Συντάκτρια:Δήμητρα Καϊμακάμη
Στην ανακάλυψη της απάντησης σε αυτή την τόση ιδιαίτερη ερώτηση αφιέρωσε το μεγαλύτερο μέρος της ζωής του ο θεατρικός συγγραφέας της εβδομάδας, Λουίτζι Πιραντέλλο. Μαζί θα γνωρίσουμε την ζωή ενός διαφορετικού ανθρώπου, με ένα πολύπλοκο τρόπο σκέψης και με πορεία ανάλογη του μεγαλείου της ευφυίας του.
Όπως προδίδει το όνομα του, ο Λουίτζι είναι ιταλικής καταγωγής και γεννήθηκε στο υπέροχο νησί της Σικελίας, σε ένα μικρό χωριουδάκι με το όνομα Χάος, το 1867. Θα ισχυρίζεται για μια ζωή ότι το επίθετο του είναι παρόλα αυτά ελληνικό, Πυράγγελος. Σπούδασε φιλολογία στη Βόννη και για μεγάλο μέρος της ζωής του δίδασκε σε πανεπιστήμιο της περιοχής. Η ζωή του, όμως, παρά τις προδιαγραφές που είχε να γίνει μια κοινή και προκαθορισμένη διαδρομή ενός εύπορου νέου, είχε τελικά πολλές ανατροπές.
Μια από αυτές ήταν ότι ερωτεύτηκε τη γυναίκα του όταν εκείνη τρελάθηκε. Ο Πιραντέλλο παντρεύτηκε μετά από συνοικέσιο και ο γάμος του ήταν για αυτόν μια συνήθεια και δεν δίσταζε να διατηρεί παράλληλα πολλές εξωσυζυγικές σχέσεις. Μετά την καταστροφή της επιχείρησης του πατέρα της και λόγω των ατασθαλιών του άνδρα της, η γυναίκα του Αντονιέττα, κατέληξε στην τρέλα και παρά το γεγονός ότι η κατάσταση της χρειαζόταν κλινική αντιμετώπιση, εκείνος την κράτησε στο σπίτι τους 17 χρόνια και της έδειχνε μια αγάπη αξιοζήλευτη από τον τοπικό κοινωνικό περίγυρο.
Μια ακόμα ήταν ότι επρόκειτο για συγγραφέα με ιδιαίτερη αντιμετώπιση από το κοινό. Εάν και ισορροπεί σε όλα του τα έργα μεταξύ τρέλας και λογικής, κατά πλειονότητα αυτά είναι κωμωδίες. Όταν, όμως, τα πρωτοπαρουσίασε, το κοινό δεν κατανόησε το τόσο άμεσο και φαινομενικά απλό χιούμορ. Το αποτέλεσμα ήταν στην πρώτη παράσταση του θεατρικού του έργου ”Έτσι είναι εάν έτσι νομίζετε” ένας θεατής να ξηλώσει μια καρέκλα και να την πετάξει προς το συγγραφέα που παραλίγο να σκοτωθεί.
Είχε δεχθεί την υποστήριξη του Μουσολίνι και για αυτό το λόγο απέκτησε φήμη σε πολλές ευρωπαϊκές πρωτεύουσες. Είχε δηλώσει ότι είναι φασίστας γιατί είναι Ιταλός και είχε δωρίσει προς λιώσιμο το μετάλλιο από το Βραβείο Νόμπελ που του δόθηκε, ώστε να βοηθήσει στα έξοδα ενός πολέμου στην Αιθιοπία. Λίγα χρόνια μετά, μπροστά σε όλους, έσκισε τα χαρτιά του στο φασιστικό κόμμα και δήλωσε μη πολιτικοποιημένος, αλλά, πολίτης του κόσμου.
Μερικά γνωστά έργα του είναι:
”Έτσι είναι, αν έτσι νομίζετε”, ”Ερρίκος Δ΄”, ”Έξι πρόσωπα ζητούν συγγραφέα”, ”Απόψε αυτοσχεδιάζουμε”,” Ο άνθρωπος με το λουλούδι στο στόμα”.
Έχει πει:
”Οι γυναίκες είναι σαν τα όνειρα, ποτέ όπως τις θέλεις.”
”Το να προσποιείσαι είναι αρετή. Εάν δεν μπορείς να προσποιηθείς, δεν μπορείς να είσαι βασιλιάς.”
”Συχνά οι άνθρωποι επιμένουμε να έχουμε μια γνώμη για τον ευατό μας, ανεξάρτητα από το τι μας λένε οι άλλοι.”
0
