκαίρι στο σπίτι της γιαγιάς της. Μόνο που αυτό είναι το καλοκαίρι που πρόκειται να χάσει τη γιαγιά της και να μείνει να αντιμετωπίσει τις αντιδράσεις και το πένθος των ενηλίκων. Όλα αυτά, μέσα από τα μάτια ενός κοριτσιού που κουβαλά μέσα της το πνεύμα της γιαγιάς της, που πολλοί θεωρούσαν ότι είναι μάγισσα.

Lullaby

Τρεις διαφορετικές γενιές γυναικών συναντιούνται σε αυτή την ταινία, η οποία στο επίκεντρο της έχει την οικογένεια, την στοργή, την προστατευτικότητα και έπειτα το πένθος. Η Amaia μόλις έχει γεννήσει την κόρη της και χωρίς τη βοήθεια του συντρόφου της μετακομίζει και πάλι στους γονείς της. Όταν όμως η μητέρα της αρρωσταίνει ξαφνικά, η Amaia ανακαλύπτει καινούριους τρόπους για να συγχωρήσει τα λάθη του παρελθόντος και να καταφέρει να σταθεί δίπλα σε όσους την έχουν ανάγκη.

2

Leave a Reply

Your email address will not be published. Required fields are marked *